امروز، روز مدیتیشن باغه، یا مدیتیشن در دل باغ، یا مدیتیشن در دامان طبیعت.

شما رو نمی‌دونم، ولی من به شخصه (نمی‌دونم ه‌کسره / هکسره محسوب می‌شه یا نه) طبیعت رو خیلی دوست دارم، جنگل و کوه و آبشار و دریا، همه هم نزدیک به هم باشن که می‌شه بهشت. البته کویر رو هم دوست دارم، ولی سالی یه بار یا حتی ۳۰ سالی یک بار کافیه. دشت نرگس هم خوبه، دشت لاله بهتر!

حالا قضیه این روز Garden Meditation چیه؟ (انگلیسی‌اش به نظرم بهتره)

خب از قضا امروز هم جمعه است، چطوره بریم پیک‌نیک و مدیتیشن کنیم؟

شما وقتی کنار یه آبشار وسط دل جنگل نشستین و علاوه بر صدای آب، صدای پرنده‌ها هم میاد، تو چنین لحظه‌ای چه حسی دارید؟

خیلی وقتا از کوهنوردی گفتم، اون هم یه جور زدن به دل طبیعت و مدیتیشنه.

NATIONAL GARDEN MEDITATION DAY

National Garden Meditation Day is observed annually on May 3rd.  It is a time to forget about everything else, take some time for yourself, relax and meditate.

خب، اینجا گفته که سوم می، روز Garden Meditation نامگذاری شده و وقتشه که همه چیز رو فراموش کنین، برای خودتون وقت بذارین، استراحت کنین، ریلکس کنین و مدیتیشن انجام بدین.

طبیعت که خودش به تنهایی آرامشبخشه، مدیتیشن هم که اصلاً حکمتش همینه، دیگه مدیتیشن در دل طبیعت و با صداهای طبیعی چه شود.

من هم دلم خواست تجربه کنم.

– – –

پی‌نوشت ۱: راستی، مدیتیشن کلمه فارسی نداره؟ مراقبه جایگزین درستیه؟

پی‌نوشت ۲: شما از چی انرژی و آرامش می‌گیرین؟