موفقیت بیشتر از اینکه یه حس اجتماعی باشه یه حس درونی و ذاتی هست. شما اطراف خودتون آدم‌های زیادی میبینین که به چشم اجتماع آدم‌های موفقی هستند اما خود این افراد چنین حسی ندارن. به نظر شما علتش چیه؟

از نظر نسل قدیم، درس خوندن و گرفتن مدرک از یه دانشگاه خوب و استخدام شدن در یه سازمان دولتی و حقوق ثابت موفقیت هست. اما از نظر یک جوان پرانرژی که با علم روز داره پیشرفت می‌کنه چنین دیدگاهی برای موفقیت به نظرش ساده‌انگاری و خنده‌دار هست.

پس احساس موفقیت کاملاً ذاتی و درونی با توجه به انتظار هر فرد از خودش هست. هر فردی بیشتر از سایرین، استعدادها و توانایی‌های خودش رو میشناسه. با توجه به استعداد و علاقه، انسان می‌تونه زمینه کاری که می‌تونه در اون پیشرفت کنه رو پیدا کنه. در همین راستا، انسان وقتی زمینه مورد علاقه خودش رو پیدا کنه، به راحتی می‌تونه موفق بشه. شاید این موفقیت از نظر اجتماع موفقیت به حساب نیاد، اما همین که فرد احساس رضایت از خودش داشته باشه، بزرگترین و بهترین موفقیت هست.

به امید روزی که همه راه موفقیت خودشون رو پیدا کنن.