روز پنجشنبه ها طبق برنامه، معرفی نرمافزار دارم، دیروز خیلی فکر کردم چه نرمافزاری رو میشه معرفی کرد که عمومی و کاربردی باشه و متاسفانه به هیچی نرسیدم. از اونجاییکه اکثر نرمافزارهایی هم که خودم باهاشون کار میکنم تخصصی هستند، ترجیح دادم زمان مناسبتری رو برای معرفی اونا اختصاص بدم.
بعد از تفکر طولانی به این نتیجه رسیدم که کلمه “نرمافزار” یا “Software” رو تعریف کنم.
همه شما کامپیوتر رو میشناسید، یه دستگاه هست که از مجموعهای اجزا تشکیل شده که بهشون سختافزار یا Hardware گفته میشه. سختافزار قابل لمس هست و حال فیزیکی داره و کاملاً ملموس هست، با علم الکترونیک و سختافزار میشه اجزای یک کامپیوتر رو ساخت.
اما چیزی که بعد از روشن شدن کامپیوتر شما باهاش روبه رو میشین و ازش استفاده میکنید یه موجود مجازی غیرقابل لمس هست که بهش میگن نرمافزار.
ما دو دسته نرمافزار داریم، نرم افزار سیستمی و نرمافزار کاربردی.
نرمافزار سیستمی که همون سیستم عامل هست و رابط بین سختافزار و نرمافزار کاربردی به حساب میاد.
نرمافزار کاربردی که تمام نرمافزار که ما باهاش کار میکنیم رو شامل میشه، از فیلترشکن گرفته تا ادیتور Office Word، از بازی گرفته تا نرمافزار تخصصی تدوین Adobe Premiere، از Paint ویندوز گرفته تا نرمافزار Requisite Pro.
همه این نرمافزارها طراحی شدن تا عملی رو برای ما انجام بدن.
چیزی که به ما کمک میکنه یه نرمافزار “بسازیم” یک “زبان برنامهنویسی” هست که خودش یک دنیای جداست و بیشتر در موردش توضیح نمیدم.
واسه اطلاعات بیشتر در مورد نرمافزار تعریفهای سایت ویکیپدیا رو در لینکهای زیر میتونید ببینید.
نرم افزار به فارسی
نرم افزار به انگلیسی
—
پینوشت: به جای ساختن نرمافزار بیشتر برنامهنویسها از واژه “پیاده سازی” یا “Implementing” استفاده میکنن.