سلام

این روزا بحث مهاجرت خیلی داغ‌تر شده و می‌تونین تصور کنین که میزان پیام‌های دریافتی آدم‌هایی که مهاجرت کردن هم به نسبت بالاتر رفته.

به نظرم رسید شاید بد نباشه این پست رو بنویسم، گرچه خیلی وقت پیش در شروع مهاجرت هم نوشته بودم که یه سری نکته اولیه رو باید در نظر بگیریم. باز هم در هدف از مهاجرت اشاره کرده بودم به این موضوع.

برای بعضی از سوال‌ها واقعاً من نمی‌تونم جواب بدم، به خاطر اینکه دانش و اطلاعات کافی ندارم. مثلاً چه سوال‌هایی؟

• تحصیلی بهتره یا دانشجویی؟
• کانادا بهتره یا آلمان؟
• حقوق چقدر می‌دن؟

جواب همه این سوال‌ها، فرد به فرد، شخص به شخص، تجربه به تجربه، روحیه به روحیه، فرق می‌کنه. اگر کسی روحیه آکادمیک داشته باشه و دلش بخواد درس بخونه، اگر کسی یک سال سابقه کار داشته باشه، اگر کسی ده سال سابقه کار داشته باشه؟ کدوم کشور بهتره؟ همه اینا وابسته به خیلی فاکتورهای انسانی می‌شه.

یا مثلاً چقدر حقوق می‌دن؟ خب فرد به فرد، تخصص به تخصص، توانایی به توانایی، رزومه به رزومه، شهر به شهر فرق داره. تو این مورد من فقط می‌تونم سایت حقوق آلمان رو معرفی کنم تا هر کسی بر اساس توانایی، عنوان شغلی و شهر، میانگین حقوق رو پیدا کنه.

بعضی از انتخاب‌ها، خیلی وابسته به روحیه شخصیه. حتی اگر پاسپورت آمریکا رو به من بدن، بگن بیا برو آمریکا نمی‌رم، یا کانادا یا استرالیا، من از روز اول هدفم آلمان بود و برای انتخابش دلیل‌های زیادی داشتم، عامل‌های انتخاب آلمان اینقدر محکم و استوار بودن که هیچی باعث نمی‌شه بخوام برم یه کشور دیگه.

مهم‌ترین عاملی که هیچ‌وقت تغییر نمی‌کنه، فاصله به ایرانه. بله، من می‌خواستم در نزدیک‌ترین فاصله ممکن به ایران زندگی کنم. فاکتور خیلی مهمی بود برام، با اینکه استرالیا رو تا مرحله ثبت مدارک پیش رفته بودم، ولی اقدام نکردم.

خب برگردیم سر صحبت اصلی:

همین اول کار بگم که، من متخصص مهاجرت نیستم، فقط یه سری مسیر رو برای مهاجرت خودم پشت سر گذاشتم و یه سری نکته که به نظرم می‌رسه که عمومی باشه رو مطرح می‌کنم.

هدف شما از مهاجرت، مسیر شما رو تعیین می‌کنه، سبک زندگی شما رو تعیین می‌کنه، نحوه برنامه‌ریزی شما و فعالیت‌های روزانه شما رو در حداقل یک تا ۲ سال آینده (پیش از مهاجرت) تعیین می‌کنه.

نمی‌شه گفت من واسه دانشگاه و کار همزمان اقدام می‌کنم هر کدوم شد، آره شدنیه، می‌تونین همزمان برای هر دو اقدام کنین، اینطوری باید دو نفر باشین حداقل.

چون اپلای کردن برای دانشگاه یا حتی اپلای کردن برای کار، پروسه ساده و راحتی نیست، برای هر یک درخواست و اپلای، در بهترین حالت باید ۳ ساعت وقت بذارین، رزومه رو تغییر بدین، کاور لتر بنویسین. (مثال آکادمیک ندارم، چون بلد نیستم)

بعد از این، نحوه برقراری ارتباط، سبک مصاحبه‌ها و ادامه مسیر هر کدوم هم فرق داره.

بعضی پروسه‌های مصاحبه و کاریابی (مثال من آلمانه) ممکنه چندین ماه طول بکشه. شاید براتون جالب باشه که من هنوز بعد از ۱۸ ماه دارم ایمیل ریجکتی از بعضی شرکت‌هایی که قبلاً (قبل از گرفتن اقامت و حتی قبل از مصاحبه سفارت) درخواست داده بودم دریافت می‌کنم.

کشور هدف هم خیلی توی این مسیر و برنامه‌ریزی تاثیر داره. قصد شما مهاجرت به آلمانه؟ زبان آلمانی رو چه بخواید چه نخواید باید یاد بگیرید.

هدف شما ایالت‌های فرانسوی زبان کاناداست؟ زبان فرانسوی رو باید یاد بگیرین.

هدف شما هر کشوری که باشه، زبان بومی اون کشور رو باید یاد بگیرین.

هدف، دلیل و مسیر مهاجرت، برنامه سال‌های زیادی از زندگی ما رو مشخص می‌کنه، سال‌های قبل از مهاجرت و اولین سال‌های بعد از مهاجرت.

هر تصمیمی، زندگی آدم رو تحت‌الشعاع قرار می‌ده، من عالم دهر نیستم، اما حداقل بر حسب تجربه‌های کمی که دارم، مهاجرت تمامی ابعاد زندگی آدم رو تحت تاثیر قرار می‌ده، حتی شخصیت آدم و روحیات آدم رو تغییر می‌ده! چه بخوایم چه نخوایم، مسیر زندگی و محیط زندگی عوض شده و بر اساس شرایط جدید، سبک زندگی متفاوت می‌شه.

قبل از هر چیزی، خیلی خیلی خیلی خیلی خوب، خودتون رو بشناسید، خواسته‌ها و توانایی‌هاتون رو بشناسید، بعد از اون، خیلی خیلی خیلی خیلی خوب مطالعه کنید، مقصد و هدف رو مشخص کنید تا بتونید بهترین برنامه‌ریزی رو داشته باشید.

پروسه مهاجرت گاهی ممکنه تا ۵ سال یا شاید هم بیشتر طول بکشه. پس وقتی مسیر روشن و دقیق باشه، اون وقت به راحتی می‌تونید صبر کنید و مسیر رو با استقامت پیش ببرید.

سلام

لک‌لک‌بوک به مناسبت هفته کتاب و کتاب‌خوانی، دو تا مسابقه برگزار کرده. یکی از مسابقه‌ها اسمش هست من و کتابام. من متاسفانه تعداد کتاب‌هایی که خوندم هنوز به ۲۰۰ تا نرسیده و از این موضوع شرمسارم، وقتی می‌خواستم تو این مسابقه شرکت کنم، یه نگاهی به لیست کتاب‌هایی که خوندم انداختم و …

یه تعداد زیادی‌شون که کتاب‌های صادق هدایت بودن، نه باهاشون خندیدم، نه گریه کردم، فقط مدت‌های طولانی به فکر فرو رفتم. اما به کسی پیشنهادشون نمی‌دم، از بس حرف و حدیث پشت سر کتاب‌های این مرحوم هست. اما خب اکثر کتاب‌هاش رو بیش از ۲ بار خوندم، مثل بوف کور و تاریک‌خانه.

بخوام برم سراغ کتاب‌های رمانی که خوندم، خب با خیلی‌هاشون خندیدم، گریه کردم، به فکر فرو رفتم، حرص خوردم، اعصابم خرد شده، عصبانی شدم، کتاب رو کوبیدم به دیوار، اما خب نه به کسی قرض‌شون دادم، نه بیشتر از یک‌بار خوندمشون.

بریم سراغ نمایش‌نامه‌هایی که خوندم، مثل باغ‌وحش شیشه‌ای که فکر می‌کنم ۵ بار خونده باشمش، به حداقل ۵ نفر قرضش دادم و به تعداد زیادی پیشنهادش دادم. خیلی زیاد باهاش به فکر فرو رفتم، باهاش گریه کردم، اما یادم نمیاد خندیده باشم. اما خب سبک نمایش‌نامه شاید خیلی عمومی نباشه.

داستان‌های هری‌پاتر هم که اگه کسی باشه با قسمت مرگ دامبلدور گریه نکرده باشه که باید گفت: “You are dead inside” اصلاً مرگ دامبلدور به کنار، مرگ پروفسور اسنیپ عزیزم.

کتاب زنان‌کوچک هم بود، باهاش خندیدم، باهاش گریه کردم، به فکر فرو رفتم و بی‌نهایت دوسش دارم.

نمی‌دونم کتاب شعر هم می‌شه جز این کتاب‌ها؟ شعرهای بیژن سمندر رو خیلی دوست دارم، بالاخره خطه شیراز و این صحبتا! از سهراب سپهری هم نمی‌شه گذشت، نوجوون بودم نصف هشت‌کتابش رو حفظ بودم. عجب دورانی بود. یه مدتی هم گلستان سعدی رو حفظ می‌کردم. علاقه عجیبی به حفظ کردن آثار ادبی داشتم. حیف که دیگه هیچ‌کدوم یادم نیست!

سراغ کتاب‌های تخصصی فناوری اطلاعات، مدیریت پروژه و مارکتینگ هم که خب برای این مسابقه نمی‌شد رفت، باید دنبال یه انتخاب بهتر می‌گشتم.

البته از اولین لحظه‌ای که این مسابقه رو دیدم، می‌دونستم برنده کدومه:

جاناتان مرغ دریایی

من به صورت عجیبی دل در گرو این کتاب دارم. باهاش خندیدم، باهاش گریه کردم، ساعت‌های زیادی به فکر فرو رفتم. تعداد دفعاتی که این کتاب رو خوندم یادم نمیاد واقعاً و بارها و بارها به همه پیشنهادش دادم.

اگر بخواین تو این مسابقه شرکت کنین، انتخاب شما برای هر دسته‌بندی چیه؟

این پست در واقع باید در دسته “مهاجرت کهکشانی” قرار می‌گرفت، ولی به دسته “معرفی نرم‌افزار” رسید، چون فقط در راستای مهاجرت نیست که این نرم‌افزار لازم می‌شه، کاربردهای اکسل فراتر از خیلی امور ساده است.

چرا نرم‌افزار اکسل؟

و البته چرا نرم‌افزار اکسل نه؟

اصلاً چه دلیلی داره اکسل رو یاد بگیریم؟

بابا حالا دو تا دونه جدوله، تو ورد درستش می‌کنیم.

من خودم یکی از کسایی بودم که از درجه اهمیت و البته کاربردی بودن اکسل کاملاً بی اطلاع و بی‌خبر بودم. البته مقصر هم خودم هستم که هیچ‌وقت پای این نرم‌افزار ننشستم تا بفهمم چقدر قدرتمنده. در واقع تا همین چند وقت پیش ازش فرار می‌کردم.

من هم به علت بی‌توجهی و عدم مطالعه، شاید مثل یه درصد کمی از افراد، فکر می‌کردم اکسل منحصر شده به ساخت جدول و چند تا نمودار. حداقل من در همین حد تو کل زندگی و دوران تحصیل و دوران کاری ازش استفاده کرده بودم. اما اخیراً خیلی بیشتر و جدی‌تر اکسل رو یاد گرفتم و باید اعتراف کنم که تا حالا تو تاریکی بدی به سر می‌بردم.

برای تحلیل و آنالیز، ابزارهایی که اکسل داره، به‌شدت قوی و کاربردی هستن و شما خیلی راحت می‌تونین برای یک گزارش از اکسل استفاده کنین.

حداقل تو مشاغلی که من می‌شناسم، همه به نوعی با داده و تحلیل داده درگیرن. اکسل بهترین ابزاره.

برای یاد گرفتن هیچ‌وقت دیر نیست. همین حالا شروع کنید.

– – –

پی‌نوشت ۱: من برای یادگیری از ویدیوهای یوتیوب استفاده می‌کنم.

پی‌نوشت ۲: مفاهمیم Pivot Table به شدت جذابن.

پی‌نوشت ۳: فرمول‌ها رو حتماً یاد بگیرین.

بت که حواسش به حرف‌های آنها نبود، گفت: من داشتم به کوله‌بارمان فکر می‌کردم و اینکه چطور باید برای خوب شدن، مسیرهای سخت و باتلاق‌ها را طی کنیم و از آن تپه شیب‌دار بالا برویم تا بتوانیم به قصر زیبایی‌ها برسیم.

جو که بیشتر صحنه‌های هیجان‌انگیز را دوست داشت، گفت: اول باید به شیرها غلبه کنیم.

کتاب زنان کوچک – فصل پنجم – همسایگی

– – –

پی‌نوشت: بعضی از افراد به کتاب به جنبه پر کردن اوقات فراغت و تفریح نگاه می‌کنن. به نظر من از خوندن کتاب، حتی یه رمان کلاسیک، میشه درس زندگی گرفت.