یکی از موضوعاتی که مدت‌هاست فکر من رو خیلی زیاد به خودش مشغول کرده، جمله‌هایی هست از قبیل:

• عکس غذا نذار، شاید یکی دلش بخواد.
• عکس سفر نذار، شاید یکی دلش بخواد.
• عکس لباس جدید نذار، شاید یکی دلش بخواد.
• و مشابه

مدت‌ها بود داشتم به این موضوع و جملات مشابه فکر می‌کردم تا جملاتی از این قبیل به ذهنم رسید:

• عکس شغل نذار، شاید یکی دلش شغل بخواد.
• عکس از خونه‌ات نذار، شاید یکی دلش خونه بخواد
• عکس از ازدواجت نذار، شاید یکی دلش ازدواج بخواد.
• عکس از بچه‌ات نذار، شاید یکی دلش بچه بخواد.
• و مشابه

برام سوال بود که چرا گفتن گروه اول اینقدر طبیعی و نرماله و هیچ‌کسی در مورد مثال‌های دومی نظری نمی‌ده، چه بسا که عکس‌های ازدواج و بچه خیلی هم طرفدار دارن.

این موضوعات و برخوردهای وابسته بهشون، به شما حس استاندارد دوگانه و چندگانه نمی‌ده؟

خلاصه‌اش که بالاخره به کدوم ساز برقصیم؟

همین.

تا بعد.