سلام
فرض کنین شما راننده یک ماشین هستین، مسئولیت سلامتی سرنشینای ماشین به عهده شماست، اینکه احساس امنیت کنن، اینکه نترسن از رانندگی شما، اینکه خیالشون راحت باشه سالم به مقصد میرسن.
حالا فرض کنین شما سرنشین ماشین هستین، شما به راننده اطمینان میکنین که شما رو سالم به مقصد برسونه، (عموماً) هم توی کار راننده دخالت نمیکنین.
این اطمینان و مسئولیت یه چیز دو طرفه است و این فرض و مثال فقط یه مثال بود که قابل تعمیمه!
من به شخصه تو زندگیم متاسفانه تو بحث اطمینان و مسئولیت سربلند نیستم و از این بابت از خودم ناراضیام، اما با همین مثال رانندگی، وقتی که رانندهام خیلی محتاطتر رانندگی میکنم، میخوام تو امور بیشتری از زندگیم، تلاش کنم تا هم مسئولیتپذیری بالاتری داشته باشم و هم قابل اطمینان باشم.
برای اطمینان به خودم، مسئولیتپذیری لازمه!