تخصص و علاقه

زمان پدربزرگای ما، اگر کسی بیشتر از کلاس ششم درس می‌خونده، میگفتن تحصیلات عالیه داره. یه معیاری مثل تحصیلات با بالا رفتن میانگین مدارج و مدارک دانشگاهی در طول زمان تغییر می‌کنه. در زمان کنونی افراد زیادی به دنبال ادامه تحصیل هستن و الآن گرفتن مدرک ارشد یه اصل جدانشدنی از تحصیلات هست. به عبارت دیگه دوره 12 ساله اجباری تحصیل تبدیل شده به دوره 18 ساله. که به علت وجود کنکور و سختی‌هاش برای برخی بیشتر طول می‌کشه.

من شاید به شخصه جز اون دسته‌ای نباشم که به خاطر عرف جامعه و انتظارات بقیه به دنبال تحصیل هستم. شاید از اون دسته افرادی هستم که یادگیری و علم رو فقط به خاطر خود علم دوست دارم. درس خوندن رو دوست دارم. اینکه میگم شاید برای این هست که تصور خودم و انتظاری که از خودم دارم این هست و دلم نمی‌خواد گفتن “من اینطوری هستم” نشانه‌ای از اعتماد به نفس کاذب و غرور نابه جا باشه، پس صفاتی رو که آرزو دارم داشته باشم و تلاش می‌کنم بهشون برسم با “شاید” بیان می‌کنم.

اینکه خواستم در مورد تحصیلات تکمیلی و رشته‌ام بنویسم یه علت داشت. علتی که دنبالش هستم بهش برسم این هست که اگر واقعاً دنبال تحصیلات عالیه هستین رشته مورد علاقه‌تون رو پیدا کنید، یا حداقل نزدیک‌ترین رشته به رشته خودتون رو پیدا کنید.

سال 84 بود که علاقه به فناوری اطلاعات در من شکل گرفت و دنبالش رفتم. از اون دسته افرادی بودم که هیچ راهنمایی نداشتم و توی دانشگاه تا ترم آخر نفهمیدم زمینه علاقه و استعدادم در کدام قطره این اقیانوس بزرگ هست. سال آخر دانشگاه با گرفتن درس “تعامل انسان و کامپیوتر” متوجه شدم که به این فیلد علاقه دارم و با انجام دادن پروژه ام در همین زمینه استعداد بالقوه خودم رو کشف کردم. مبحث طراحی تجربه کاربری من رو حسابی جذب کرد و به این فکر افتادم که چطوری میتونم در این فیلد کار واقعی انجام بدم.

از همین رو، دنبال طراحی وب و طراحی اپلیکیشن تحت وب رفتم و با برنامه‌نویسی تحت وب به صورت واقعی و ملموس رو به رو شدم. شاید به کار بردن کلمه ملموس برای دنیای مجازی عجیب به نظر برسه ولی در طراحی تجربه کاربری این واژه یکی از واژه های کلیدی هست که محصول باید برای کاربر ملموس و قابل فهم باشه.

از اونجاییکه دوست دارم ذهن و مغزم رو در ابعاد مختلف رشد بدم هم زمینه آکادمیک رو دنبال کردم و هم زمینه کسب و کار واقعی. در زمینه آکادمیک، گرایش HCI در ایران ارائه نمیشه و من گرایش “مدیریت سیستم‌های اطلاعاتی” رو انتخاب کردم و به عنوان اولین درس اختیاری درس “تعامل انسان و کامپیوتر یا HCI” رو گرفتم تا بتونم مقاله‌هام رو کار کنم.

در زمینه طراحی سایت و UI هم با پیش‌زمینه دو کلاس فنی که شرکت کردم، مطالعه و کدنویسی رو ادامه میدم تا بتونم استارتاپ خودم رو هر چه قوی‌تر و کاربردپذیرتر با یک تجربه کاربری ویژه راه‌اندازی کنم.

در هفته‌های اخیر که به عنوان یکی از اعضای کادر اجرایی استارتاپ‌ویکند شیراز فعالیت داشتم، هم از نظر بار علمی و هم از نظر برنامه‌ریزی و مدیریت تجربه‌های خوبی کسب کردم که واقعاً مدیون این رویداد هستم.

– – –

پی‌نوشت:

اجازه ندین در یک بعد از زندگی غرق بشین، درس همه چیز نیست، همونطور که کسب و کار همه چیز نیست. همیشه علم خودتون رو با مطالعه به روز کنید و هیچ وقت اجازه ندین غرق شدن در کسب و کار شما رو از مطالعه محروم کنه. همینطور اجازه ندین غرق در علم شدن شما رو از کسب و کار دور کنه. و در ادامه اجازه ندین درس و کسب و کار شما رو از زندگی واقعی، خانواده، تفریح و سلامتی فردی‌تون دور کنه. مهم‌ترین اصل زندگی برنامه‌ریزی هست. امیدوارم موفق باشید.