سلام

یکی از راهکارهای مقابله با هجوم افکار منفی، استفاده از قدرت تخیل و رویا‌پردازیه. با وجود تمام افکار و انرژی‌های منفی این روزها، می‌خوام تلاش کنم تیوب نجاتی بسازم برای جلوگیری از غرق شدن در این افکار.

نمی‌دونم بالاخره چه زمانی موفق بشم یه خونه از خودم داشته باشم، شاید ۱ سال دیگه، شاید هم ۵ سال دیگه، شاید هم هیچ‌وقت، اما زمان مهم نیست، تخیل مهمه.

شاید روزی اگر خواستم خونه‌ای بسازم یا بخرم، یه خونه با پنجره‌های دور تا دور می‌سازم یا می‌خرم! هر ۴ طرف خونه پنجره‌های بزرگ داشته باشه و پر نور باشه. هر ۴ طرف.

شاید روزی اگر خونه‌ای داشته باشم، تمام دکوراسیون رو سفید انتخاب کنم.

شاید روزی اگر خونه‌ای داشته باشم، تمام مبلمان مربعی و مستطیل و با گوشه‌های قائمه می‌شه (قبلاً در مورد OCD نوشتم، علتش همونه)

شاید روزی اگر خونه‌ای داشته باشم، تمام رو‌تختی، کوسن‌ها و حتی پرده‌ها رو از پارچه‌های گل‌گلی رنگی و شاد انتخاب کنم.

شاید روزی اگر خونه‌ای داشته باشم، ظرف و ظروف رو هم با رنگ‌های شاد و گل‌گلی انتخاب کنم.

شاید روزی اگر خونه‌ای داشته باشم، هر روز صبح با نور خورشید بیدار بشم.

شاید روزی اگر خونه‌ای داشته باشم، پر از گل و گلدون باشه.

و در پایان:

موسیقی متن این پست: آهنگ طلسم، گروه آریان – نوستالژی!

این مثل بشنو که شب دزدی عنید

در بن دیوار حفره می برید

نیم بیداری که او رنجور بود

طق طق آهسته اش را می شنود

رفت بر بام و فرو آویخت سر

گفت اورا در چه کاری ای پدر

خیر باشد نیمه شب چه می کنی

توکیی ، گفتا دهل زن ای سنی

در چه کاری گفت می کوبم دهل

گفت کو بانگ دهل ای بوسبل

گفت فردا بشنوی این بانگ را

نعره یا حسرتا واویلتا

من چو رفتم بشنوی بانگ دهل

آن زمان واقف شوی بر جزء و کل

تا چهارشنبه نمی‌شناختمت، ری‌را!

چهارشنبه، آن چهارشنبه سیاه شناختمت، ری‌را!

آن چهارشنبه که چشمانت را برای همیشه بستی شناختمت، ری‌را!

اما نه، تو را نشناختم، ری‌را!

پدرت را شناختم، ری‌را!

پدرت را هم نه، غم و اندوهش را، ری‌را!

غم و اندوهش را هم نه، قلب پاره‌پاره‌اش، ری‌را!

آه، ری‌را!

آه و فغان، ری‌را!

اشک و آه، ری‌را!

باید خون گریست، ری‌را!

– – –

از روز اول، بعد از این سقوط وحشتناک، تصور کردم مسافر اون پرواز بودن رو! اون چند دقیقه آخر! چه بر دل‌شون و حال‌شون گذشته! کاش درد نکشیده باشن! کاش!

از روز اول، غم داره خفه‌ام می‌کنه!

از روز اول، راه نفسم بسته شد!

– – –

از دیروز اما، من دیگه زنده نیستم! بند بندِ وجودم به یک‌پاره از هم پاشید!

ابی می‌خونه:

من به فکر غربت مسافرام
آخرین ضربه رو محکمتر بزن

– – –

خوندن پست‌ها و نوشته‌های حامد اسماعیلیون، تاب و توانم رو گرفته! راه نفسم رو بسته! با هر کلمه، جانی از بدنم خارج می‌شه! مگه من چند تا جون دارم؟

سلام

بیدار شدم و بیانیه رو خوندم!

کاش بیدار نمی‌شدم! کاش به قولی خواب به خواب رفته بودم!

شب قبل، آخرین خبری که خوندم این بود که اوکراین تمامی نظریه‌های دیگه رو رد کرده، فقط مونده موشک و تروریسم! باز سعی کردم باور نکنم.

باور نکردم! خوابیدم!

کاش بیدار نمی‌شدم و این واقعیت خون‌بار روی سرم، روی روحم و روی تک‌تک سلول‌های بدنم آوار نمی‌شد!

کاش بدون فهمیدن واقعیت می‌مردم!

همه ما مردیم!

همه ما دو بار مردیم!

از غم سقوط!

از شرمساری علت سقوط!

چی می‌شه گفت؟

اصلاً می‌شه چیزی گفت؟

کاش از این غم بمیرم!

سلام

این جمعه، از جمعه قبلی هم سیاه‌تره! اینقدر همه چیز وحشتناکه که جسمم دیگه نمی‌کشه و مغلوب میگرن شدم!

شاید باید سکوت کرد، اما سکوت بیشتر به چه قیمتی؟

روزهامون سیاه شدن، از ترس جنگ!‌ از ترس هر اتفاقی!

روزهای همه ما سیاه شدن، چه ساکن ایران باشیم و چه نباشیم! همه همدردیم! غم هم رو بشنویم و کنار هم باشیم.

– – –

تمام دنیا دارن می‌گن سقوط هواپیمای اوکراینی روز چهارشنبه، موشک خودی بوده. من نمی‌خوام باور کنم. با هر کسی که گمانه‌های مرتبط رو پخش می‌کنه بحث می‌کنم. می‌گم تا وقتی چیزی تایید نشده، گمانه پخش نکن، آدما رو نترسون! افکار رو مشوش نکن!‌داغ خانواده‌ها رو تازه نکن!

صبر کنیم، صبر! صبر! صبر!

روزهای تلخی شده، روزهایی که شاید هیچ‌وقت درمانی براش پیدا نشه! زخم‌هایی که شاید هیچ‌وقت درمان نشن!

من، آدمی که از هر بحث و مباحثه‌ای فراری بود، با جزییات و پیدا کردن منابع مختلف، دارم تلاش می‌کنم جلوی پخش شدن هر چه بیشتر گمانه‌ها رو بگیرم!

مطمئنم اطرافیانم از من بیزار شدن، از اینکه مقابل‌شون ایستادم و تلاش می‌کنم بیش از پیش امیدمون رو از دست ندیم!

تلاش می‌کنم بازیچه این جریانات نشیم!

تلاش می‌کنم نفرت موجود، هراس موجود و هر حسی که باعث این مقابله شده، چشم ما رو کورتر نکنه!

ما همه از اون خاکیم، امیدمون نباید از اون خاک قطع بشه! دعا کنیم، فقط دعا کنیم این گمانه اشتباه باشه.

همه کوریم!‌ همه! فرق است بین واقعیت و حقیقت!

که حقیقت آن است که می‌پنداری و واقعیت به وقوع می‌پیوندد!

که کاش اجازه ندیم هیجانات، احساسات و جو رسانه‌ای، چشم ما رو به واقعیت ببنده! باعث نشه عجله کنم تو قضاوت کردن! ما که قاضی نیستیم!

من تلاش می‌کنم تا صبور باشم، و تا آخرین لحظه امیدم رو حفظ کنم. تا آخرین لحظه هیچ گمانه‌ای و هیچ حقیقتی رو به عنوان واقعیت منتشر نکنم.

من نسبت به محیط اطرافم و انسان‌های اطرافم مسئولم و نباید هیچ آسیبی به روح آنها بزنم و با تمام جریانات همدست بشم، که هم خودم آسیب ببینم و هم باعث تشویش افکار بقیه بشم.

تا نتیجه صبر کنیم!

– – –

آپدیت در ۲۱ دی: این پست سند حماقت منه! سند امیدی که ناامید شد، برای همیشه!

سلام

تا انتها سکوت!

Memorial during a candlelight vigil at Mel Lastman Square in Toronto, Ontario, Canada, on January 09, 2020 for the victims of the Ukrainian International Airlines flight PS752 plane crash. On 8 January 2020, the Ukrainian airliner crashed approximately six minutes after takeoff from Tehran airport killing all 176 people on board. Newly emerging video appears to show a missile being fired and hitting the plane. Leaders of Canada and Britain said that they have intelligence that the Ukrainian airliner was shot down by an Iranian surface-to-air missile. Canadian Prime Minister Justin Trudeau said Canada’s intelligence, as well as intelligence provided by allies, shows that the commercial aircraft was shot down by an Iranian surface-to-air missile. 63 Canadian citizens were killed in the crash. (Photo by Creative Touch Imaging Ltd./NurPhoto)

خوابیدی بدون لالایی و قصه
بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه

دیگه کابوس زمستون نمیبینی
توی خواب گل های حسرت نمیچینی

دیگه خورشید چهرتو نمی سوزونه
جای سیلی های باد روش نمیمونه

دیگه بیدار نمیشی با نگرونی
یا با تردید که بری یا که بمونی

رفتی و آدمکا رو جا گذاشتی
قانون جنگل و زیر پا گذاشتی

اینجا قهرن سینه ها با مهربونی
تو تو جنگل نمیتونستی بمونی

دلتو بردی با خود به جای دیگه
اونجا که خدا برات لالایی میگه

میدونم میبینمت یه روز دوباره
توی دنیایی که آدمک نداره

لینک آهنگ

سلام

هر چیزی را پایانی است!

حتی امید!

۷ ژانویه ۲۰۲۰

سالی که قول داده بود سال خوبی باشه!

– – –

زیبا
زیبا هوای حوصله ابری است

چشمی از عشق ببخشایم

تا رود آفتاب بشوید

دلتنگی مرا

زیبا

هنوز عشق

در حول و حوش چشم تو می چرخد

از من مگیر چشم

دست مرا بگیر و کوچه های محبت را

با من بگرد

یادم بده چگونه بخوانم

تا عشق در تمامی دل ها معنا شود

یادم بده چگونه نگاهت کنم که تردی بالایت

در تندباد عشق نلرزد

زیبا آنگونه عاشقم که حرمت مجنون را

احساس می کنم

آنگونه عاشقم که نیستان را

یکجا هوای زمزمه دارم

آنگونه عاشقم که هر نفسم شعر است

زیبا

چشم تو شعر

چشم تو شاعر است

من دزد شعرهای چشم تو هستم

زیبا

کنار حوصله ام بنشین

بنشین مرا به شط غزل بنشان

بنشان مرا به منظره ی عشق

بنشان مرا به منظره ی باران

بنشان مرا به منظره ی رویش

من سبز می شوم

زیبا ستاره های کلامت را

در لحظه های ساکت عاشق

بر من ببار

بر من ببار تا که برویم بهاروار

چشم از تو بود و عشق

بچرخانم

بر حول این مدار

زیبا

زیبا تمام حرف دلم این است

من عشق را به نام تو آغاز کرده ام

در هر کجای عشق که هستی

آغاز کن مرا…!

سلام

امروز بعد از ۳ هفته یا دقیق‌تر بخوام بگم بعد از ۲۳ روز، اومدم سر کار. تعطیلات کریسمس و سال نو طولانی‌ای بود، البته همه هم به مرخصی گذشت.

آلمان روزهای ۲۵ و ۲۶ دسامبر تعطیله و روز ۱ ژانویه. روز ۲۴ دسامبر و ۳۱ دسامبر هم ساعت کاری نصف روز عادیه. یعنی هفته‌ای که ۲۴ دسامبر یا ۳۱ دسامبر جزئش باشه، ۳۶ ساعت باید کار کنیم. هفته‌ای که ۲۴ ژانویه جزئشه، عملاً فقط ۲.۵ روز که میشه ۲۴ ساعت باید کار کنیم، چون ۲۵ و ۲۶ دسامبر هم تعطیله.

بگذریم از اینا

بریم سراغ اینکه، بالاخره بعد از این همه تعطیلی و استراحت و تا لنگ ظهر خوابیدن‌ها، ساعت ۵ صبح بیدار شدن یکی از سخت‌ترین کارا بود.

به خصوص امروز!

از اون جمعه سیاه، که سایه ترس از جنگ، روی روزگارمون افتاده، خوابیدن سخت‌تر از همیشه شده! شاید بگید تو که جای امنی هستی، نگران چی هستی؟

من جای امنی هستم، ولی قلب من در وطن من می‌تپه، اونجایی که خانواده و عزیزانم هستن.

سال ۲۰۲۰ برای ما خوب شروع نشد، امیدوارم در ادامه بهتر بشه و سایه ترس از جنگ از روی ما کنار بره.

سلام

هوای حوصله برای هر نوشتنی ابری است، اینقدر سخت می‌تونم ذهنم رو متمرکز کنم برای نوشتن. هراس این روزها رو هیچ‌وقت تا آخر عمر از یاد نخواهیم برد!

ماه ژانویه، ماهِ چایِ داغه!

من تا همین چند وقت پیش نمی‌دونستم این همه مدل چای داریم. حداقل ۷۷ تا رو من پیدا کردم تو سایت‌های مختلف

چای سیاه که خب چای معمولیه.

چای سبز هم که داریم

چای یاسمین – بی‌نهایت خوشمزه است

چای میوه‌های مختلف رو هم من شنیدم و چای منگو [انبه می‌شه؟] رو نوشیدم.

این هم یه لیست شاید کامل:

۱٫یونجه
۲٫ چای گیاهی ریشه سنبل ختایی
۳٫ چای گیاهی بادیان رومی (بادیان ستاره ای)
۴٫ چای گیاهی کوهوش سیاه
۵٫ اذان الحمار
۶٫ بابا آدم
۷٫ چای گیاهی گل گاوزبان
۸٫ کوله خاس
۹٫ چای گیاهی گل همیشه بهار
۱۰٫ دانه های زیره
۱۱٫ ارجنگ
۱۲٫ چای گیاهی علف گربه
۱۳٫ چای گیاهی بابونه
۱۴٫ چای گیاهی علف نخودی
۱۵٫ چای گیاهی میخک (یا شکوفه های میخک)
۱۶٫ گیاه علف شیر
۱۷٫ چای گیاهی دارچین
۱۸٫ کلاله ذرت
۱۹٫ قاصدک
۲۰٫ دونگ کوئی
۲۱٫ چای گیاهی سرخارگل
۲۲٫ چای گیاهی میوه اقطی
۲۳٫ چای گیاهی بابونه گاوی
۲۴٫ چای اکالیپتوس
۲۵٫ چای گیاهی گل خوش
۲۶٫ چای گیاهی دانه یا برگ های رازیانه
۲۷٫ چای گیاهی زنجبیل شامی
۲۸٫ چای گیاهی سیر
۲۹٫ چای گیاهی زنجبیل
۳۰٫ گینگو
۳۱٫ چای گیاهی جینسینگ
۳۲٫ روئینه زردین
۳۳٫ آب بشقابی
۳۴٫ چای گیاهی زوفا
۳۵٫ چای گیاهی عسل
۳۶٫ رازک
۳۷٫ دم اسبی
۳۸٫ چای سبز
۳۹٫ یاسمن
۴۰٫ چای گیاهی کاوا
۴۱٫ اسطوخدوس
۴۲٫ چای گیاهی بادرنجبویه
۴۳٫ آب لیمو
۴۴٫ علف لیمو
۴۵٫ چای گیاهی مرزنجوش
۴۶٫ چای گیاهی شیرین بیان
۴۷٫ زیرفون
۴۸٫ پنیرک
۴۹٫ چای گیاهی به لیمو
۵۰٫ مارشمالو
۵۱٫ چای گیاهی نعناع
۵۲٫ برنجاسف
۵۳٫ گل ماهور
۵۴٫ چای گیاهی گزنه
۵۵٫ چای پونه کوهی
۵۶٫ چای پوست پرتقال
۵۷٫ پودر ریشه زنبق زرد
۵۸٫ چای گیاهی آویشن
۵۹٫ برگ های تمشک
۶۰٫ چای گیاهی شبدر سرخ
۶۱٫ چای گیاهی تمشک قرمز
۶۲٫میوه گل نسترن
۶۳٫ رزماری
۶۴٫ چای گیاهی مریم گلی
۶۵٫ ساسافراس
۶۶٫ عشبه بیابانی
۶۷٫ نارون امریکایی
۶۸٫ چای گیاهی نعناع تند
۶۹٫ چای گیاهی استویا
۷۰٫ گل راعی
۷۱٫ چای گیاهی برگ های توت فرنگی
۷۲٫ چای گیاهی گل ساعت
۷۳٫ انگور خرس
۷۴٫ چای گل شاه پسند
۷۵٫ بنفشه (برگ ها و گل ها)
۷۶٫ چوب گردو سفید
۷۷٫بومادران

هر کدام از این چای‌ها خاصیت خودشون رو دارن. مهم اینه چای باید داغ باشه، داغِ داغ! لب‌ریز و لب‌سوز و لب‌دوز!