سلام

تصور کنید در جایی از دنیا زندگی می‌کردین که لباس نمی‌پوشن. آره خیلی جدی! همه از روز تولد تا آخر عمرشون تو تمام محیط لخت هستن. قبل از اینکه بگید مگه ما حیوونیم، به این فکر کنید که اگر تو چنین محیطی به دنیا اومده بودین، این مسئله یه چیز کاملاً عادی بود.

عکس بالا رو دیدین؟ یه جایی تو دنیا هست که حلقه می‌ندازن گردنشون، از ۲ سالگی!!! و هر چی بیشتر باشه حلقه‌ها و گردنشون رو بلندتر کنه از نظرشون زیباتره.

مقاله مرتبط با این فرهنگ رو بخونید.

بله، این “فرهنگ“!

هنوز البته به اصل نوشته نرسیدیم، همچنان به مقدمه بپردازیم. کافیه عبارت “strange traditions” رو گوگل کنید تا نتایجی که از دیدگاه ما عجیب و غریب به نظر می‌رسه رو ببینیم. مثلاً این مقاله رو بخونید.

پس شاید بهتر باشه به جای عجیب و غریب بگیم متفاوت! می‌دونم حتی برای منم که خیلی تلاش می‌کنم روشن‌فکر باشم سخته در مورد فرهنگ‌های عجیب و غریب بگم متفاوت. ولی خب اینکه ما تو اون فرهنگ به دنیا نیومدیم، دلیل نمی‌شه بگیم عجیب و غریب! فرهنگشون متفاوته.

برگردم به مثال اول، اگه تو محیطی به دنیا اومده بودیم که فرهنگشون در نحوه لباس پوشیدن با عرف ما کاملاً متفاوت باشه، طبیعیه که فکر کردن بهش حتی ما رو شوکه کنه.

چیزی که می‌خواستم بگم، تعمیم این مثال به خیلی موارد دیگه است. مثلاً برای ما که تو ایران بزرگ شدیم، اینکه می‌بینیم یه زوج تو خیابون هم رو می‌بوسن عجیب غریبه! برخی حتی ممکنه فکر کنن این کار دور از حیاست، برای اینکه تو فرهنگی که ما به دنیا اومدیم و بزرگ شدیم اینطور بوده.

نکته مهم اینه که فرهنگ فقط مربوط به کل کشور نیست، گاهی حتی دو همسایه دیوار به دیوار هم فرهنگ متفاوت دارن.

دنیا شاید جای قشنگ‌تری می‌شد اگه همه این تفاوت‌ها رو می‌پذیرفتیم.

کلمه تهاجم فرهنگی رو خیلی زیاد می‌شنویم، اما تهاجم فرهنگی اینکه معنی‌اش چیه و چه چیزی می‌شه تهاجم فرهنگی، به نظر شخصی من یه عبارت خیلی کلی محسوب می‌شه که نمی‌شه در همه مسائل به کار بره.

همه فرهنگ‌ها و عادات افرادی که خارج از کشور ما زندگی می‌کنن بد نیست، خیلی‌هاش هم اینقدر خوب و برازنده است که شاید بد نباشه وارد فرهنگ ما هم بشه.

مثلاً:

وقتی دو نفر نامزد می‌کنن، کلمه من رو به کار نمی‌برن، نمی‌گن من نامزد کردم، می‌گن ما نامزد کردیم:

We are engaged

وقتی خانم بارداره (بهتره بگم یک زوج منتظر تولد فرزندشون هستن)، مرد نمی‌گه زنم بارداره، می‌گه ما بارداریم:

We are pregnant

یا فرهنگ صرفه‌جویی در مصرف انرژی که دارن، یا فرهنگ غذا خوردن، حتی فرهنگ مهمونی‌هاشون، مراسم‌های خاکسپاری و خیلی چیزهای دیگه که شاید هم اگه تهاجم فرهنگی باشه بد نباشه.

شاید که نه، قطعاً خیلی از این فرهنگ‌ها رو ما هم از قدیم داشتیم و به مرور زمان تغییر کرده، مثل همین رسوم مراسم خاکسپاری، که دوستان و آشنایان همراهشون غذا میارن که خانواده متوفی نخوان درگیر پذیرایی باشن. هر کسی هر چیزی می‌تونه میاره با خودش. توی فرهنگ و رسوم قدیمی ایرانی هم، همینطور بوده، کسی از خانواده متوفی هیچ انتظاری نداشته، اما حالا چی؟ عزیزمون کنار خونه با بدن سرده، هنوز ماشین سردخونه نیومده و ما باید درگیر انتخاب رستوران برای ناهار بعد از تشییع جنازه باشیم!

واقعیتش اینه که قصد ندارم از این نوشته نتیجه‌گیری خاصی کنم، فقط هدفم بیان بعضی مواردی بود که به نظر من قشنگ می‌شه تو فرهنگ ما هم جا بیفته. فرقی نداره فرهنگ غربی یا شرقی، اصلاً متعلق به هر کشوری! حتی بورکینافاسو، حتی ماداگاسکار، حتی کومور یا هر کدوم از ۲۰۵ کشور دیگه دنیا.

به نظرم شاید بد نباشه اگه اینقدر به فرهنگ ۲۵۰۰ ساله‌مون ارجاع می‌دیم، فرهنگ واقعی‌مون رو بشناسیم و حداقل مثل همون باشیم! یا تعصب رو کنار بذاریم، فرهنگ‌های خوب رو یاد بگیریم، رسوم و سنت‌هایی که باعث نزدیک‌تر شدن آدما می‌شه رو یاد بگیریم و زندگی ساده و راحت‌تری داشته باشیم، به دور از تمام “وای مردم چی می‌گن” و “چشم و هم‌چشمی‌ها”

ما فقط یک بار زندگی می‌کنیم، پس واقعاً زندگی کنیم.

– – –

پی‌نوشت: اسم کشورها رو از ویکی‌پدیا در آوردم! باورم نمی‌شه این همه کشور داریم، البته از این ۲۰۵ کشور، ۱۸۴ کشور حکومت مستقل دارن.