از قصه‌های مهاجرت یا تجربیات زندگی در آلمان

سلام.

امروز عصر رفته بودم خرید و در این راستا چند تجربه کوچیک بدست آوردم که گفتم شاید بد نباشه تو پست امروز باهاتون به اشتراک بذارم.

شاید بهتر باشه با این جمله شروع کنم که:

آلمان یه کشور ایالتی هست و هر ایالتش مکانیزم‌های شهری متفاوتی داره. بعد از چندین ماه زندگی در برلین و عادت کردن به سیستم شهری و حمل و نقل برلین، حالا یهویی سر پیری باید سیستم یه شهر و ایالت دیگه رو یاد بگیرم.

جونم براتون بگه که، امروز با سختی بسیار، داشتم تلاش می‌کردم از دستگاه اتوماتیک، بلیط ماهیانه بخرم. نور خورشید هم یه طوری بود که کلاً صفحه دستگاه پیدا نبود. حدود ۱۰ دقیقه طول کشید تا بالاخره بفهمم عه، زبان دستگاه رو می‌تونستم تغییر بدم و اینجا بود که فهمیدم دستگاه اسکناس ۵۰ یورویی و قبول نمی‌کنه و مجبور شدم برم خرید تا اسکناس ۵۰ یورویی رو خرد کنم.

دیگه بالاخره با هر مشقتی بود، موفق شدم بلیط ماهانه رو بخرم دیگه. قیمت بلیط ماهانه برای منطقه ۱۱۱ زاربروکن ۶۵ یورو و ۱۰ سنته. اینکه مثل دستگاه‌های برلین می‌شد تاریخ رو انتخابی زد یا نه رو نمی‌دونم، من فقط ماه ژوئیه رو پیدا کردم و انتخاب کردم، چاره دیگه نداشتم. به هر صورت کمتر از سه هفته دیگه از اقامتم مونده و کافی بود.

اگه به شهر زاربروکن سفر کردین، این نکته‌ها رو برای خرید بلیط یادتون باشه:

• یه دکمه شکل پرچم روی دستگاه هستش که باهاش می‌تونین زبان رو تغییر بدین
• اسکناس‌های ۱۰ یورویی و ۲۰ یورویی داشته باشین.
• روی دستگاه به دو زبان آلمانی و فرانسوی نوشته شده. (تعجب نکنین، اینجا مرز فرانسه است)
• فقط توی ایستگاه‌های Tram دستگاه اتوماتیک خرید بلیط هست، یادتون نره که توی Tram دستگاه خرید بلیط مثل برلین نیست.
• اتوبوس هم مثل برلین از راننده می‌تونین بلیط بخرین ولی فقط بلیط یک بار مصرف! ( Single Ticket)
• برای خرید بلیط، باجه‌هایی داخل شهر هستن که فقط تا ساعت ۵ یا ۶ بعدازظهر بازن.
• همونقدر که زاربروکن کوچیکه، همونقدر هم سیستم حمل و نقلش کوچیکه، پس انتظار ِ ۲۰ دقیقه انتظار واسه اتوبوس رو داشته باشین!

قسمت بعدی تجربه اینجاست که، توی برلین من برای پیدا کردن هر مسیری، از گوگل مپ استفاده می‌کنم که خیلی دقیق، می‌گه چه خط اتوبوس، ‌U Bahn یا S Bahn یا Tram یا حتی RE باید سوار بشم، کدوم ایستگاه تغییر خط دارم، کجاها پیاده‌روی داره و غیره.

گوگل‌مپ عزیزم، اینجا تو شهر بسیار زیبای زاربروکن فقط مسیر با ماشین یا پیاده رو نشون می‌ده و هیچ اثری از اتوبوس و Tram (تنها سیستم حمل و نقل عمومی اینجا) نیست.

اینجاست که خود (احتمالاً شهرداری) زاربروکن یه اپلیکیشن منتشر کرده: Saarfahrplan که اگه به زاربروکن سفر کردین، برای مسیریابی می‌تونین از این اپلیکیشن استفاده کنین.

تا اینجا دو تا تجربه اول بود، دستگاه اتوماتیک خرید بلیط و اپلیکیشن مسیریابی زاربروکن.

تجربه سوم رو فکر می‌کنم ۴ سال پیش هم تو نوشته‌های سفرنامه برلین بهش اشاره کرده بودم، شاید هم نه، بالاخره ۴ سال گذشته و حافظه من اونقدرا هم قوی نیست.

مقدمه‌چینی بسه! یه فروشگاه زنجیره‌ای اینجا هست به اسم Rewe، من چون برلین همیشه عادت داشتم از این فروشگاه خرید کنم (اولین فروشگاهی که رفتم و به چیدمان طبقاتش عادت کردم و یاد گرفتم هر چی کجاست)، اینجا هم برای خرید رفتم سراغ همین فروشگاه.

نکته‌ای که خیلی خیلی زیاد توجهم رو جلب کرد این بود: قیمت ثابت اجناس و مشابه با قیمت در برلین! یعنی روغنی رو اگر من برلین می‌خریدم ۹۹ سنت، اینجا هم دقیقاً همون قیمته. برداشت با شما!

– – –

پی‌نوشت ۱: اگه از فروشگاه Rewe خرید می‌کنید، یه سری محصولاتی هستش که روشون نوشته Ja! برند یا کارخونه یا شرکت‌شون اینه انگار (تحقیق نکردم، نمی‌دونم). تقریباً بهترین قیمت و مقرون به صرفه‌ترین قیمت‌ها رو داره این مارک.

پی‌نوشت ۲: سعی کنین به هیچ محیطی عادت نکنین، من الآن واسه یه پیدا کردن مسیر یه بار می‌گم کجایی برلین که یادت بخیر. بماند که بارها و بارها تو متروها و قطارهای برلین هم گم شدم [بین خودمون باشه – ایموجی خنده]

پی‌نوشت ۳: همین خاطره‌های شاید بیهوده من، ممکنه یه جایی به درد کسی بخوره که تازه وارد یه کشور و شهر غریبه شده. واسه همینه که می‌نویسم.