سلام

این پست رو با یک مقدمه از تاریخچه خانوادگی شروع می‌کنم. داستان خیلی قدیمیه. شاید ۶۰ یا ۷۰ سال پیش تا سال ۹۰ که مغازه‌ای به نام آش آقو تو محله گودعربون شیراز وجود داشت. ملک هنوز وجود داره، ولی از سال ۹۰ به بعد، دیگه آش آقو نبود. متعلق به خانواده یا خاندان ما هم نبود.

اگر شیرازی باشید و حداقل ۳۰ سال سن داشته باشید، حداقل یک‌بار اسم آش آقو به گوش‌تون خورده و احتمال زیاد حداقل یک‌بار در زندگی طعم آش آقو رو چشیدین.

به عنوان نوه‌ی آقو و دختر آقوی دوم، شاید یه روزی من هم یه آشپزخونه داشته باشم. خدا رو چه دیدی؟

سلام

پاستا جان روزت مبارک! ۲۵ اکتبر به روز پاستا نام‌گذاری شده. به همین مناسبت، تصمیم گرفتم پاستایی که با خوندن چند تا دستور پخت مختلف و انتخاب روش‌هایی که برای خودم قابل درک‌تر و انجام‌شدنی‌تر به نظر می‌رسید، به این دستور پخت رسیدم.

نمی‌دونم اسمش چه پاستایی هست البته.

قبل از اینکه به دستور پختی که من استفاده می‌کنم برسیم، کمی در مورد پاستا صحبت کنیم:

فکر می‌کنم همه بدونیم که پاستا یه غذای ایتالیایی هست، شاید براتون جالب باشه که بیش از ۳۰۰ نوع پاستا در دنیا وجود داره. که البته آشپزی چیزی جز خلاقیت و خلق کردن نیست.

این مقاله رو در این باب بخونید.

وقتی به پاستا و خاستگاه آن فکر می کنیم بی درنگ یاد کشور ایتالیا می افتیم. بر خلاف پیتزا و سس گوجه که غذاهایی جدید محسوب می شوند پاستا تاریخچه قدیمی تری دارد و به صدها سال پیش برمی گردد. باور عامه بر این است که مارکوپولو جهانگرد مشهور در قرن ۱۳ به چین سفر کرد و ایده نودل را به ایتالیا آورد. اما تحقیقات نشان می دهد که پاستا خیلی پیش از آن در سیسیل مصرف می شده است. همچنین اسناد تاریخی غذایی را کشف کرده اند که در دوران رمی ها و اتروسک ها محبوب بوده است. این غذای نودل مانند هم دست مثل پاستا از آرد گندم سمولینا تهیه می شده و لاگان نامیده می شده است و احتمالا واژه لازانیا از همین کلمه گرفته شده است. البته این غذا طرز تهیه ای متفاوت داشته و در فر کباب می شده است. لاگان اگرچه با پاستای ایتالیایی امروزی شباهت های زیادی داشته است اما لازم بود چند قرن بگذرد تا بالاخره محبوب ترین غذای ایتالیایی راه خود را به سفره های ما باز کند.

خب بریم سراغ اصل مطلب:

مواد لازم:

• مرغ
• قارچ
• ماکارونی فرمی (هر فرمی دوست دارین، من پنه ریگاته رو دوس دارم)
• کره
• خامه
• ادویه (نمک، فلفل سیاه، فلفل قرمر، پودر سیر)
• سیر (خرد شده یا رنده شده)
• جعفری (ترجیحاً تازه)
• روغن / روغن زیتون

همین‌جا بگم که من همین دستور پخت رو هم گاهی تغییر می‌دم. هر بار یه تفاوتی ایجاد می‌کنم. در نحوه پخت مرغ یا قارچ و ….

اول با مرغ و قارچ شروع کنیم و چند روشی که تا امروز استفاده کردم:

روش اول:
مرغ‌ها رو به صورت ریز خرد می‌کنم، توی روغن می‌ذارم تا کمی بپزه، ادویه (پودر سیر، نمک، فلفل سیاه و فلفل قرمز) می‌ریزم و میذارم تا مرغ‌ها برشته و سرخ بشن. معمولاً مرغ در حین پخت آب می‌اندازه که صبر می‌کنم آب تبخیر بشه و بعد ادویه رو اضافه می‌کنم. به جای روغن می‌شه از روغن زیتون هم استفاده کرد.
قارچ خرد شده رو هم به صورت جداگانه با ادویه (پودر سیر و کمی نمک) یا با روغن تفت می‌دم یا آب‌پز می‌کنم. برای آب‌پز کزدن آب خیلی کمی باید بریزم، چون قارچ خودش آب می‌اندازه و وقتی هم با روغن تفت می‌دم، باید بهش فرصت بدم آب تبخیر بشه و قارچ‌ها کمی برشته بشن.

روش دوم:
مرغ‌ها رو می‌ذارم تا کمی پخته بشن (مثل قسمت اول روش بالایی)، بعد از اضافه کردن ادویه، قارچ خرد شده رو هم اضافه می‌کنم و می‌ذارم با هم بپزن. کمی جعفری خشک هم تو این مرحله اضافه می‌کنم به مرغ و قارچ

روش سوم:
هر مدلی که خودتون دوست دارین. مثل گریل کردن مرغ و …
مثلاً می‌تونین قارچ‌های ریز بگیرین و خردشون نکنین.

مرحله بعدی:

ماکارونی‌ها رو می‌پزیم، من علاوه بر نمک، پودر سیر هم به ماکارونی در حال جوشیدن می‌زنم. من صبر می‌کنم تا ماکارونی‌ها بیشتر از زمانی که می‌خوام دم کنم بجوشه و نرم‌تر بشه. البته یک بار تو یه رستوارن ایتالیایی پاستا خوردم که ماکارونی‌ها رو خیلی کم‌تر جوشونده بود و سفت بود. من دوست نداشتم، شاید شما خوشتون بیاد.

بعد از اینکه ماکارونی‌ها رو آب‌کش کردم و مرغ و قارچ هم حاضر بود، می‌رم سراغ آخرین مرحله و چیزی تا حاضر شدن پاستای خوشمزه باقی نمونده.

خب، کره رو توی قابلمه می‌ریزم و با شعله ملایم می‌ذارم تا کره کامل آب بشه، سیر رو توی کره می‌ریزم و تفت می‌دم. می‌شه جعفری رو هم توی همین مرحله اضافه کرد. خامه رو هم آروم اضافه می‌کنم و هم می‌زنم تا یک‌دست بشه.

من تا وقتی ایران بودم از خامه صورتی‌ها استفاده می‌کردم. اینجا هم خامه‌های مختلفی رو تست کردم، اما خامه برای طبخ فرق داره، این خامه‌ای که در وسط تصویر بالا قرار داره، بهترین چیزی بود که از فروشگاه Rewe برای پختن پاستا پیدا کردم. بیشتر شبیه شیره البته. ولی خب پاستا با این خامه خوشمزه‌ترین می‌شه.

(*تبلیغ نیستا [ایموجی خنده] بگردین بهترین خامه مناسب برای آشپزی رو پیدا کنین)

مخلوط کره، سیر و خامه رو میذاریم رو شعله کم و هم می‌زنیم تا یک‌دست بشه و بعدش ماکارونی، مرغ و قارچ رو اضافه می‌کنیم. اگه جعفری‌های تازه رو بعد از کره و سیر اضافه نکردین، الآن می‌تونین اضافه کنین.

این دیگه مخلوط آخره، کمی صبر کنین تا همه مخلوط با هم روی شعله ملایم باشن، خامه به جسم ماکارونیا بره و طعم‌ها دست به دست هم بدن دیگه.

در نهایت غذایی بی‌نهایت خوشمزه، سنگین، چاق‌کننده و هیجان‌انگیز خواهید داشت.

نوش جان

سلام

خیلی وقت پیش یه پست آزمایشی نوشتم در مورد آشپزی که بازخورد و بازدید زیادی نداشت و باعث شد این سبک نوشته رو ادامه ندم.

شما وقتی تنها زندگی کنین، شاید چند مدت با رستوران و غذای آماده بتونین سر کنین، اما از یه جایی دلتون غذای خونگی و طعم مشابه با غذای مامان‌پز می‌خواد. اینجاست که آشپزی کردن به داد آدم می‌رسه.

از این حرفا که بگذریم، می‌رسیم به اینکه اصلاً من چرا آشپزی می‌کنم و چرا پست‌های آشپزی رو می‌ذاشتم استوری اینستاگرام.

آدم وقتی تنها زندگی می‌کنه، برای گذران وقتای تنهاییش، نیاز به یه سرگرمی داره و چه سرگرمی‌ای بهتر از آشپزی که پر شده از خلاقیت و حس خلق کردن و در نهایت لذت خوردن یک غذای خوشمزه.

بریم سراغ موضوع دوم که چرا استوری می‌ذاشتم. فکرم پشت استوری گذشتن‌ها دو چیز بود، یکی اینکه خانواده می‌بینن و خیالشون راحته که من به خودم رسیدگی می‌کنم. منظور فقط پدر مادر نیست، وقتی بقیه جلوی پدر مادرم بگن چه خوبه سمانه اینقدر آشپزی می‌کنه، اونا خیالشون بیشتر راحت می‌شه.

هدف بعدی این بود که شاید آدمایی دیگه باشن که تنها زندگی می‌کنن و دنبال پختن غذاهای سریع و راحت هستن. از اینکه رو استوری‌های اینستاگرام بازخورد مثبت زیادی گرفتم، باعث شد بیشتر انگیزه داشته باشم برای آشپزی کردن و پیدا کردن غذاهای ساده و حتی خلق غذاهای ساده.

پایان پیام!

سلام

این یه پست آزمایشیه، که اگر به نظرتون جالب باشه، هر هفته یک پست آموزش آشپزی برای غذاهای ساده مناسب برای زندگی‌های شلوغ امروزی (زندگی کارمندی و زندگی‌های مستقل و مجردی) بذارم.

غذاها معمولاً اسم ندارن، یا از تغییر دادن غذاهای موجود ساخته شدن. مثلاً غذایی که امروز می‌خوام در موردش بنویسم، با دخل و تصرف در غذای گیلانی واویشکا تهیه شده.

اسم خلاقانه پیشنهاد بدین، من که اسمش رو گذاشتم خوراک گوشت

مواد لازم:

گوشت خرد شده (نگینی)
سیب‌زمینی خرد شده (نگینی)
گوجه‌فرنگی خرد شده (نگینی)
قارچ خرد شده (نگینی)
پیاز خرد شده (هر جوری دوست دارین، من معمولاً رنده می‌کنم)
ادویه (هر چی دوست دارین، من معمولاً نمک، فلفل قرمز، فلفل سیاه و پودر سیر استفاده می‌کنم)
سایر موارد ممکن: فلفل دلمه، نخود فرنگی، ذرت، هویج، کدو، بادمجون و هر چی دوست دارین.

طرز تهیه:

سیب زمینی نگینی رو تفت دادم تا بپزه. بعدش پیاز رو تفت دادم تا کمی طلایی بشه، گوشت خرد شده رو اضافه کردم تا بپزه، ادویه رو اضافه کردم و بعدش، قارچ، سیب‌زمینی خرد شده سرخ‌شده و گوجه‌فرنگی خرد شده رو اضافه کردم تا ترکیب بشن و حسابی خوشمزه بشن.

به همین سادگی توی ۳۰ دقیقه می‌تونین یه غذای خونگی و سالم و خوشمزه داشته باشین.

شاید فکر کنین موضوع کم آوردم که از خلال پوست پرتقال می‌نویسم، شاید حدس‌تون درست باشه ولی جواب درست اینه:

امروز روز خلال پوست پرتقاله! همین‌قدر بامزه.

البته جواب اصلی اینجاست: برای تمرین نوشتن و اینکه مثل دوران مدرسه با یک موضوع بتونم انشا بنویسم، از سایت Days of The Year برای انتخاب موضوع هر روز کمک می‌گیرم که البته فکر می‌کنم واضح بود، چون بیشتر وقتا که در مورد روزی می‌نوشتم، به یک مطلب از این سایت لینک می‌دادم.

در اینکه هر چیزی خدا آفریده یه فایده‌ای داره شکی نیست، حتی سوسک!! اییی، خودم هم چندشم شد! ولی بگذریم، کی فکرش رو می‌کرد که پرتقالی که پوست می‌گیریم و میوه‌اش رو می‌خوریم، در واقع پوستی داشته باشه که بشه ازش استفاده کرد. نه فقط واسه ماسک صورت و این چیزا (قابل استفاده است آیا؟) حتی اینکه خوراکیه!

خب موضوع انشای امروز: خلال پوست پرتقال

واسه درست کردن خلال پوست پرتقال، شاید راحت‌ترین کار این باشه که از یه پوست‌گیر خوب استفاده کنیم که اون سفیدی‌های بین پوست پرتقال و میوه بهش نمونه. چون ظاهراً باعث تلخی‌اش می‌شه (تو یه بلاگ آشپزی خوندم!)

به نظرم هر چی نازک‌تر و درازتر باشه بامزه‌تر باشه، به خصوص واسه روی شکرپلو (شیرازیا این غذا رو دارن، برنج زرد و شیرینه که با قیمه می‌خوریم، فکر کنم شهرهای دیگه هم داشته باشن)

چون خودم روش درست کردن خلال پوست پرتقال رو بلد نیستم، شما رو ارجاع میدم به این لینک بلاگ آشپزی که از یک حرفه‌ای یاد بگیرید.

خب، حالا خلال پوست پرتقال رو درست کردیم، چی کارا می‌شه کرد باهاش؟

میشه باهاش مربا درست کرد، حدس می‌زنم خیلی خوشمزه بشه، آخه پرتقال خودش هم خیلی خوشمزه است، آب پرتقال هم که عشق منه.

ما روی شکرپلو (یا شیرین‌پلو) می‌ریزیم، برای تزیین البته، ولی خب خوردنش هم خوشمزه است دیگه.

میشه عین پاستیل شکری‌ درستش کرد و به جای هله‌هوله خورد.

توی دستور پخت قیمه نثار هم هست، یه غذای معروف قزوینیه.

مرصع‌پلو رو هم دیدم تو اینترنت که خلال پوست پرتقال داره. خیلی هم شبیه قیمه نثاره انگار.

در کل برای تزیین می‌شه ازش استفاده کرد، مثلاً قاطی زرشک واسه زرشک‌پلو

برای پختن کیک هم انگار که کاربرد داره.

شما برای چه غذایی از خلال پوست پرتقال استفاده می‌کنین؟