این عبارت رو همیشه می‌شنوید: “اولین رویداد”، “اولین نشست”، “اولین همایش”، “اولین بنیانگذار”، “اولین …”. این اولین معیار هست یا واقعاً بعد زمان رو نشون میده؟ وقتی میگن اولین نفری که از ارتفاع پرید، منظور اولین نفری هست که از ارتفاع پرید و زنده موند؟ یا اولین نفری که این پریدن رو تجربه کرد؟ اولین شاید با توجه به معیارهای مختلف فرق داشته باشه ولی اصولاً میشه گفت کسی که برای اولین بار در فعالیتی به موفقیت رسیده. یا به طور مثال اولین باری که یک همایش در یک منطقه برگزار میشه.

این اولین‌ها همیشه زیر ذره‌بین هستند. از دیدگاه مردم، همه منتظرن ببیننن این اولین‌ها چی می‌شن یا چطوری به موفقیت می‌رسن، همه منتظرن ببینن چطوری اولین رویداد برگزار می‌شه، ببینن چطوری اون یه نفر اولین فعالیتش رو به ثمر میرسونه. واسه خود فرد، واسه خود برگزارکننده، واسه اولین نفرات، این مسئله خیلی مهم میشه، اونقدر مهم که از خواب و خوراک و سلامتی‌شون می‌گذرن، تا بتونن “بهترین اولین” باشن. بله “بهترین اولین”، همه فقط به این فکر می‌کنن که به نحو احسنت فعالیتشون رو انجام بدن و اصلاً به این فکر نمی‌کنن که دارن وارد بازی “چشم و هم‌چشمی”، “خودبرتربینی” و “غرور کاذب” می‌شن.

آدما اینقدر درگیر “اولین” شدن و “بهترین اولین” شدن می‌شن، که فلسفه و روح فعالیت رو فراموش می‌کنن. یادشون می‌ره به دنبال ایجاد ارزش برای اون فعالیت هستن نه به دنبال کسب شهرت برای خودشون و نه برای منافع شخصی.

کاش، فقط کاش کمی به خودمون بیایم و یادمون بمونه ارزش‌ها با معیارهای ما خیلی فرق دارن. اولین انسان باشیم.