شاید عجیب به نظر برسه، ولی تجربه‌ای هست که خودم باهاش مواجه شدم و دوست داشتم توی بلاگم در موردش بنویسم و با افرادی که در این حوزه تخصص دارن مطرحش کنم تا اونا به صورت علمی بررسی اش کنن.

دو تا اپلیکیشنی که این روزا خیلی استفاده میشن وایبر و واتزاپ هستن. اینکه کدوم بهتره یا قابلیت‌هاش بیشتره رو کاری ندارم. نظر شخصی من این بود که وایبر محیط ساده‌تری داره و راحت‌تر میشه باهاش کرد کرد و قسمت‌های مختلفش رو یاد گرفت.

برای پدرم وایبر رو نصب کرده بودم و موقع هر بار استفاده در مورد نحوه کارش ازم سوال می‌پرسیدن، تا اینکه دوستشون برای گوشی پدرم، واتزاپ نصب کرده بود. مدت زیادی هست پدرم دارن از واتزاپ استفاده می‌کنن.

امروز موقعی که داشتن مسج‌هاشون رو می‌خوندن، گفتم این جالب بود و برام بفرستینش، کپیش کنین و به من مسج بزنین. خیلی جالب بود که پدرم خودشون گزینه forward رو بلد بودن و از اون طریق مسج رو برای من ارسال کردن.

از نظر من واتزاپ ساختار پیچیده‌ای داره و خیلی زیاد از نوشته استفاده کرده. به عنوان کسی که دوست داره همه چیز به صورت آیکون باشه و سادگی رو ترجیح میده، واتزاپ خیلی شلوغ و اعصاب خرد کنه و یادگیریش از نظر من دشوار.

اما در همین لحظه متوجه شدم تجربه کاربری چیزی متفاوت از نظر شخصی منه.

اگه متخصص توی این حوزه هستین و فرصت دارین، یک آزمایش کوتاه در این مورد انجام بدین. شاید نتیجه جالبی داشته باشه و حتی شاید تجربه من فقط یک تجربه شخصی باشه و عمومیت نداشته باشه.

وقتی روزت رو با از خواب پریدن از یه کابوس شروع کنی، سردرد داشته باشی، لپ‌تاپت که مهم‌ترین وسیله زندگیت محسوب میشه و تمام کار، تحصیل و زندگیت بهش وابسته است روشن نشه و …، همه اینا می‌تونن یه روز خیلی خیلی خیلی بد رو برات رقم بزنن که تصادف کنی، لپ‌تاپت در حین تعمیر آتیش بگیره، برق خونه اتصالی کنه و همه لوازم الکترونیکی، حتی هارد اکسترنالت که همه قسمت‌های سریال‌های محبوبت رو روش ذخیره کردی، بسوزن. دنیا یه عالمه بهونه داره تا “ابر و باد و مه و خورشید و فلک با هم دیگه دست به دست هم بدن و زندگیت رو اسفناک‌تر از صبح علی‌الطلوع کنن.

اگه بخوایم خودمون رو بدیم دست وقایع روز، معلوم نیست دنیا به چه سمتی بره. اما فقط کافیه “لبخند” بزنیم تا همه این غصه‌ها در دم آب بشن و همه گره‌ها باز بشن.

روز گذشته، مصیبت روشن نشدن لپ‌تاپ و سردرد و ضعف و همه مشکلات دیگه اومدن سراغم، با ناراحتی و اعصاب خوردی به خاطر ترافیک و همینطور مدت طولانی توی صف پارکینگ موندن روزم داشت به “کابوس در بیداری” تبدیل می‌شد که:

جلوی ورودی پارکینگ طبقاتی بهم گفت منتظر بمون. باید منتظر می‌موندم تا پارکینگ کمی خالی بشه و نوبت من بشه تا برم برای  پارک کردن ماشین. همون موقع یه ماشین دیگه در حال خروج بود که مسئول پارکینگ بهش گفت:

“حاجی پونصدی ندارم، پونصدی بده.” از نظر من که شنونده بودم لحن مسئول پارکینگ بدون هیچ احترام و انرژی مثبتی بود، اما راننده که مرد جا افتاده و مسنی بود در کمال آرامش و با لبخند جواب داد: “چشم قربان، بفرمایید، خدمت شما”

اولین اتفاقی که افتاد، مسئول پارکینگ وقتی می‌خواست کارت ورودی رو به من بده با برخورد خیلی نرم‌تر و خوش‌اخلاق‌تری گفت بفرمایید و دومین و مهم‌ترین اتفاق این بود که روز من تصمیم گرفت با دیدن یه “لبخند” زیبا بشه.

همون طبقه اولی پارکینگ یه جا خالی شد و پارک کردم، توی گارانتی لپ‌تاپم به صورت کاملاً اتفاقی روشن شد و نیازی نشد که بازش کنن. و خیلی راحت بدون اذیت شدن در رانندگی برگشتم خونه.

شاید عجیب به نظر برسه ولی یه “لبخند” می‌تونه همه چیز رو درست کنه.

دومین رویداد ماشین استارتاپ ناب تهران ۱ تا ۳ بهمن ۱۳۹۳ برگزار خواهد شد. در اولین دوره که اردیبهشت امسال برگزار شد، فرصت خوبی بود تا بیشتر با مفاهیم متدولوژی لین و لین استارتاپ آشنا بشم. پیشتر در مورد این رویداد نوشته بودم و اینکه در پشت صحنه برگزاری چی می‌گذره و و در نهایت چه خاطرات خوشی رو رقم می‌زنه.

ماشین استارتاپ ناب (LMS) کارگاهی سه روزه در زمینه ساخت یک کسب‌وکار موفق است. بیشتر شرکت‌های جدید شکست می‌خورند چراکه چیزی می‌سازند که کسی نمی‌خواهد. LSM یک فرآیند برای کشف اینکه چه محصولی در بازار موفق خواهد بود و کدام موفق نخواهد شد را به شرکت‌کنندگان می‌آموزد. ماشین استارتاپ ناب تجربه آموزشی ۴۸ ساعته و فراگیر است، کنفرانس نیست و هکاتون هم نیست.

برخلاف هکاتون‌ها، افرادی که در LSM شرکت می‌کنند ایده جدید کسب‌وکار خود را با مشتریان اعتبار سنجی می‌کنند، پیش از آن‌که آن را بسازند؛ از بازخورد مشتریان استفاده می‌کنند تا به سوی فرصت‌های جدید چرخش کنند. بسیاری از برندگان ماشین استارتاپ ناب در همان زمان برگزاری شروع به درآمدزایی کرده‌اند. یک کارآفرین-مارک آبرامسون- پنج بار چرخش کرد و در روز آخر توانست ۴۵۰۰ دلار کسب کند.
چندین استارتاپ هم که از تیم‌های شرکت کننده در این رویداد شکل گرفته‌اند توانسته‌اند موفقیت‌های بسیار کسب کنند. برای نمونه استارتاپ Twenty20 شش ماه پس از شرکت در این رویداد توانست به درآمد ۱/۵ میلیون دلار برسد.

رویداد LSM با توجه به اهمیت و تاکید بر آموزش، مجموعه قوانینی رو برای برگزاری در نظر گرفتن.

اولین مورد، برگزاری ۶ تا ۷ کارگاه اجباری در رویداد هست که تمام موارد بایستی توسط منتورهای با تجربه و کسانی که سابقه اون قعالیت رو دارن ارائه داده بشه.

دومین مورد، حداکثر تعداد شرکت‌کننده در رویداد ۷۰ نفر ذکر شده.

سومین مورد، تعداد اعضای تیم ۳ تا ۵ نفر هست، تیمی با کمتر از ۳ عضو نداریم همچنین تیمی با بیش از ۵ عضو وجود نداره.

چهارمین مورد، تمامی منتورها بایستی در آزمون سازمان جهانی شرکت کنن و حدنصاب نمره رو کسب کنن، زیرا آموزش‌ها بایستی بر اساس متدولوژی لین استارتاپ و تخته آزمایش باشه. البته تنها کسب حدنصاب نمره مد نظر نیست و تجربه عملی افراد هم در نظر گرفته میشه.

تمامی این موارد برای تضمین کیفیت رویداد هستند و کاملاً قابل اجرا هستند. رویداد پیش‌رو در تهران و پس از آن رویداد لین استارتاپ ماشین شیراز در اردیبهشت ۱۳۹۴ با حضور افراد علاقه‌مند، منتورهای مجرب و داوران و سرمایه‌گذاران برگزار خواهد شد.

شاید اعتراف به شکست کار سختی باشه، یا شاید هم اصلاً خود کلمه «شکست» کلمه اشتباهی باشه، یا شاید هم به کار بردن کلمه‌های «شکست» و «اشتباه» درباره این موضوع به‌جا نباشه و هزار شاید دیگه.  

۲۰ مهر تصمیم گرفتم که سی روز هر روز بنویسم و بعد از روز ششم با شروع سفرهای پی‌درپی (توجیه و بهانه) ادامه راه غیرممکن شد. پذیرفتن شکست و پیدا کردن راهی برای شروع مجدد البته یه شروع موفقیت‌آمیز نقطه آغازی می‌تونه باشه برای ادامه مسیر.

مهم اینه که هیچ‌وقت از حرکت بازنمونیم و همیشه راه رو ادامه بدیم. پس …

پیش به سوی ادامه مسیر

قصه از اینجا شروع میشه که در یک روز دو تجربه متفاوت با یک برخورد مشابه داری.

جمعه صبح حوالی ۷ تیر تهران به خرید رفته بودم و توی مغازه‌های مختلف می‌گشتم، هر مغازه‌ای که فروشنده میومد می‌پرسید چیزی لازم دارین، باعث می‌شد به سرعت برق و باد مغازه رو ترک کنم، چون حس تصمیم‌گیری و انتخابم مورد حمله قرار می‌گرفت و احساس مزاحمت بهم دست می‌داد. حالا چرا؟ چون ترجیح می‌دادم خودم تمام مغازه رو در آرامش بگردم و اگر از چیزی خوشم اومد، یا سوالی داشتم سراغ فروشنده برم. حس می‌کنم “پاپیچ” یا “سه‌پیچ” شدن فروشنده حس آزادی و اختیار رو ازم می‌گیره.

همون شب به رستوران Giovanni رفتیم. توی رستوران اگه می‌خواستی بلند شی و عکس بگیری، یکی از گارسن‌ها میومد و عکس دسته‌جمعی می‌گرفت ازمون، تا بلند می‌شدی یا سرت رو تکون می‌دادی که چیزی لازم داشتی سریع یک نفر میومد و می‌پرسید چیزی لازم دارین. به نوعی توجهشون بی‌نظیر و لذت‌بخش بود.

برخورد هر دو دسته از افراد یکسان بود، هم فروشنده و هم گارسن، اما چیزی که باعث میشه رفتار گارسن دلچسب باشه و رفتار فروشنده جذاب نباشه چیه؟

– – –

پی‌نوشت ۱: همیشه از فیلم‌هایی که آخرش رو میذاشتن خودتون حدس بزنین چی میشه بدم میومد، اما حالا درک می‌کنم این کار چه تجربه کاربری ویژه‌ای برای مخاطب قائل میشه.
پی‌نوشت ۲: من هم آخر پست رو باز می‌ذارم تا خودتون نتیجه‌گیری کنید. هر کسی برداشت شخصی خودش رو داره و تجربه شخصی خودش رو.

تا شقایق هست زندگی باید کرد …

تا وقتی که اندیشه یه شاعر زمانی که شعری رو می‌سروده ندونیم به نظرم نمی‌تونیم بفهمیم که مفهوم واقعی یه شعر چی هست، ولی شاید وقتی میگه تا شقایق هست زندگی باید کرد مفومی فراتر از یه طبیعت زیبا داره، به نوعی میخواد نعمات رو نشون بده.

تفکر مثبت و مثبت‌اندیشی نعمتی هست که به نظرم هر کسی لایقش نیست، آدم‌هایی که خودشون ذات مثبتی ندارن نمی‌تونن مثبت اندیش باشن ولی کسایی که صادق و خالصن از این نعمت بهره زیادی میبرن.

تداوم اندیشه‌های مثبت و پیگیری فعالیت‌های مثبت همیشه نتیجه خوب داره، حتی اگر یه مدتی به ظاهر ضرر داشته باشه، اما این نتیجه نهاییه که همه چیز رو مشخص می‌کنه.

ترس نداشته باشین از مثبت‌اندیشی و تفکر مثبت و راه درست رو انتخاب کردن و گام برداشتن تو این راه.

پرواز کردن پر می‌خواد، ولی داشتن پر واسه پرواز کافی نیست، پرواز کردن انگیزه می‌خواد …

– – –

پی‌نوشت: این پست خیلی طولانی‌تر از یک جمله بود، اما من به یک جمله بسنده می‌کنم و بقیه رو به تعبیر شما از عکس میسپارم.

با توجه به اینکه دیشب حال و هوای حافظ پیش اومد، فرصت نشد چالش درونی خودم رو انجام بدم، نوبت به حرف “ب” رسید و باید همه پاراگراف‌ها با “ب” شروع بشه، کار سخت و البته جذابیه.

برای این پست، تصمیم داشتم یک موضوع تخصصی رو شروع کنم، اما با توجه به مورد پیش اومده، تصمیم گرفتم که در یک مورد دیگه پست رو بنویسم. واسه شروع باید یه توضیح مختصر بدم در مورد شرایط کاریم.

با توجه به اینکه من ساکن شیرازم و دفتر اصلی شرکت تهرانه و من امکان انتقال مکان رو نداشتم، به صورت دورکاری دارم کار می‌کنم و سه هفته‌ای یک بار یا ماهی یک بار میرم تهران. از قضا امروز جلسه داشتیم و من نتونستم برم تهران و جلسه رو به صورت اسکایپی برگزار کردیم. همه همکارام توی جلسه بودن و من پای اسکایپ.

برای من اولین باری نیست که جلسات آنلاین و اسکایپی و دردسرهاش رو دارم تحمل می‌کنم. استارتاپ‌تی‌وی، لین استارتاپ ماشین، Lean IN و خیلی پروژه‌های دیگه رو به همین صورت دورکاری دارم پیش می‌برم.

بهترین مزیت دورکاری اینه که هزینه رفت و آمد از نظر زمانی کم میشه و ساعت بیشتری رو می‌تونی به کار اختصاص بدی و من از این نظر راضی ام، اما خب دردسرهای خیلی زیادی هم داره که فعلاً راهی جز تحملش نیست.

باید بگم که، تجربه دورکاری، گاهی اتفاقات بامزه‌ای رو براتون ایجاد می‌کنه، مثل امروز برای من. اول جلسه رو به صورت وویس بودیم و خیلی قطع و وصل میشد. از لحظه‌ای که ویدیو رو فعال کردن تا من هم اسکرین پروژکتور رو ببینم، حتی ۱ ثانیه هم قطع نشد. این بود خاطره جالب من برای امروز.

همیشه عادت داشتم، فاتحه بخونم و بدون نیت حافظ باز کنم، همیشه حافظ بهترین جواب رو می‌داد، مثل امشب …

از مهم‌ترین مستنداتی که همیشه باید داشته باشیم، رزومه هست. اینکه چقدر وقت بذارین روی نوشتن رزومه یا اصلاً چه چیزایی رو بنویسین خب اصول مشخصی داره، اما قالب صفحه و به عبارتی template می‌تونه خلاقانه باشه.

اولین کار واسه نوشتن یه روزمه خوب، جستجو کردن در مورد رزومه است، پس گوگل رو باز کنید، در کادر معروف موتور جستجوی گوگل کلمه “رزومه” رو تایپ کنید، البته اگر انگلیسی‌تون قوی هست، می‌تونید از نتایج انگلیسی بهره ببرید که عموماً بهتر هم هستن.

البته یک مورد خیلی مهم این هستش که به طور عمومی، وقت، حوصله یا خلاقیت ایجاد یک رزومه خوب رو نداریم، اینجاست که من سایت ایران‌تلنت رو بهتون پیشنهاد می‌کنم.

این دومین روز و دومین پست از #سی‌روز‌وبلاگ‌نویسی بود. علت نوشتن این پست این بود که من اخیراً برای تبدیل رزومه خودم به رزومه فارسی دچار مشکل شدم و هم اینکه رزومه ایران‌تلنت محدودیت سابقه کاری داره و مجبور شدم تمام این مراحل رو یک بار دیگه پشت سر بذارم و یک قالب جدید برای رزومه خودم پیدا کنم. واسه این کار می‌تونید resume template رو جستجو کنید، در داکیومنت‌های گوگل قالب‌های رایگان زیادی وجود داره که می‌تونید ازشون استفاده کنید.

البته استفاده از قالب آماده شاید کار درستی نباشه، اما خب، متاسفانه در این وقت محدود چاره دیگه‌ای نیست. اما پیشنهاد من به شما اینه که یک زمان مشخص برای ایجاد رزومه‌تون اختصاص بدین.