سلام

بالاخره بام برلین رو پیدا کردم ^_^ البته من اسمش رو گذاشتم بام، اسمش چیز دیگه‌ای هست و در زمان قدیم کاربرد جنگی داشته. درست حدس زدین، پایگاه ضد هوایی بوده!

این پارک که به Volkspark Humboldthain معروفه که به عبارتی یه چیزی می‌شه مثل پارک ملت و اینا، (معنی لغوی Volk میشه مردم) تو محله Gesundbrunnen واقع شده.

برلین هیچ کوهی در خودش یا اطرافش نداره و این پارک، تپه و ارتفاع هم با آوارهای جنگ جهانی ساخته شده. با اینکه تاریخچه غمگینی داره، اما فضای زیبایی رو ساخته که می‌شه از ارتفاع شهر رو دید و چند ساعتی اونجا خلوت کرد.

اگر به برلین اومدین، حتماً به این پارک سر بزنید. فکر نمی‌کنم بازدید از این پارک، تو هیچ‌کدوم از تورهای مرسوم باشه. بیشتر شبیه جایی هست که شهروندان شهر می‌شناسنش و برای خودشون نگهش داشتن.

طبق تصمیم برای نوشتن هر روز، امروز می‌خوام یه پست مناسبتی بنویسم به مناسبت نزدیک شدن به روز ولنتاین که البته مال ما ایرانی‌ها نیست، ولی من معتقدم هر مناسبتی که برای شادی باشه، برای همه است.

روز ولنتاین که میشه ۱۴ فوریه، ۲۵ بهمن (۲۶ بهمن در سال‌های کبیسه)، روزیه که به شکلات معروفه. البته شکلات دست‌ساز توصیه می‌شه. خودتون برای عشق‌تون شکلات درست کنید.

شاید بد نباشه کمی از تاریخچه ولنتاین بخونیم.

تو تاریخ از سه کشیش یا قدیس به اسم ولنتاین (Valentine یا Valentinus) نام برده شده که هر سه هم کشته شدن. معروف‌ترین کشیشی بوده در زمان امپراطور کلادیوس دوم که ازدواج پسران جوان رو ممنوع اعلام کرده بود، چرا؟ چون کسی که خانواده و فرزند نداره، سرباز بهتریه! کشیش ولنتاین ولی از فرمان سرپیچی می‌کنه و جوان‌های عاشق رو به عقد هم در میاره و در نهایت هم کشته می‌شه. برای همین کشیش ولنتاین به حامی عاشق‌ها معروف شد و می‌تونه یکی از سرچشمه‌های روز ولنتاین باشه.

یه جاهایی هم گفته شده که ولنتاین برای جایگزینی جشنواره لوپرکالیا ساخته شده که در تاریخ از اون با آیینی کفرآمیز نام برده شده.

دو افسانه دیگه یا قصه تاریخی دیگه هم در این راستا وجود داره که من چون از این یکی قصه خوشم اومد، همین رو نوشتم.

شاید بد نباشه برای اطلاعات بیشتر متن ویکی‌پدیا و بیتوته رو هم در این مورد بخونید.

– – –

پی‌نوشت: خوندن تاریخ اتفاق‌ها جذاب‌تر از چیزی بود که فکر می‌کردم.

چند وقتی هست ذهنم مشغول این شده که اگه یه نفر از دوستام بخواد شیراز رو ببینه و بگرده اصلاً راهنمای خوبی نیستم، چون چیزی از تاریخ شهرم نمیدونم

پس به عنوان یکی از برنامه هام این تصمیم رو گرفتم که تاریخ شیراز رو ورق بزنم و با دیدن و مطالعه در مورد آثار باستانی به جا مونده اطلاعاتم رو بالا ببرم

امیدوارم که حافظه ام یاری بده و بتونم اطلاعاتم رو بالا ببرم و بتونم به عنوان یه راهنمای خوب واسه دوستام باشم.

—–

پی نوشت ۱: عکس بالا ورودی شمالی شهر شیراز هست که بهش میگن دروازه قرآن و در کنارش هم آرامگاه خواجوی کرمانی هست.
عکس پایین سمت راست نمایی از عمارت باغ ارم هست و عکس پایین سمت چپ هم حافظیه.
اینکه عکسای انتخابی همگی در شب هستن به علت نورپردازی هایی بود که دارن، خودم تو این ساعت ها بیشتر این اماکن تاریخی رو دوست دارم.

پی نوشت ۲: این ۲۵امین پست وبلاگ هست، عدد ۲۵ در طول عمر شخص و سالگردها به عنوان عدد نقره ای نامگذاری شده. مثلاً سالگرد ۲۵ ام ازدواج رو میگن سالگرد نقره ای، خالی از لطف نبود که در پست ۲۵ام این عدد رو معرفی کنم.