سلام، اول بریم سراغ حرفای اصولی:

حریم شخصی یا حریم خصوصی یعنی یک فرد یا گروه بتواند خود یا اطلاعات مربوط به خود را مجزا کند و در نتیجه بتواند خود یا اطلاعاتش را با انتخاب خویش در برابر دیگران آشکار کند. مرزها و محتوای آنچه شخصی یا خصوصی قلمداد می‌شود در میان فرهنگ‌ها و اشخاص متفاوت است، اما تم اصلی آن‌ها مشترک است.

منِ نوعی، می‌تونم تصمیم بگیرم چه اطلاعاتی از من در سطح عمومی وجود داشته باشه. مثلاً اطلاعاتی که همین جا توی وبلاگم منتشر کردم، یا لینکداین و حتی اینستاگرام. 

اما بیش از این، کسی اگر سوالی بپرسه، حریم شخصی من رو نقض کرده و در نهایت موجب خراب شدن روابط و دلخوری‌های زیادی می‌شه. 

در نهایت اولین کسی که حریم شخصی رو نقض می‌کنه خودمون هستیم، اما اول از همه باید یاد بگیریم که حریم شخصی خودمون رو رعایت کنیم، دوم حریم شخصی دیگران رو رعایت کنیم، سوم فرهنگ کشوری که در فرد مخاطب اون زندگی می‌کنه رو بشناسیم و سوال‌هایی که نباید رو نپرسیم. 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

سلام

یه سوال شخصی بپرسم؟ حقوقت چقدره؟

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

نوشته بالا یکی از مکالماتی بود که تا به امروز سوتفاهم‌های زیادی رو ایجاد کرده و به طور قطع می‌تونم بگم باعث دلخوری‌های شدیدی شده، چه از جانب کسی که سوال پرسیده شده و چه از سمت من. 

علت پرسش: می‌خوام بدونم ارزش داره مهاجرت کنم یا نه! 

جواب من: شما مگه دانش، تخصص، تجربه، توانایی‌هات با من یکیه که عدد حقوقی من بتونه یه میزان برای تصمیم‌گیری شما باشه؟! برای بدست آوردن اطلاعات مرتبط، شما باید از سایت‌هایی مثل Gehalt یا Glassdoor یا سایر (که من نمی‌شناسم) کمک بگیرید. اینجا میانگین حقوق بر اساس رشته و تخصص و شهر متفاوته.

حتی به فرض محال هم که همه فاکتورهایی که گفته شد یکسان باشه بین دو نفر، این سوال، یک سوال کاملاً شخصیه و پرسیدنش نقض حریم شخصی افراده. پس نپرسید.

– – –

پی‌نوشت ۱: وقتی در مورد شرایط زندگی و درآمدی از یک مهاجر می‌خواید بپرسید، سوال رو باید با دقت بیشتری بپرسید، شاید سوال درست این باشه:
“هزینه‌های زندگی چطوره؟ با تناسب به تجربه در ایران”
شرایط زندگی آدما با هم متفاوته، سطح انتظارات آدما هم متفاوته. 

پی‌نوشت ۲: سوال شخصی نپرسید، لطفاً. 

پی‌نوشت ۳: آدما ماهی ۵۰۰ هزار تومن هم درآمد داشته باشن، کسری زندگی‌شون رو ما قرار نیست جبران کنیم، ماهی ۱۵ میلیون هم درآمد داشته باشن، باز هم برای خودشونه، نه ما. 

پی‌نوشت ۴: فرهنگ غنی ایرانی خیلی خیلی خوبه، اکثر اطرافیان من عاشق ایران و فرهنگ غنی ایران هستن، پس خوبی‌هامون رو حفظ کنیم و صفت بدی اگر هست (مثل دخالت و فضولی تو زندگی اطرافیان) رو کنار بگذاریم. 

پی‌نوشت ۵: می‌دونم این نوشته کمی مغرضانه و همراه با عصبانیت بود، بهم حق بدین، از این سوال خسته شدم و از برخوردهای بعدی‌اش! اینکه وقتی میگم به این سوال جواب نمیدم چون شخصیه، برخوردهای عجیب و بدی می‌بینم! وقتی توضیح میدم چطور می‌تونن تناسب حقوق رو از سایت‌ها پیدا کنن، صفت‌های نامربوطی رو بهم نسبت میدن!

پی‌نوشت ۶: با هم‌دیگه مهربون‌تر باشیم. 

سلام!

قانون حریم شخصی یا حتی احترام گذاشتن به حریم شخصی!

آره، درسته، ما تو ایران قانونی در این مورد نداریم، اما احترام چی می‌شه پس؟

فرض کن به یکی بگی سوالی که پرسیدی نقض قوانین حریم شخصیه و در جواب به تو بگه من تو ایران زندگی می‌کنم و ما اینجا چنین قانونی نداریم! پس احترام چی؟

بگذریم از صحبت‌های مشابه با غر!

شاید در مورد GDPR یا مقررات عمومی حفاظت از داده اتحادیه اروپا شنیده باشید. اگه نشنیدین، پیشنهاد میدم حتماً در موردش بخونید، چون اگر قصد سفر به اروپا رو دارین، یا دوست و فامیلی در اروپا دارید، یا حتی قصد فعالیت تجاری با شرکت‌های اروپایی رو دارین این قانون خیلی مهمه.

در کنار این قانون، قوانین وابسته‌ای هم وجود داره که از حریم شخصی با دقت زیادی محافظت می‌کنه.

البته اولین سکوی حفاظت از اطلاعات، خود ما هستیم. ما هستیم که تعیین می‌کنیم چه اطلاعاتی از ما روی بستر اینترنت یا هر جای دیگه قرار بگیره.

اگر سازمان و مجموعه‌ای به هر دلیلی به اطلاعات ما احتیاج داشته باشه، باید قوانین GDPR رو رعایت کنه. مثلاً وقتی ایرلاینی به اطلاعات پاسپورت ما نیاز داره، باید تضمین بده که این اطلاعات فقط برای احراز هویت استفاده می‌شه و حتی بعد از پرواز هم اطلاعات رو نگه نمی‌داره! (در این مورد مطمئن نیستم که ایرلاین‌ها قوانینشون چطوریه، صرفاً یک مثال ملموس بود)

حتی دولت هم حق نداره اطلاعات شخصی افراد رو بدون اجازه اونها ذخیره و استفاده کنه، این قضیه حفاظت از داده‌ها خیلی جدیه و شاید بد نباشه ما هم تو این دنیای اطلاعات، پیگیر باشیم که چه اطلاعاتی از ما در بستر اینترنت وجود داره که شاید بهتر باشه نباشه!

علاوه بر این، یاد بگیریم به حریم شخصی آدم‌ها احترام بذاریم و سوال‌های نا به جا نپرسیم. من اینجا قبل از پرسیدن هر سوالی، باید برم قوانین رو مرور کنم تا مطمئن باشم جز حریم شخصی نیست. چون پرسیدن چنین سوال‌هایی تجاوز به حریم شخصی افراد محسوب می‌شه.

مراقب امنیت خودمون باشیم.

– – –

پی‌نوشت: این مبحث خیلی گسترده است و من هم دانش کافی ندارم. در صورتی که فرصت داشته باشم، حتماً در آینده بیشتر در موردش می‌نویسم. اما بهتره خودتون هم مطالعه کنین، به خصوص اگر قصد مهاجرت دارین، به خصوص اگر دنبال امنیت بیشتر هستین.