سلام.
امروز یک هدیه متفاوت گرفتم. یک آلبوم موسیقی. یک آلبوم موسیقی متفاوت و بسیار دلنشین!
آهنگ‌های این سبک رو خیلی کم شنیده بودم. واقعاً زیباست. پیشنهاد می‌کنم شما هم این آلبوم زیبا رو “قانونی” تهیه کنید و از گوش کردن به این نوای زیبا لذت ببرید.
چراغی به دستم، چراغی در
برابرم:
من به جنگ سیاهی می روم.
گهواره های خستگی
از کشاکش رفت و آمدها
باز ایستاده اند،
و خورشیدی از اعماق
کهکشان های خاکستر
شده را
روشن می کند.
***
فریادهای عاصی آذرخش –
هنگامی که تگرگ
در بطن بی قرار ابر
نطفه می بندد.
و درد خاموش وار تاک –
هنگامی که غوره خرد
در انتهای شاخسار طولانی پیچ پیچ جوانه می زند.
فریاد من همه گریز از درد بود
چرا که من، در وحشت انگیز ترین شبها،
آفتاب را به دعایی
نومیدوار طلب می کرده ام.
***
تو از خورشید ها آمده ای، از سپیده دم ها آمده ای
تو از آینه ها و ابریشم ها آمده ای.
***
در خلئی که نه خدا بود و نه آتش
نگاه و اعتماد ترا به دعایی نومیدوار طلب کرده بودم.
جریانی جدی
در فاصله دو مرگ
در تهی میان دو
تنهایی-
[ نگاه و اعتماد تو، بدینگونه است!]
***
شادی تو بی رحم است و بزرگوار،
نفست در دست های خالی من ترانه و سبزی است
من
برمی خیزم!
چراغی در دست
چراغی در دلم.
زنگار روحم را صیقل می زنم
آینه ای برابر آینه ات می گذارم تا از تو ابدیتی بسازم.
– – –
پی‌نوشت: علت انتخاب این شعر، نام‌گذاری امروزه، روز تکرار!
June is coming back on June
وقتی آدمی یه سریالی رو خیلی دوست داشته باشه، واسه پخش شدن قسمت جدیدش لحظه‌شماری می‌کنه! فصل جدید سریال “سرگذشت ندیمه” روز پنجم از ماه ژوئن، یعنی سه روز دیگه پخش می‌شه.
Hip Hip Hurray – Hip Hip Hurray – Hip Hip Hurray – Hip Hip Hurray
سریال سرگذشت ندیمه یا The Handmaid’s Tale، از روی کتابی با همین عنوان ساخته شده. کتاب The handmaid’s Tale توسط مارگارت اتوود در سال ۱۹۸۵ یعنی ۱۳۶۴ نوشته و چاپ شده.
به نظرم بهتره بیش از این چیزی ننویسم و این سریال فوق‌العاده رو ببینید.
ما فرزند خودمون هستیم یا مراقب فرزند درونمون باشیم.
وقتی از یه بچه کوچیک (فرض بچه مردمه، چون من بچه ندارم و حس واقعی یه مادر پدر رو نمی‌شناسم) مراقبت می‌کنیم، دقیقاً بهتره که فرض همین بچه مردم باشه، چون به غایت مسئولیت سنگینیه، چون هم امانته، هم دغدغه بیشتری داره، هم نمی‌تونه از خودش مراقبت کنه، هم نسبت به خطرات آگاه نیست، ترس نداره و …
داشتم می‌گفتم، وقتی از یه بچه کوچیک مراقبت می‌کنیم، همه تلاشمون رو می‌کنیم از هر گزند و آسیبی دور باشه، رفاهش رو فراهم می‌کنیم، سرگرمش می‌کنیم و مراقبشیم.
حالا چرا اینو نوشتم؟
ما بچه کوچیک خودمون هستیم. باید مراقب خودمون باشیم!
قصه از اونجایی شروع می‌شه که ما فکر می‌کنیم بزرگ شدیم و دیگه مراقبت از خودمون رو فراموش می‌کنیم. اون وثت همه خطرات و آسیب‌های دنیا حمله می‌کنن سمت ما!
شاید به نظر برسه معنی این حرف اینه که تو ساحل امن بمونیم و ریسک نکنیم، اما اینطور نیست، آدم بزرگا هم بچه‌شون رو می‌برن شهربازی، سفر، کوهنوردی و همه تجربه‌های جدید، ولی مراقبشون هستن که آسیب نبینن.
ما هم باید تو هر لحظه مراقب خودمون باشیم، ما بچه خودمون هستیم!
سلام
امروز، روزیه که بهش می‌گن: Save Your Hearing Day، یا از شنوایی خود محافظت کن!
یه قانونی هست با عنوان ۶۰:۶۰، که در این روز، کمتر از ۶۰ دقیقه به موسیقی گوش بدیم با ۶۰% صدای پخش اسپیکر یا هدفون یا غیره …
شنوایی خیلی مهمه، غیر از اینه؟ افرادی هستن که قدرت شنوایی ندارن و چه حیف. خیلی چیزا هست که می‌شه از شنیدنش لذت برد، صدای آبشار، صدای رودخونه، موسیقی‌های دلنواز (بر اساس سلیقه برای هر فرد متفاوته)
از بچگی می‌گفتن هویج بخور واسه چشم خوبه، به نظرتون خوراکی وجود داره که واسه گوش خوب باشه؟
(راهنمایی: جواب بناگوش کله‌پاچه نیست!)
مواد غذایی که منگنز، ویتامین C و ویتامین D دارن، برای تقویت شنوایی و گوش مفیدن. البته شاید بهتر باشه این پست رو کامل بخونید.
در نهایت اینکه، وقتی روزی به اسمی نام‌گذاری شده، برای جلب توجه به اون مطلبه! پس شاید بد نباشه امروز به گوش و شنوایی‌مون بیشتر توجه کنیم، مثل اینکه تولدشه!
