سلام

چند روز پیش، یه لایو دیگه داشتم با گروه Tech Immigrants که حدود دو ساعت طول کشید. که باز هم بعد از اون دو ساعت متوجه شدم خیلی از نکات رو فراموش کردم بگم.

البته که خیلی از نکات مرتبط با تجربه شخصی من رو می تونین توی حدود ۱۰۰ نوشته در مورد مهاجرت من بخونین:

آن روی مهاجرت

در ادامه مطلب هم در مورد این لایو کمی می نویسم.

خود لایو رو هم اینجا می تونین ببینین:

مهاجرت | آلمان | جاب سیکر

سلام

اگر خواننده پیوسته وبلاگ من باشین، حتماً متوجه شدین که من در مرحله اول کمک کردن رو خیلی دوست دارم و در مرحله دوم به اشتراک گذاشتن اشتباهات خودم، تا دیگران سختی هایی که من تجربه کردم رو تجربه نکنن.

چند وقت پیش، دکتر بادروح لطف کردن و من رو به مجموعه لایوهای خودشون با موضوع مهاجرت دعوت کردن و به من این فرصت رو دادن که در مورد مسیری که پشت سر گذاشتم صحبت کنم.

ویدیو لایو رو می تونین روی اینستاگرام ببینید:

لایو مهاجرت به آلمان / ویزای جاب سیکر

یه خلاصه هم از این جلسه براتون در ادامه مطلب می ذارم.

سلام

چند وقت پیش، یکی از دوستان قدیم بهم پیام داد و گفت: ‌«…… تو خیلی راحت مهاجرت کردی ……..». قبل و بعدش هم سوال و اینا بود برای راه و روش‌های مهاجرت.

خلاصه بگم که، تا امروزی که در خدمت شما هستم، یه چیزی حدود ۸ سال می‌شه که به دل‌خوش و آسایش کامل استراحت نکردم و آخیش نگفتم و نفس راحت نکشیدم.

سلام

این نوشته رو در تاریخ ۱۲ آگوست ۲۰۲۱ که می‌شه همون ۲۱ مرداد خودمون، تو اینستاگرام نوشته بودم که در راستای تصمیمی که تو پست قبلی گفتم، از این به بعد کاربری کانال‌های آنلاین رو به تنظیمات کارخونه برمی‌گردونم. این شما و این پست من در مورد تعداد رزومه‌های ارسال شده و شرکت‌هایی که درخواست شغل فرستادم، تا به این مرحله رسیدم.

بریم با هم ادامه مطلب

سلام

مدت‌ها بود که نوشته‌هام منتقل شده بود به اینستاگرام، آخه خیلی دم دست‌تره، گوشی رو روشن می‌کنی و تق، اینستاگرام همون جاست.

اما انگار دل من یکی، تا آخر عمر با بلاگ یا وبلاگ یا هر چی اسمشه، باقی می‌مونه.

برای همین تصمیم گرفتم برخی از نوشته‌هام رو از اینستاگرام به اینجا منتقل کنم. اگر خواننده و دنبال‌کننده هر دو هستین، پیشاپیش عذرخواهی می‌کنم.

این نوشته اختصاص داره به تجربیات چند ماه اخیر (یه کمی قدیم‌تر) که دنبال کار جدید می‌گشتم. اگه دوست دارین این نوشته رو بخونین، به ادامه مطلب مراجعه کنین.

البته اگر دنبال‌کننده اینستاگرام من باشین، این پست‌ها براتون تکراریه که پیشاپیش عذر می‌خوام. البته که بعد از انتشار این پست وبلاگ، پست‌های اصلی توی اینستاگرام حذف خواهند شد.

یه موضوعی هم که به نظرم رسید بگم، خوندن نوشته‌های قدیمی خیلی به من کمک می‌کنه که قوی بمونم و یادم باشه هر سختی بالاخره تموم می‌شه. یه وقتایی هم از بلوغ خودم شگفت‌زده می‌شم.

امیدوارم شما هم با خوندن تجربه‌های ناچیز من، بتونین امیدوارانه‌تر به مسیرهای پیش‌رو نگاه کنین و محکم‌تر از قبل قدم بردارین.

با تشکر

سلام!

درسته که عنوان این نوشته مرتبط با آلمانه، اما قابل تعمیم به کشورهای دیگه و حتی کشور خودمون هم هست.

در دسته‌بندی کاریابی، از یکی از چالش‌های مهاجرت کاری که رزومه است نوشتم. کمی در مورد مصاحبه آنلاین توضیح دادم، سایت‌های کاریابی معروف رو معرفی کردم و در نهایت اینکه چطور به شرکت‌های آلمانی درخواست کار بفرستیم.

قبل از ادامه، مثل همیشه باید این رو بگم که:

من خبره نیستم، فقط و فقط تجربیات خودم رو می‌نویسم و قطعاً به همه ابعاد هم اشراف ندارم. مثلاً چی؟ من نمی‌دونم تو مصاحبه شغلی با کارشناس بیمه و خسارت، چه سوالاتی می‌‌پرسن. یا مثلاً نمی‌دونم برای متخصص UI چه تمرینی ممکنه بفرستن.
تخصص من دیجیتال مارکتینگه و تمام تجربیاتم در این حوزه خلاصه می‌شه. سعی می‌کنم در این پست فقط جنبه‌‌های عمومی کاریابی و مصاحبه رو توضیح بدم و در یک پست دیگه کمی بیشتر در مورد نحوه کاریابی در حوزه کاری خودم.

نتیجه پاراگراف بالا: من شاید جواب همه سوال‌های شما رو ندونم، ولی گوگل حتماْ می‌دونه، در نتیجه:

Google It

خب، بریم سراغ مقادیر بیشتری جزییات.

خب، اول از همه با این نکته شروع کنم که، یه فایل اکسل یا گوگل شیت درست کنین که بتونین درخواست‌های کار رو ثبت کنین، چرا و به چه دردی می‌خوره؟

• یهو واسه یه شغل چند بار اپلای نمی‌کنین، چون شرکت‌ها آگهی شغلی‌شون رو روی سایت‌های زیادی می‌ذارن و اگه شما هم سایت‌های مختلف رو چک کنین و سوابق اپلای کردن رو ثبت نکرده باشین، احتمال اپلای تکراری وجود داره و انسان از انس میاد به معنای فراموشی. هر چقدر هم حافظه قوی باشه، با این وجود با حجم کاری که اپلای کردن داره و تعدادی که قراره اپلای کنین، فراموشی رو هم در نظر بگیرین.
• برای بعضی از شرکت‌ها، پیگیری تاثیر مثبت داره. اینطوری با ایجاد ستون تاریخ، می‌تونین برای پیگیری‌های بعدی برنامه‌ریزی کنین.

خب، تو نکته‌های بالا، یه اشاره خیلی کوتاه و مختصری داشتم به تعداد اپلای، درست حدس زدین، پیدا کردن اولین کار خارج از وطن، نیاز به ممارست و صبوری بسیار زیادی داره. بارها و بارها با رد درخواست یا ریجکتی‌های خیلی زیادی روبه‌رو خواهید شد. پس کفش آهنی رو به پا کنید و آماده باشید برای مواجه شدن با درها و پنجره‌های بسته!

احتمالاً هستن کسایی که دقیق بدونن چند جا اپلای کردن تا کار پیدا کردن، عددهای سه رقمی به طور قطعی با درصد بالای ۸۰٪ و حتی عددهای ۴ رقمی هم ممکنه.

بالاخره بعد از درخواست‌های کار بسیار زیاد از طریق سایت‌های مختلف کاریابی به نتیجه رسیدیم، اما چطور؟

در اکثر مواقع، مسئول منابع انسانی شرکت یا فرد دیگه‌ای که مسئولیت پیدا کردن نیروی کار رو داره، از طریق ایمیل با شما تماس می‌گیره. تو این ایمیل‌ها بعضی از اوقات لینک به یک سیستم تقویم برای انتخاب زمان مناسب برای شماست، یا اینکه خودشون چند تا تاریخ و ساعت رو برای مصاحبه مشخص می‌کنن و می‌گن هر کدوم برات مناسب‌تره رو انتخاب کن. حالت‌هایی که لینک تقویم دارن هم به دو صورت هستن. یا از شما می‌خوان ساعت‌های مقدورتون رو به صورت بازه زمانی انتخاب کنید که در نهایت خودشون بتونن بر اساس همه متقاضی‌ها، برنامه‌ریزی کنن. بعضی از موارد هم اسلات‌های مشخصی از زمان بر اساس ۳۰ دقیقه یا ۶۰ دقیقه نشون داده می‌شه که می‌تونین یکی رو انتخاب کنین.

می‌رسیم به زمان مصاحبه، اگر مصاحبه به صورت آنلاین باشه که در موردش نوشتم. اما نکته‌هایی که اینجا می‌گم به درد مصاحبه آنلاین هم می‌خوره.

سعی کنین پیش از مصاحبه، در مورد شرکت خیلی خوب مطالعه کنین، البته انتظار می‌ره که این مطالعه رو زمان اپلای انجام داده باشین، اما خب، من خودم هم دوره‌ای که دنبال کار بودم، فقط دنبال عنوان شغلی و زبان انگلیسی بودم، در مورد شرکت کمتر می‌خوندم. اگر دعوت به مصاحبه می‌شدم شروع می‌کردم با دقت و با جزییات خیلی زیاد، از تاریخچه شرکت تا محصول و غیره رو می‌خوندم.

یکی دیگه از کارهایی که تاثیر مثبت داره، در مورد اشخاصی که با شما مصاحبه خواهند داشت تحقیق کنین، بهترین مرجع لینکداین یا زینگ هست. اسم‌هاشون رو یاد بگیرین، تخصص‌هاشون رو بدونین.

دروغ نگید! از همه چیز مهم‌تر همینه. این رو زیاد شنیدم که می‌گن تو رزومه کمی مبالغه کنین تا بیشتر مشابه با شرح وظایف آگهی شغلی بشه، اما یادتون باشه، نیروهای منابع انسانی خبره‌ای رزومه شما رو بررسی کردن و با شما مصاحبه می‌کنن. در حوزه تخصصی هم، کسی (تیمی) که با شما مصاحبه خواهد کرد، توانمندی چندین برابر با شما داره. یه وقتایی بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای می‌پرسن در مورد “تخصص x” که نوشتی توضیح بده، چه کارهایی کردی و چه خروجی‌‌هایی برات داشته.

چیزی که من از چند مدیر منابع انسانی شنیدم این جمله بود: توی رزومه تخصص‌ها رو دارن، حتی Assignmet و یا Take Home Test رو هم انجام میدن، اما وقتی برای مصاحبه حضوری میان، حتی نمی‌تونن تستی که فرستادن رو توضیح بدن.

پوشش روز مصاحبه مهمه! هر چقدر هم بهتون بگن مهم نیست، ولی مهمه! اینکه مرتب، آراسته و با استایل کمی بیزنسی برای مصاحبه حاضر بشید، به نوعی نشون دهنده درایت شماست.

اکثر اوقات مصاحبه‌های اول و دوم تلفنی انجام می‌شن یا آنلاین. به طور مرسوم چه سوال‌های در مصاحبه اول می‌پرسن؟

هدف از مصاحبه اول آشنایی بیشتر شرکت با شماست، همینطور آشنایی بیشتر شما با شرکت، معنی این حرف چیه؟ یعنی اینکه شما همه اطلاعات مربوط به شرکت و شرح وظایف شغلی آگهی رو که اپلای کردین چونان قورباغه‌ای قورت دادین ولی یه سری سوال براتون باقی مونده. (سوال پرسیدن خیلی مهمه، مثلاً اینکه تو شرکت به چه زبانی صحبت می‌کنین؟)

توی این مصاحبه اول، جزییات بیشتر از رزومه رو می‌پرسن، از شما می‌خوان برخی از وظایفی که داشتین رو بیشتر و مفصل‌تر توضیح بدین. در مورد تاریخی که می‌تونین کارتون رو شروع کنین می‌پرسن و از همه چیز مهم‌تر، حقوق درخواستی!

این مبحث خودش یه پست لازم داره، اما من دانش کافی رو ندارم، فقط می‌تونم این نکته رو بگم که، خیلی خیلی باید با دقت و مطالعه، این عدد حقوق درخواستی رو اعلام کنین. با کمک سایت Gehalt می‌تونین رنج حقوقی مناسب برای هر شهر و تخصص رو پیدا کنین.

بعد از این چی می‌شه؟

اگه مصاحبه اول موفقیت‌آمیز باشه، بستگی به تخصص شما داره، در مورد تخصص من و در مورد برنامه‌نویس‌ها، شرکت‌ها یه  Assignmet و یا Take Home Test ارسال می‌کنن تا توانایی تخصصی و فنی “کارجو” رو بررسی کنن.

برای این تمرین به شما زمان می‌دن، مثلاً یک هفته و البته معمولاً این جمله رو میگن که “انجام دادن این تمرین فقط ۲ ساعت وقت لازم داره، بهتره در اولین فرصت جواب رو بفرستین”

از این مرحله به بعد، هر شرکتی روال خودش رو داره، بعضی از شرکت‌ها دو یا سه سری مصاحبه دیگه هم دارن، پس آمادگی مصاحبه‌های چند مرحله‌ای رو داشته باشین. گاهی پروسه مصاحبه و کاریابی توی یه شرکت، ممکنه ماه‌ها طول بکشه.

– – –

پی‌نوشت ۱: متن خیلی طولانی شد. همین جا به قول آلمانیا اشتاپ می‌کنم و در زمان دیگه‌ای اگر نکته‌های دیگه‌ای برای مصاحبه به نظرم رسید می‌نویسم.

پی‌نوشت ۲: آدم وقتی خودش یه مرحله‌ای رو گذرونده، به احتمال ۹۰٪، دغدغه‌ها و چالش‌ها رو فراموش می‌کنه، پس لطفاْ سوال بپرسید تا اگر توضیحی از قلم افتاده، حتماً اضافه کنم.

سلام

در پست قبلی “کاریابی در آلمان” یه تعداد سایت و روش برای پیدا کردن آگهی‌های شغلی رو گفتم و این پست می‌خوام بگم چطوری باید یا بهتره برای شغل‌ها درخواست همکاری (Apply) بفرستیم.

می‌گن صلح اول بهتر از جنگ آخره، پس اینو باید همین جا بگم: این نوشته وحی منزل نیست و تجربه‌های متفاوت دیگه هم بر اساس هر نفر، هر تخصص، هر شرکت، هر مخاطب و … وجود داره.

این نظر من نیست، نظر یکی از کارمندان موسسه کاریابی دولتی آلمانه:

ما متخصص‌های منابع انسانی یه مقداری قدیمی هستیم و هنوز از نرم‌افزارهای قدیمی استفاده می‌کنیم و ترجیح می‌دیم رزومه شبیه چیزی باشه که ما بهش عادت داریم و نرم‌افزارمون می‌تونه بخونتش.

اینکه چطور رزومه درست کنیم رو در “قسمت دهم ویزای جستجوی کار” نوشتم، که البته موضوع این پست نیست. قبلاً هم در مورد چالش مهاجرت کاری که رزومه و سایر موارده، نوشتم.

خب، به طور مرسوم، شرکت‌های برای اینکه درخواست شما رو بررسی کنن چی لازم دارن؟  وقتی وارد صفحه Apply یک آگهی شغلی می‌شید، به طور مرسوم، اطلاعات فردی، آدرس، شماره تلفن، آدرس ایمیل، رزومه، مدرک دانشگاهی و Cover Letter رو از شما انتظار دارن.

البته برای شرکت‌های مختلف این موارد متفاوته.

اطلاعات فردی که مشخصه، نکته اصلی در مورد رزومه و Cover Letter هست. در مورد Cover Letter بعضی شرکت‌ها اختیاریه، اما به نظر می‌رسه براشون اهمیت داشته که یک بخش بهش اختصاص دادن، پس پیشنهاد می‌شه حتی در صورت اختیاری بودن، براش وقت بذاریم.

نکته مهم در مورد رزومه

بر اساس هر آگهی شغلی و نیازمندی‌های هر شغل، بهتره که رزومه رو تغییر بدیم. منظور از تغییر چیه؟ منظور ثابتی وجود نداره، اما چیزی که به نظر من رسید و در مورد تجربه من مهم بود اینه: موقعیت شرح وطایف هر سابقه کاری رو تغییر دادم، تخصص‌هایی که برای اون آگهی شغلی مهم‌تر بودن و من اون تخصص رو داشتم رو در خط‌های اول قرار دادم و جمله‌بندی ها رو بر اساس کلمات کلیدی مورد نظر اون آگهی شغلی تغییر دادم. بعضی وقتا حتی ممکنه که عنوان شغلی در سابقه کار رو تغییر بدم، مثلاً Social Media Coordinator و Social Media Manager در واقع یک شغل هستن، وقتی آگهی شغلی کلمه Manager رو استفاده می‌کرد من هم از همون کلمه استفاده می‌کردم و بالعکس.

نکته مهم در مورد Cover Letter

متاسفانه من هنوز نتونستم ترجمه مناسبی برای “کاور لتر” پیدا کنم، اگر شما معادل مناسبی براش دارید، ممنون می‌شم پیشنهاد بدین.

اول ببینیم “کاور لتر” چیه؟ یک نامه کوتاه، یک صفحه، چند پاراگراف، برای معرفی اینکه کی هستیم و چه دستاوردهایی داشتیم و چه کارهایی میتونیم برای شرکت انجام بدیم. مشخصه که برای هر شرکت و هر آگهی شغلی باید یک “کاور لتر” مجزا و متمایز نوشته بشه.

خب چطوری می‌تونیم یه “کاور لتر” خوب بنویسیم؟ جوابش ساده است:

Google it

چرا؟

چون من هم برای نوشتن “کاور لتر” از گوگل کمک گرفتم که چند تا پاراگراف باشه، چه توضیحاتی رو بنویسم و برای هر تخصص و هر عنوان شغلی چه نکاتی رو در نظر بگیرم.

نکته مهم اینه که همه ما بر اساس تجربه‌های خودمون دانش داریم و تجربه من به عنوان یه کارشناس دیجیتال مارکتینگ برای یه فرد با تخصص مکانیک مناسب نیست. مهم اینه که تجربه من بتونه یک راهنمایی کلی برای سایرین ارائه بده و راهنمایی جزیی تر رو بهتره از متخصص گرفت و بهترین متخصص در زمان فعلی گوگله.

یک سری نکته در آخر:

• به کلمات کلیدی هر آگهی شغلی دقت کنین.
• زبان مورد نیاز آگهی شغلی چیه؟ بهتره رزومه به همون زبان باشه در صورتی که به اون زبان مسلط هستید.
• نظر شخصی من: اگر آگهی شغلی بیش از ۶۰% با تخصص‌های شما هماهنگی داشت، اپلای کنید.
• ارسال رزومه و کاورلتر، اولین تماس شما با شرکته، پس براش وقت بذارین، آینده‌تون بهش بستگی داره.

صلح اول رو یادتون رفت؟ این تجربه‌ها عمومیه، قطعاً تجربه خواص هم وجود داره که آدم‌های فوق‌العاده حرفه‌ای هستن و رزومه‌شون شبیه هیچ قالبی نیست و کاور لتر هم نمی‌نویسن و با این حال دعوت به مصاحبه می‌شن.
در نهایت شبیه به مکانیزم آلمانی شدن و بودن، باعث ضرر نمی‌شه، شانس گرفتن مصاحبه رو بالاتر می‌بره.

سلام

فکر می‌کردم تو نوشته‌های قبلی در مورد کاریابی و اینکه چطوری می‌شه خارج از کشورمون کار پیدا کرد نوشته باشم. که ظاهراً فراموش کردم و از قلم افتاده.

همونطوری که ما تو ایران سایت‌هایی مثل کارلیب، ایران‌تلنت، اتباکس و جابینجا رو داریم، خارج هم پر شده از همین سایت‌ها که من مطرح‌ترین‌هاش رو براتون معرفی می‌کنم.

لینکداین LinkedIn
این شبکه اجتماعی تخصصی رو تقریباً خیلی‌ها می‌شناسن، یه عالمه آگهی شغلی روی لینکداین پست می‌شه که شما می‌تونین به راحتی بین اونها جستجو کنید، بر اساس شهر و کشور و تخصص مورد نظرتون.
یکی از خوبی‌های ماهیت شبکه اجتماعی لینکداین اینه که شما می‌تونین کارمندای منابع انسانی شرکت‌ها رو پیدا کنین و باهاشون ارتباط برقرار کنین و خودتون رو نشون بدین. (HR، Recruiter)

زینگ Xing
زینگ هم مثل لینکداین شبکه اجتماعیه و برای آلمان خیلی مناسب و مطرحه، به خصوص اگر که دنبال مشاغل آلمانی زبان هستید.
زینگ هم مثل لینکداین شبکه اجتماعیه و می‌شه از قابلیت‌هاش بهره برد.

استپ‌استون StepStone
یکی از سایت‌های خیلی خوب برای پیدا کردن کار توی آلمان، استپ‌استون‌ه. بر اساس شهر، کشور، حتی کدپستی به راحتی می‌تونین دنبال شغل بگردین، برای فیلتر کردن مشاغل انگلیسی زبان هم یک گزینه داره.

گلس‌دور Glassdoor
این سایت هم یکی از مهم‌ترین سایت‌ها محسوب می‌شه که می‌تونین پروفایل بسازین و تنظیمات انجام بدین تا هر روز یا هر هفته آگهی‌های مرتبط با تخصص شما رو براتون بفرسته.

این‌دید Indeed
این سایت هم مثل استپ‌استون و گلس‌دور به شما کمک می‌کنه تا بتونین آگهی‌های شغلی مختلف رو پیدا کنین.

– – –

خب تا اینجا این سایت‌ها معروف‌ترین‌ها بودن، اما نکته قابل توجه اینه که، یه عالمه سایت دیگه هم هستن که می‌تونن به شما در پیدا کردن آگهی‌های شغلی کمک کنن.

کافیه توی گوگل سرچ کنین:

Job Title + City + jobs

اینطوری تعداد زیادی سایت کاریابی به شما نشون داده می‌شه، علاوه بر اینکه ممکنه یه شرکت مطرح هم روی آگهی‌های شغلی‌اش توی سایت خودش تبلیغ گذاشته باشه یا اینقدر سایتش قوی باشه که تو همون صفحه اول نتیجه جستجوی گوگل نشون داده بشه.

چند تا سایت دیگه رو هم به اختصار معرفی می‌کنم که البته بیشتر برای رشته IT کاربرد دارن:

• AngelList
• Honey Pot
• Talent.io
• Jobs In Network
• Berlin Startup Jobs

و البته خیلی سایت دیگه که برخی رو می‌شناسم و برخی رو هم نمی‌شناسم و شما می‌تونید خودتون با گوگل کردن پیداشون کنید. یادتون نره، ماهیت ویزای جستجوی کار همینه، روحیه جستجوگری!

علاوه بر همه این‌ها، قطعاً همه ما آرزوی کار کردن تو یه سری شرکت‌ها رو داریم، می‌تونیم به سایت‌هاشون سر بزنیم و بخش آگهی‌های شغلی و استخدام‌شون رو پیدا کنیم و اگر چیزی با تخصص ما هم‌خوانی داشت، درخواست همکاری بدیم (ترجمه بهتری برای Apply پیدا نکردم).

البته، مرحله اول پیدا کردن آگهی‌های شغلیه، مرحله بعدی چیه؟

تو پست بعدی در موردش خواهم نوشت.

سلام

کم کم بریم سراغ مراحل بعدی مرتبط با مهاجرت، یکی از مهم‌ترین کارها قبل از مصاحبه سفارت، شروع برای اپلای کردن برای شرکت‌هاست.

ما که ایرانیم و شرکت‌ها آلمان، چطوری این کار رو انجام بدیم؟ یا اصلاً شدنی هست؟

بله که هست.

البته اینکه چطوری مصاحبه بگیریم و اصلاً چطوری درخواست شغل بفرستیم، خودش حدیث مفصلی داره که توی یک پست دیگه به تفصیل می‌نویسم. امشب دوست دارم در مورد خود مصاحبه بنویسم.

مصاحبه آنلاین همون‌قدر که هیچ تفاوتی با مصاحبه حضوری نداره، به همون اندازه هم متفاوته. جدا از نگرانی‌هایی که بابت عدم ثبات اینترنت همه‌مون داریم، بالاخره میدان دید وبکم کامپیوتر یا موبایل شما، کمتر از میدان دید چشم کسی هست که جلوی اون حضور دارین. پس یه کمی قدرت زبان بدن بسته می‌شه اینجا و همه چیز منحصر میشه به صورت و به قول خارجیا Facial Expression. تفاوت‌های لهجه هم که خب خیلی تاثیر گذاره و گاهی توی مکالمه آنلاین فهمیدن طرف مقابل سخت‌تر می‌شه.

فرض کنین همین فردا مصاحبه آنلاین دارین، شب قبل چی کار می‌کنین؟

نرم‌افزاری که مصاحبه باهاش انجام میشه رو چک می‌کنیم. اسکایپ، زوم، هنگ‌اوت و خیلی ابزارهای دیگه برای مصاحبه آنلاین ویدیویی استفاده می‌شن.

اینترنت خونه یا محلی که می‌خوایم مصاحبه رو انجام بدیم چک می‌کنیم، اینترنت بکاپ ۲ و ۳ هم که خب بهترین حالته.

لباس مصاحبه رو آماده می‌کنیم. بله بله، دقیقاً لباس خیلی مهمه، حتی در مصاحبه آنلاین. حتی اگر مصاحبه فقط تلفنی باشه و ویدیویی هم نباشه، باز هم پوشیدن لباس مناسب خیلی تاثیرگذاره.

یه جایی یه مطلبی خوندم که: “برای مشاغلی که تا حالا داشتی لباس نپوش، برای شغلی که هدف داری بهش برسی (اهداف بلند مدت) لباس بپوش.”

همیشه هم یادتون باشه که پوشیدن لباس Business Casual یه عرفه، و هیچ وقت Too Much نیست. حتی اگر شخصی که داره با شما مصاحبه می‌کنه با لباس اسپرت اومده پای مصاحبه، شما بهتره لباس مناسب برای عرف مصاحبه رو بپوشین.

همیشه برای همه مدل مصاحبه، می‌شه از قبل سوال‌های مرسوم رو توی اینترنت پیدا کرد. اگر مصاحبه با منابع انسانی شرکت هست، سوال‌ها کمی متفاوته و اگر مصاحبه با مدیر تیمی که براشون درخواست کار فرستادین باشه، با مصاحبه فنی‌تری رو به رو میشید.

مصاحبه به چه زبانیه؟ آلمانی یا انگلیسی، سعی کنین از چند روز قبل از مصاحبه، با همون زبان با خودتون حرف بزنین و با خودتون فکر کنین.

رزومه‌تون رو حفظ باشید، چون خیلی وقتا کلید می‌کنن رو تک‌تک کلیدواژه‌های رزومه.

معیار برخورد آلمانی‌ها با شما صداقته. پس شما هم بر اساس صداقت جواب بدین.

و در نهایت اینکه، مصاحبه آنلاین خیلی شیرین و لذت‌بخشه، با کسی مکالمه دارید که در واقع کنار شما نیست، ولی حس می‌کنید کنار شماست. حداقل برای من اینطور بود.

موفق باشید.

– – –

پی‌نوشت: طبیعیه که من خبره مصاحبه نباشم و صرفاً تجربیات خودم رو نوشتم. پس چی کار می‌کنیم؟ Google it ، مرسی

سلام

خودم هم فکر نمی‌کردم این مجموعه نوشته به قسمت هشتم برسه. فکر می‌کردم نهایت با سه قسمت تموم بشه. اما خب، رسیدیم به قسمت هشتم:

همونطور که یادتون میاد، چک‌لیست سفارت رو به صورت خلاصه نوشته بودم:

۱- فرم درخواست
۲- عکس گذرنامه‌ای
۳- مدارک تحصیلی ایران
۴- تاییدیه اعتبار مدرک تحصیلی در آلمان
۵- مدرک محل اقامت پس از ورود به آلمان
۶- گواهی مبنی بر معلومات زبان آلمانی یا انگلیسی
۷- مدارک مربوط به سوابق کاری و فعالیت‌های شغلی
۸- رزومه
۹- انگیزه‌نامه
۱۰- تمکن مالی
۱۱- شناسنامه
۱۲- گذرنامه معتبر
۱۳- بیمه مسافرتی

توی این پست، گزینه‌های ۶ و ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ رو میذاریم روی میز (باید کاما میذاشتم، ولی ترتیب رو می‌ریخت به هم، به بزرگواری خودتون ببخشید/ببخشایید).

مطابق رسم و چارچوب پست‌های قبلی، متن مربوطه در چک‌لیست سفارت رو هم اینجا کپی (کاپی) می‌کنم.

گواهی مبنی بر معلومات زبان آلمانی یا انگلیسی
در صورت وجود

مدارکی دال بر تمکن مالی جهت تأمین هزینه های کل مدت اقامت
گواهی بانکی مبنی بر موجودی حداقل معادل ۴۳۲۰ یورو در حساب بانکی خودتان در ایران (در روادید شما قید خواهد شد که این مبلغ می بایست در زمان ورود به آلمان همراه شما باشد و می بایست در آلمان یک حساب بانکی بلوکه (Sperrkonto) باز کنید.
و یا تعهدنامه (دعوت‌نامه رسمی – Verpflichtungserklärung ) مطابق مواد ۶۶ و ۶۸ قانون اقامت آلمان
(قدیمی‌تر از ۶ ماه نباشد؛ هدف از اقامت: جستجو برای کار: توان مالی تعهددهنده (دعوت‌کننده) می‌بایست اثبات و تایید شده باشد!)

شناسنامه
برای دسته اول مدارک می بایست ترجمه آلمانی و یا انگلیسی تأیید شده توسط سفارت )تأیید شده توسط سفارت آلمان؛ اطلاعات مربوطه را اینجا خواهید یافت( ارائه گردند. برای دسته دوم مدارک، کپی ساده کفایت می کند. نیازی به ارائه اصل شناسنامه نمی باشد.

گذرنامه معتبر
حاوی امضاء به همراه دو کپی بر روی کاغذ A4 از صفحات ۲ و ۳ گذرنامه

گواهی بیمه درمانی مسافرتی معتبر (زمان ارائه روادید)
گواهی مبنی بر اعتبار پس از ورود به آلمان (به عنوان مثال کارت بیمه درمانی آلمان) و یا بیمه درمانی مسافرتی (دارای ۱۸۰ روز اعتبار؛ ورود مکرر؛ محدوده اعتبار: شنگن؛ سقف پوشش: حداقل ۳۰۰۰۰ یورو).

گواهی مبنی بر معلومات زبان آلمانی یا انگلیسی

خب، از همین متن بالا که تو چک‌لیست سفارت نوشته شده، همه چیز مشخصه، در صورت وجود! در صورت وجود! در صورت وجود! معنی‌اش چیه؟ دانش زبان مهمه، نه مدرک زبان، روز مصاحبه سفارت، به زبانی که ادعا کردین بلدین، با همون زبان با شما مصاحبه می‌کنن.

در مورد زبان بزرگترین سوال اینه: با چه زبانی وارد شیم. آلمانی. شاید بچه‌های رشته کامپیوتر و IT البته اون دسته که کار برنامه‌نویسی می‌کنن با زبان انگلیسی بتونن کار پیدا کنن، پس بهتره آلمانی رو یاد بگیرید و شاید بهتر باشه چند زبانه باشید. شانس بیشتری دارید.

پس به این جمله که بچه‌های کامپیوتر و IT می‌تونن با زبان انگلیسی ویزا بگیرن توجه داشته باشید ولی تاکید نداشته باشید. در نهایت دونستن زبان آلمانی، شانس کاریابی رو چند برابر می‌کنه و زندگی و کارهای اداری رو ساده‌تر. پس اگر رشته شما کامپیوتر و IT هستش و برنامه‌نویس و انگلیسی زبانید، به زبان آلمانی هم توجه داشته باشید که یادگیری زبان آلمانی در ایران به مراتب به صرفه‌تره.

حالا چطوری بفهمیم با رشته ما به چه زبانی نیاز دارن؟ آگهی‌های شغلی رو ببینید. یه وقتی یه شغلی پیدا کردین که زبان اسپانیایی و فرانسوی هم خواستن تعجب نکنین. بر اساس هر رشته و مدرک و تخصص، می‌شه جواب متفاوت پیدا کرد، که انگلیسی زبان باشیم یا آلمانی زبان. ۹۹% مواقع جواب آلمانی زبانه، یک ۱% هم وجود داره که باز بهتره در کنار انگلیسی زبان آلمانی هم بلد باشه.

تمکن مالی

در این مورد روایات زیادی وجود داره، یکی می‌گه حساب ارزی باز کنیم، یکی می‌گه حساب ارزی باز کنیم موقع برداشت با نرخ دولتی بهمون ریال میدن و ….

نظر شخصی من اینه روزه شک‌دار نگیریم دیگه. شما یک تمکن مالی نیاز دارید که دارایی نقدی شما رو بر حسب ۴۳۲۰ یورو (بر اساس نرخ یورو روز) نشون بده. این تمکن رو روز قبل از وقت مصاحبه می‌تونین بگیرین یا کمی زودتر. (اعتبار تمکن مالی یک ماهه است). هر چی تاریخی که تمکن گرفتین نزدیک‌تر باشه به روز مصاحبه بهتره. مثلاً اگر یورو ۱۵ هزار تومان باشه، شما تمکن مالی حدود ۶۵ میلیون بایستی ارائه بدین.

در نظر داشته باشید که امکان داره سفارت مجدد از شما تمکن رو برای روز دریافت ویزا بخواد. چون هر تمکن مالی ۱ ماه اعتبار داره و چیز عجیبی نیست.

اگر هم در طول مدت ویزا، کسی میزبان شماست و هزینه‌های شما رو هم متعهد شده، باید دعوتنامه رسمی ارائه بدین.

شناسنامه

شناسنامه رو ترجمه کنید و بعدش باید به تایید سفارت برسه. که این هم خودش یه پروسه‌ای داره که قبلاً در موردش در قسمت چهارم نوشتم.

گذرنامه معتبر

توضیح که لازم نداره؟ داره؟ البته کپی از صفحات ۲ و ۳ که حاوی اطلاعات فردی شماست، فراموش نشه.

بیمه مسافرتی

یه بیمه مسافرتی به مدت ۶ ماهه چند بار ورود، ظاهراً سفارت بیمه ملت رو قبول نمی‌کنه، و البته این مورد مربوط به روز مصاحبه نیست و مربوط به روز دریافت ویزاست.

– – –

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت اول

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت سوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت چهارم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت پنجم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت ششم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هفتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هشتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت نهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت یازدهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوازدهم

آلمان – اقامت بلند مدت – بلوکارت

آلمان – اقامت بلند مدت – مصاحبه سفارت

– – –

پی‌نوشت: مطمئنم تا امروز متوجه شدین من چقدر روی چک‌لیست سفارت تاکید دارم. چرا؟ چون قابل تکیه‌ترین و به قول خارجیا Reliable ترین منبع و مرجع برای شما همین چک لیسته. چرا؟ چون شما می‌خواید برید سفارت آلمان، پس سفارت آلمان مدارکی که از شما می‌خواد رو منتشر کرده و اگر مدرک جدیدی بخواد یا چک‌لیست تغییری کنه، اطلاعیه میده و فایل جدید رو روی سایتش میذاره. پس سایت سفارت آلمان و چک‌لیست سفارت بهترین مرجع برای همه ماست.