راهحلهایی کوچک برای جلوگیری از تشدید اضطراب
سلام
روزهایی که گذشت، خیلی سخت بودن. خیلی سختتر از حد انتظار و خیلی سختتر از حد تحمل من! از بیخوابی و عدم تمرکز که بگذریم، میرسیم به بیاشتهایی و کلافگی! از اینا هم که بگذریم، میرسیم به زودرنج شدن و اشک دم مشک!
روزای سختی دارن میگذرن، برای هر کدوم از ما به نوعی و با دلایلی!
سختیاش اونجاست که حتی نمیتونی توضیح بدی چرا غمگینی، یا حتی اندوهگین بودنت به رسمیت شناخته نمیشه! یا اطرافیان ازت انتظار دارن بیتفاوت باشی!
برای من شدنی نبود! هنوز هم نیست! هنوز هم دارم تلاش میکنم! اما انگار طلسم شدم! طلسم غم!
بگذریم! از این مقدمهها باید گذر کرد.
این نوشته موضوعش چیز دیگری است.
هر چقدر سخت، مجبوریم به زندگی روزمره برگردیم، سعی کنیم حواسمون رو از جریانات و اتفاقات جاری پرت کنیم! چارهای نیست.
این راهحلهایی بود که به ذهن من رسید و دارم تلاش میکنم انجام بدم:
- محدود کردن استفاده از توییتر و اینستاگرام در طول روز به ۳۰ دقیقه (از قابلیت اندروید برای قفل کردن اپلیکیشنها استفاده کردم)
- میوت کردن تمام پستها و کلمههای مرتبط با وقایع ناراحتکننده
- پاک کردن تمام کانالهای خبری در تلگرام
- پر کردن تمام ساعتهای خالی در روز با برنامههای مختلف
- کتاب خوندن
- موسیقیهای نوستالژیک – مثل گروه آریان
- بازی کردن (من کندی کراش بازی میکنم)
- وقت گذروندن با دوستا
- خرید رفتن
- انیمیشن تماشا کردن
- فیلمهای آروم و کمدی نگاه کردن
- رستوران رفتن
- آشپزی کردن
کلاً هر کاری که بتونه برای حتی چند دقیقه، احساس خوب و لذت به ما بده، میتونه به بهتر شدن شرایط روحیمون کمک کنه. بیشتر از همه زمانهای دیگه باید مراقب خودمون باشیم.
شرایط خیلی سخته. میدونم. اما باید ادامه بدیم.
– – –
شما چه راههایی رو پیشنهاد میدین؟