فیلم خط ویژه

کارگردان: مصطفی کیایی – محصول سال ۱۳۹۲

بازیگران: مصطفی زمانی، هانیه توسلی، هومن سیدی ، میلاد کی‌مرام، محسن کیایی، پری‌ناز ایزدیار، میترا حجار

اینکه چرا اسم این فیلم رو گذاشتن “خط ویژه” شاید باید از نویسنده فیلم آقای کیایی پرسید. فیلم “خط ویژه” یکی از فیلم‌هایی هست که ارزش دیدن داره.

اگر برای آخر هفته برنامه گردش در طبیعت و مهمونی ندارین، کمتر از دو ساعت از وقت‌تون رو به تماشای این فیلم خوب اختصاص بدین.

معرفی فیلم و سریال هر بار سخت‌تر می‌شه چون باید مراقب باشم هیچ جوری قصه فیلم رو لو ندم، خودتون ببینید و از این فیلم اجتماعی پویا لذت ببرید.

– – –

پی‌نوشت ۱: به عنوان یک غیرطرفدار مصطفی زمانی، بازی ایشون تو این فیلم واقعاً قابل توجه بود و نشون داد استعداد خوبی داره. (من بقیه نقش‌هایی که ازش دیدم رو دوست ندارم، به خصوص فرهاد سریال شهرزاد، و البته این هم سلیقه ایه)

پی‌نوشت ۲: راستی، روز معلم مبارک!

فیلم زرد

کارگردان: مصطفی تقی‌زاده – محصول سال ۱۳۹۵

بازیگران: ساره بیات، بهرام رادان، شهرام حقیقت‌دوست، بهاره کیان‌افشار، مهرداد صدیقیان

زرد زرد زرد

آه ای زرد، ای زردی که معروفی به رنگ تنفر، فیلمت قراره چی باشه؟ این فیلم یکی از فیلمایی هست که بهتره قبل از شروع فیلم، متن توضیحی‌اش رو نخونین، و الا کلاً Spoil میشه، حالا چرا کلمه Spoil، چون معادل فارسی اش مفهوم رو نمی‌رسونه.

فکر کنم برای روز آخر تعطیلات نوروزی فیلم مناسبی باشه [البته طنزه، جدی نگیرید]

بر هیچ کسی پوشیده نیست و اگر حافظ شیرازی هم به شما نگفته هنوز، به نظر من ساره بیات یکی از بهترین بازیگرای ایرانه و هر فیلم و سریالی که ساره بیات بازی کنه، بی‌نظیره، چون واقعاً عالی بازی می‌کنه.

این فیلم کلی هم جایزه خارجی گرفته که خب به نظرم اگه ملاکتون برای انتخاب فیلم جایزه از جشنواره داخلی و خارجی باشه، پس انتخاب خوبیه.

—————————————–Spoiler Alert—————————————–

ربوده شده

کارگردان: بیژن میرباقری – محصول سال ۱۳۹۴

بازیگران: نیکی کریمی، روزبه بمانی، سروش صحت

به نظر من نقطه قوت این فیلم، آهنگ‌های فوق‌العاده زیبای این فیلمه. آهنگ خوب و صدای خوب آقای بمانی واقعاً در این فیلم تاثیرگذاره.

البته برسیم به قصه فیلم، که یک حادثه، زندگی یک ستاره سینما رو تحت‌الشعاع قراره میده و به بازی می‌گیره. و چقدر سخته مشکلات و مسائلی که برای این شخص ایجاد می‌شه.

شاید من نوعی هیچ‌وقت مسائل یک ستاره (سلبریتی) رو درک نکنم، ولی کاش آدم‌ها برای حریم شخصی و زندگی خصوصی این افراد، احترام بیشتری قائل بودن. اونها هم انسانن و مثل همه ما.

مستانه

کارگردان: محمدحسین فرح‌بخش – محصول سال ۱۳۹۳

بازیگران: سحر دولت‌شاهی، میلاد کی‌مرام، باران کوثری، فرهاد اصلانی

خب من این موضوع رو الآن فهمیدم که این فیلم، کپی از فیلم آمریکایی ماتیک ساخته سال ۱۹۷۶ است (هستش یا هست). البته به نظرم کپی بودنش، دردی از غم و غصه این فیلم کم نمی‌کنه که این فیلم پر از غم و غصه است. غصه‌ای که برای مظلومان و کسایی که خواستن حق‌شون رو بگیرن وجود داره و برای افراد معروف این غصه به مراتب شدیدتر و خطرناک‌تره!

فکر می‌کنم میلاد کی‌مرام دقیقاً نقشی که براش مناسبه رو پیدا کرده و چقدر خوب بازی می‌کنه و حس نفرت و انزجار رو منتقل می‌کنه.

– – –

پی‌نوشت: علت معرفی این دو فیلم در یک پست، شباهت‌های موضوعی که داشتن بود.

تصمیم گرفتن برای پست امروز خیلی سخت بود، موضوعات زیادی بود که دوست داشتم در موردشون بنویسم و در نهایت قرعه به هیچ‌کدوم نیفتاد و پست امروز رو اختصاص می‌دم به معرفی سریال.

سریال Downton Abbey (دانتون ابی) یکی از سریال‌های مورد علاقه منه. اینکه این سریال تقریباً تاریخی بریتانیا محسوب می‌شه و من هر آنچه مربوط به بریتانیا است به خصوص لهجه زیباشون رو خیلی دوست دارم، باعث شد که این سریال جذابیتی روز افزون داشته باشه.

روزی که دنبال سریال جدید می‌گشتم، پست Business Insider به نقل از Rotten Tomatoes رو پیدا کردم و سریال دانتون ابی، هفتمین مورد لیست بود. اول از همه پوستر سریال من رو جذب کرد، دو قسمت اول کمی جذاب نبود اما به خاطر اینکه مورد هفتم از لیست بود، تلاش کردم و ادامه دادم و در نهایت عاشقش شدم.

زندگی کلاسیک و البته اشرافی بریتانیایی، روال طبیعی زندگی، همه خوشی‌ها، ناراحتی‌ها، مشکلات، سختی‌ها، دردها و غم‌ها خیلی زیبا در این سریال به تصویر کشیده شده.

این سریال، یکی از فوق‌العاده‌ترین سریال‌هایی بود که دیدم. تلاش کردن آدم‌ها، شکستن تابوها، تغییر فرهنگ و سنت، یکی از جذاب‌ترین موضوعات مطرح در این سریاله.

– – –

پی‌نوشت: آهنگ تیتراژ این سریال فوق‌العاده زیباست: Did I Make the Most of Loving You? – John Lunn

دوست دارم چند تا فیلم ایرانی که اسمشون کمتر شنیده شده، ولی به نظر من موضوع متفاوت داشتن و خوش‌ساخت بودن رو معرفی کنم. فیلم‌هایی که شاید تو زندگی هر کدوم از ما اتفاق بیفته. فیلم‌هایی که باعث می‌شه با شخصیت‌های اون همذات‌پنداری کنیم. درد و رنج و غم به تصویر کشیده شده رو حس یا تصور کنیم.

هر کدوم از این قصه‌ها و فیلم‌ها، حرفی برای گفتن دارن، درسی برای زندگی. کاش بتونیم درس بگیریم و جز اون دسته نباشیم که تا سر خودمون به سنگ نخورده، از روزگار درسی نمی‌گیریم.

بلوک ۹ خروجی ۲

کارگردان: علیرضا امینی  – محصول سال ۱۳۹۲

بازیگران: امیر جعفری، پانته‌آ بهرام

به نظر شخصی من، یکی از نکته‌های خوب این فیلم، بازی فوق‌العاده آقای امیر جعفریه.

تابستان داغ

کارگردان: ابراهیم ایرج‌زاد – محصول سال ۱۳۹۶

بازیگران: پری‌ناز ایزدیار، علی مصفا، مینا ساداتی، صابر ابر

شکی وجود نداره که پری‌ناز ایزدیار بازیگر مطرح و قابلی هست و در قوی‌تر بودن فیلم نقش به‌سزایی داره، ولی وقتی داستان و قصه فیلمی تازه و جدید باشه و تمام حوادث و احساسات به خوبی به تصویر کشیده شده باشن، نتیجه می‌شه یه فیلم عالی مثل تابستان داغ. در جشنواره فجر سی و پنجم، این فیلم نامزد ۱۳ سیمرغ بلورین شد و خب با وجود رقابت زیاد، سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری و بهترین تدوین رو گرفت.  با توجه به وجود فیلم “بدون تاریخ، بدون امضا” طبیعی بود که سیمرغ‌های بیشتری نگرفت.

خانه ای در خیابان چهل و یکم

کارگردان: حمیدرضا قربانی – محصول سال ۱۳۹۴

بازیگران: علی مصفا، مهناز افشار، سارا بهرامی

این فیلم رو دقیقاً در تاریخ ۲ آذر سال ۹۶ دیدم، این رو یادمه، چون اینقدر تحت تاثیر این فیلم قرار گرفته بودم که یک پست اینستاگرام نوشتم و این فیلم رو معرفی کردم. همون متن رو اینجا هم می‌نویسم.

فیلمی پر از اندوه و پر از حس همدردی!
یکی از بهترین فیلم‌های ایرانی بود که تا حالا دیدم، یک اتفاق که موضوع فیلم بود و تمام حواشی این اتفاق!
قابل ذکره که بازی سارا بهرامی عزیز در بهتر شدن این فیلم قطعاً تاثیرگذار بوده. البته همه بازیگرها عالی بودن، سارا بهرامی خودش خیلی خاصه
اینکه اینقدر زیبا اندوه رو می‌شد همراه با تماشای این فیلم حس کرد و حالِ دلِ تک‌تک شخصیت‌های فیلم رو حس کرد، اون هم از ته ته ته دل و قلب!

این فیلم در جشنواره فجر سی و چهارم، در بخش نگاه نو وارد شده که خب قابل درکه که با وجود فیلم “ابد و یک روز” که همین‌طور سیمرغ درو می‌کرد، نتونست جایزه‌ای رو از آن خودش کنه.

– – –

پی‌نوشت ۱: فیلم از نظر من کاملاً سلیقه‌ایه. مثلاً من از فیلم “ابد و یک روز” نه تنها خوشم نیومد، حتی درک نمی‌کنم چرا اینقدر جایزه گرفته. [ایموجی خنده] هنوز هم فکر می‌کنم پری‌ناز ایزدیار، در واقع به خاطر بازی خوبش در سریال شهرزاد، توجه همه رو به خودش جلب کرد و تحت تاثیر اون بازی هنرمندانه، ابد و یک روز جایزه گرفت. شاید حتی جایی شنیدم این فکر رو. البته به طور قطع، من در جایگاهی نیستم برای نقد یا قضاوت، این کاملاً سلیقه و نظر شخصی من بود.

پی‌نوشت ۲: فیلم‌های ایرانی خوبی تو این سال‌ها ساخته شدن، خیلی‌هاشون حتی شاید آنچنان معروف نباشن. به نظرم هر فیلم ایرانی خوبی که دیدین، به هم معرفی کنین. اینطوری صنعت سینمای ایران هم روز به روز بیشتر پیشرفت می‌کنه.

پی‌نوشت ۳: اول خواستم تعداد بیشتری فیلم رو معرفی کنم. اما در نهایت تصمیم گرفتم این پست دنباله‌دار بشه و در آینده هم فیلم‌های دیگه‌ای رو معرفی کنم. شاید مثل قدیم، به برنامه‌های هفتگی وبلاگ برگردم.