تذکر به جا
یادم نیست دقیقاً مامان یا بابا، پس واسه اینکه حق مطلب ادا بشه میگم، “مامانبابا” ، آره، یه زمانی تو گذشته دور، “مامانبابا” بهم یه تذکر به جا داد. حالا قصه رو ادامه بدیم و برسیم به اون تذکر به جا و درسهای من از زندگی.
این روزا خیلی به عادتهای روزمره و روزانه خودم فکر میکنم، قطعاً هر چیزی یه ریشه درست و درمونی داره دیگه، و الا
“خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج”
یادمه بچه سال که بودم، موقع راه رفتن گاهی پام روی زمین کشیده میشد و اینجای قصه بود که “مامانبابا” با یه روش خیلی درست و صحیح، باعث شد این عادت غلط از بین بره.
یه وقتایی تو زندگی تذکر لازمه، این تذکر اگه به جا باشه و درست گفته بشه، قطعاً تلنگری میشه تو ذهن آدم و جای انرژیهای منفی، “ابر و باد و مه و خورشید و فلک” دست به دست هم میدن که تمام انرژیهای مثبت دنیا رو جمع کنن و اون اثر مثبت رو از خودشون به جا بذارن.
شما تصور کن یه فرد “بچهسال” که میتونه از نظر شناسنامهای حتی هزار سال داشته باشه و از نظر من بچهسال کسی محسوب میشه که رشد عقلی و شعوری مناسبی نداشته، آره، ادامه بدیم به تصورمون، شما تصور کن به یه فرد بچهسال که دارای انواع ویژگیهای (خصوصیت میگن عربیه) لجبازی، یکدندگی، سرخود بودن، سرکش بودن و تا ابد ویژگی بچهسالی بگی “این کار رو نکن” و هیچ دلیل و منطقی هم براش نیاری، والا (عربیه، چه میشه کرد*) اگه طرف بچهسال هم نباشه، به کارش ادامه میده، چه برسه به یه بچهسال
حالا اونجاست که یه آدم منطقی با ذهن باز، میتونه بره سراغ “تذکر به جا” و خیلی قشنگ یه تلنگر درست کنه واسه آدمی که دنبال بهبود و پیشرفته و رشد عقلی، فرهنگی، شعوری و اجتماعی براش مهمه.
“مامانبابا”ی من هم اون روز خیلی خوب و درست این وظیفه مهم رو به جا آورد، اینطوری که کفِ کفشت خراب میشه و صدای ایجاد شده دلپسند نیست.
قطعاً اگه بچهای باشین که خیلی به وسایلتون علاقهمندین و با دقت ازشون مراقبت میکنین. اینجاست که اثر یه تذکر به جا و مثبت، تا آخر عمر باقی میمونه و اون تلنگر به موقع در دنیای کودکی، باعث میشه عادتهای غلط و اشتباه تا آخر عمر با ما نمونن.
– – –
پینوشت ۱: خیلی مهمه که تلنگرهای به جا و به موقع تو زندگی اتفاق بیفتن، هر چی سن بره بالاتر، مقاومت بچهسالی بیشتر میشه.
پینوشت۲ و *: اونقدری کلمات از زبانهای دیگه وارد زبان فارسی شدن که واقعاً تفکیک کردن سخته، پس شاید بد نباشه جای اینکه اینقدر حساس باشیم روی لغات عربی ولی هی “اوه مای گاد” بگیم، درست حرف بزنیم. همین. ریشه کلمه مهم نیست، بیان و حرفی که باهاش زده میشه مهمه.
یک دیدگاه بگذارید