از مهمترین مستنداتی که همیشه باید داشته باشیم، رزومه هست. اینکه چقدر وقت بذارین روی نوشتن رزومه یا اصلاً چه چیزایی رو بنویسین خب اصول مشخصی داره، اما قالب صفحه و به عبارتی template میتونه خلاقانه باشه.
اولین کار واسه نوشتن یه روزمه خوب، جستجو کردن در مورد رزومه است، پس گوگل رو باز کنید، در کادر معروف موتور جستجوی گوگل کلمه “رزومه” رو تایپ کنید، البته اگر انگلیسیتون قوی هست، میتونید از نتایج انگلیسی بهره ببرید که عموماً بهتر هم هستن.
البته یک مورد خیلی مهم این هستش که به طور عمومی، وقت، حوصله یا خلاقیت ایجاد یک رزومه خوب رو نداریم، اینجاست که من سایت ایرانتلنت رو بهتون پیشنهاد میکنم.
این دومین روز و دومین پست از #سیروزوبلاگنویسی بود. علت نوشتن این پست این بود که من اخیراً برای تبدیل رزومه خودم به رزومه فارسی دچار مشکل شدم و هم اینکه رزومه ایرانتلنت محدودیت سابقه کاری داره و مجبور شدم تمام این مراحل رو یک بار دیگه پشت سر بذارم و یک قالب جدید برای رزومه خودم پیدا کنم. واسه این کار میتونید resume template رو جستجو کنید، در داکیومنتهای گوگل قالبهای رایگان زیادی وجود داره که میتونید ازشون استفاده کنید.
البته استفاده از قالب آماده شاید کار درستی نباشه، اما خب، متاسفانه در این وقت محدود چاره دیگهای نیست. اما پیشنهاد من به شما اینه که یک زمان مشخص برای ایجاد رزومهتون اختصاص بدین.
دیشب مسعود فاطمی، یک توییت ارسال کرد:
پایه برای چلنج وبلاگنویسی هست توی تایملاین؟ ۳۰ روز، هرروز بنویسیم؟ 🙂
— Masoud Fatemi (@MasoudFatemi) October 11, 2014
ارسال همین توییت موجب شروع چالش ۳۰ روز وبلاگنویسی شد و من هم که علاقه زیادی به چالشها دارم داوطلب این چالش شدم. تا حالا آرش میلانی، ابولفضل فتاحی و سعید مسلمی هم وارد این چالش شدن.
این پست به عنوان اولین پست من هست و من میخوام در طی این چالش یک مورد دیگه هم اضافه کنم تا کار سختتر بشه. حروف الفبای فارسی ۳۲ حرف هست، من برای پستهای این چالش، سعی میکنم هر روز تمام پاراگرافهای پست با یک حرف و به ترتیب حروف الفبا شروع بشه.
زمانی که وبلاگم رو با دامنه وردپرس شروع کردم، اول روزهای یکشنبه معرفی سایت داشتم و کم کم هر روز به یک پست اختصاص پیدا کرد، در حین برگزاری رویداد استارتاپ ویکند شیراز برنامه روزانه ام کنسل شد و دیگه نتونستم به خاطر مشغله زیاد وبلاگنویسی منظم خودم رو ادامه بدم. امیدوارم با این کار دوباره به روال قبلی برگردم.
– – –
پینوشت ۱: ممنون از مسعود که این چالش رو شروع کرد.
پینوشت ۲: شما هم به این چالش بپیوندید
خیلی پیشتر در مورد لین استارتاپ ماشین، پشت صحنههای برگزاری و خاطرات برگزاری اولین رویداد لین استارتاپ ماشین در تهران نوشته بودم.
از خرداد امسال که فعالیت جامعه استارتاپی شیراز رو شروع کردیم، تا حالا به حدود ۳۰۰ نفر عضو رسیدیم که در پی درخواستهای مکرر این جامعه، برنامهریزی رویداد لین استارتاپ ماشین در شیراز شروع شد. من به عنوان Lead Organizer رویداد مسئولیت برگزاری رو به عهده گرفتم و اولین قدم که آنلاک شدن رویداد هست رو شروع کردم. برای این کار لازم هست که ۳۰۰ نفر به برگزاری این رویداد رای بدن. نحوه رای دادن هم اینطوری هستش که در سایت لین استارتاپ ماشین ثبتنام میکنید و بعد از ورود به سایت لینک شهر شیراز رو باز میکنید. زیر ویدیو روی Unlock کلیک میکنید و رای شما ثبت میشه و به داشبورد شهر شیراز وارد میشید.
پس با رای خودتون برگزاری این رویداد رو در شیراز حمایت کنید 🙂
ممنون از حمایتتون
این رویداد رو در توییتر و فیسبوک نیز دنبال کنید.
– – –
پینوشت: اگر میخواید اطلاعات بیشتری در مورد لین استارتاپ ماشین بدست بیارید، مطالبی که آقای غانمزاده در وبسایتشون منتشر کردن رو بخونید.
همینطور میتونید ۶ ویدیو معرفی رو که توسط Trevor Owens مدیرعامل لین استارتاپ ماشین تهیه شده رو ببینید.
ویدیو اول ویدیو دوم ویدیو سوم ویدیو چهارم ویدیو پنجم ویدیو ششم
تو فیلم “شهر موشها ۲” یه قسمتش “کپلک” (پسر کپل خان) به بچه گربهای که پیدا کرده بودن میگفت:
“پاشو شیر بخور، جون بگیری، بزرگ بشی، اسمش رو نبر بشی، ما رو بخوری”
شاید یه فیلم کودکانه به نظر بیاد، اما همین یه حرف هزار تا معنی داره.
آدمهای زیادی وجود دارن که سکوی پرتاب بقیه میشن، کمک میکنن تا رشد کنن، شناخته بشن، معروف بشن، کارشون رو پیش ببرن، اما همین افراد ارتقا پیدا کرده، وقتی فکر میکنن کسی شدن، یادشون میره واسه رسیدن به این مقام و مرتبه، یه نفر رو زیر پا گذاشتن، حالا یا ناخودآگاه یا خودآگاه، یا یک نفر رو نابود کردن، یا ازش سواستفاده کردن، یا هزار اتفاق دیگه …
از این دسته افراد نباشیم.