قدر آدمیان – قدر خدایی

دو شب از شب های قدر امسال هم گذشت، تو این چند روز گذشته، تو محیط های مجازی مثل فیسبوک در مورد شب قدر عکس های زیادی منتشر شده و حرفای زیاده زده شده، اول خواستم یه نمونه از همون عکس ها رو بذارم که خب گفتم شاید کسی که توی عکس هست راضی نباشه، چرا؟ چون عکس های دخترهایی بود با پوشش متفاوت از پوشش چادر و این افراد داشتن دعا میخوندن و غیره و هر کسی یه نظری زیرش گذاشته بود.

افراد مذهبی به صرف مذهبی بودنشون و اینکه فقط و فقط پوشش و منش خودشون رو قبول دارن این سری افراد رو به ظاهرسازی و اینکه دعاشون مستجاب نیست محکوم میکنن و افراد غیرمذهبی هم میگن اینو نیگا کن، میخواد بره مجلس دعا از سه ساعت قبلش میشینه آرایش میکنه.

و خب تفکر هر دو گروه اشتباهه، ظاهر آدما هیچ چیزی رو نشون نمیده، چرا ما اینقدر باید از روی ظاهر قضاوت کنیم؟

قدر هر کسی پیش خدا تعیین میشه با معیارهای خدا، نه با معیارهای ما زمینی ها، نه با معیار من بنده که محصور به دنیای مادی و زمان و مکان هستم و از دل هیچ آدمی خبر ندارم.

چرا به خودمون اجازه قضاوت میدیم؟

واقعاً چرا؟

قدر و شأن و منزلت هر کسی پیش خداست و بس.

یه فیلمی گذاشته بود که یه جمله خیلی قشنگ گفت، گفت مهمترین چیز پیش خدا “حرمت بنده” است. راست میگه، حرمت بنده ها رو حفظ کنیم تا حرمتمون پیش خدا حفظ بشه.