سرنوشت ساختنی است

این صرفاً یک پست کپی از سایت‌های دیگه است:

یکی تو ۲۳ سالگی ازدواج میکنه و اولین بچه شو ۱۰ سال بعد به دنیا میاره،اون یکی ۲۹ سالگی ازدواج میکنه و اولین بچه شو سال بعدش به دنیا میاره
یکی ۲۵ سالگی فارغ التحصیل میشه ولی ۵ سال بعدش کار پیدا میکنه، اون یکی ۲۹ سالگی مدرکشو میگیره و بلافاصله کار مورد علاقه شو پیدا میکنه
یکی ۳۰ سالگی رئیس شرکت میشه و در ۴۰ سالگی فوت میکنه، اون یکی ۴۵ سالگی رئیس شرکت میشه و تا ۹۰ سالگی عمر میکنه
تو نه از بقیه جلوتری نه عقب تر. تو توی زمان خودت زندگی می‌کنی پس آرام باش،از زندگی لذت ببر و خودت را با دیگری مقایسه نکن.
هر کسی سرنوشت خودش را دارد

– – –

تو نه از بقیه جلوتری نه عقب‌تر، تو توی زمان خودت زندگی می‌کنی!

– – –

من نه از کسی جلوترم، نه از کسی عقب‌تر، من در زمان خودم زندگی می‌کنم و هر روز رو برای اهداف و آرزوهای خودم و بر اساس معیارهای خودم پیش می‌رم.

اکثر گروه سنی ما، دهه شصتی‌ها، یا حتی بعدتر، خانواده ها انتظار یک زندگی از پیش نوشته شده رو داشتن. بزرگ شدن، درس خوندن، کنکور دادن، دانشگاه رفتن، شغل استخدامی و دولتی، ازدواج، بچه‌دار شدن و …

خیلی از هم‌سن و سال‌های من با این برنامه نانوشته جنگیدن، تابوها رو شکستن و مسیر زندگی دیگه‌ای رو انتخاب کردن. اما همچنان انتظارات این برنامه از پیش تعیین شده از سمت جامعه بهشون / بهمون ابراز می‌شه!

ولی من می‌دونم زندگی برنامه‌های دیگه‌ای برای من چیده، سرنوشتی که من می‌خوام چیز دیگری است. من سرنوشتم رو خودم می‌سازم.