سفرنامه درسدن – قسمت چهارم

Fürstenzug

سلام

بخش شمالی رود الب رو تا ساعت ۱۲ و نیم ظهر دیدیم و تصمیم داشتیم اول ناهار بخوریم و بعد به گشت و گذار در بخش جنوبی بپردازیم.

از روبه‌روی سوارکار طلایی به سمت پل آگوستوس حرکت کردیم. از تاریخ که بگذریم، از قسمت‌های زیادی از پل که در حال ترمیم هم بود بگذریم، دلم می‌خواد تو این بخش، در مورد حس اونجا بگم.

تصور کنین از یه خیابون سرسبز قشنگ به یه مجسمه طلایی رسیدین که حسابی چشم‌نوازه، رو‌به‌روی شما یه ساختمونی وجود داره که نمی‌دونید تاریخیه یا نه و وقتی تلاش می‌کنین با وجود پرتو مستقیم خورشید چشماتون رو باز کنین، اون طرف پل تاریخ زنده با شما حرف می‌زنه، طوری که دلتون می‌خواد کل مسیر پل آگوستوس رو بدوید و در تاریخ غرق بشید. تاریخی که بعد از جنگ باز ساخته شده. تاریخی که مثل ققنوس از دل خاکستر دوباره متولد شده.

کمی هم از تاریخ بگم، در همین محل پل آگوستوس، از قرن دوازدهم پلی وجود داشته. در قرن هجدهم، زیر نظر آگوستوس قوی دوم، در بین سال‌های ۱۷۲۷ تا ۱۷۳۱ یک پل با ۱۲ طاق ساخته می‌شه.

البته پلی که امروزه می‌بینیم در قرن بیستم ساخته شده که بخش تاریخی جنوبی رو به محله جدید شمالی وصل می‌کنه. سه خط Tram از روی این پل رد می‌شه. فعلاً هم پروسه بازسازی و ترمیم خط قطار روی پل در حال انجام بود. این یک اتفاق طبیعیه. توی برلین هم تقریباً هر ۶ ماه یک بار نوبتی یه بخشی از ایستگاه‌ها رو تعطیل می‌کنن و ریل‌ها رو با ریل جدید تعویض می‌کنن.

وقتی از پل رد شدیم، یه طوری تو تاریخ غرق شدیم که ناهار رو فراموش کردیم. بین جاذبه‌های گردشگری که همون ابتدا روبه‌روی پل آگوستوس هستن گشتیم. کلیسای درسدن، گِئورگِنتور و صف شاهزادگان (Fürstenzug)، ورودی Hausmannsturm و مجسمه Friedrich August dem Gerechten رو دیدیم، اجرای زیبای نوازندگان خیابونی رو شنیدیم و حرکات نمایشی آقای خرس قطبی رو دیدیم.

که البته همونطوری که می‌دونید، عکس‌های بیشتر از این جاذبه‌های گردشگری رو به همون ترتیبی که من دیدم، می‌تونین در هایلایت اینستاگرام ببینید.

اما به هر صورت گرسنگی بر ما غلبه کرد و با گشتن در گوگل‌مپ نزدیک‌ترین رستوران رو پیدا کردیم که یک رستوران ایتالیایی زنجیره‌ای هست به اسم VAPIANO. به آدرس Schössergasse 14, 01067 Dresden

برای رسیدن به این رستوران از کنار Old and New Green Vault و Dresden Castle رد شدیم.

VAPIANO

این تجربه در VAPIANO یکی از بهترین و متمایز‌ترین تجربه‌های من در رستوران محسوب می‌شه. وقتی وارد رستوران می‌شین، یه کارت به شما داده می‌شه، شما می‌تونین در قسمت بار یا قسمت آشپزخانه، مستقیم به آشپز یا بارمن (نمی‌دونم به مسئول نوشیدنی چی می‌گن) یا باریستا غذا یا نوشیدنی که می‌خواین رو سفارش می‌دین و براتون تهیه می‌کنه، کارتی که دادن رو روی صفحه مخصوص می‌ذارین و سفارش‌تون به کارت اضافه می‌شه تا در آخر بتونین هزینه رو پرداخت کنین.

برای پاستا، پیتزا و لازانیا و سالاد بخش‌های جدا از هم داشتن. توی این عکس می‌تونین ظاهر بخش آشپزخانه رو ببینین.

سرآشپز یکی یکی اجزای غذا رو از شما می‌پرسه که آیا دوست دارین این ادویه یا این مواد اضافه بشه یا نه، شما هم می‌تونین بر اساس سلیقه یا حساسیت غذایی، هر چیزی رو از غذای انتخابی کم کنید یا حتی موارد بیشتری رو سفارش بدین. توی منو نوشته شده که چه مواد اولیه‌ای رو می‌تونین بیشتر درخواست کنین.

مثلاً من گفتم که پیاز رو نزنه ولی سیر رو بیشتر بزنه. علاقه وافری به سیر دارم.

VAPIANO

همین که از اولین مرحله پخته شدن غذا تا آماده شدن رو می‌بینید، یه جذابیت خاص و عجیبی داره. برای همین می‌گم تجریه متمایزی بود و بین تمام تجربه‌های رستوران که داشتم شاخصه.

غذایی که من سفارش دادم اسمش RAVIOLI CON RICOTTA E RUCOLA بود، خود آشپز گفت راویولی Regular، همون نرمال یا عادی.

از سایت رستوران می‌تونین منوی رستوران رو دانلود کنین. توی رستوران منوی انگلیسی زبان هم داشتن که بسیار خوشحال و خرسندکننده بود.

از نظر حجم غذا و خوشمزگی هم هر چی بگم کم گفتم دیگه! همه چی عالی و نمونه!

VAPIANO

بد بودن عکس‌ها رو هم به بزرگی خودتون ببخشید، به علت گرسنگی و عجله در خوردن غذا، فقط سریع عکس گرفتم که به یادگار بمونه. خیلی گشتم بتونم یه عکس قشنگ از غذام تو اینستاگرام پیدا کنم، ظاهراً آدمایی که راویولی سفارش می‌دن اینستاگرامی نیستن. [ایموجی خنده]

اون سبزی‌هایی هم که روی غذا به جهت تزیین گذاشته، اسمش رو نمی‌دونم چیه، ولی من معمولاً توی سالاد استفاده می‌کنم و بعضی‌هاش تنده و طعم جالبی به سالاد میده. احتمالاً علت وجودش روی غذا هم برای سالم‌سازی این غذای چاق‌کننده است.

یکی از تجربه‌های هیجان‌انگیز هم وجود یه مواد اولیه کاملاً جدید توی غذام بود، Pine nuts که می‌شه آجیل میوه کاج! خیلی خوشمزه بود.

نمی‌دونم VAPIANO تو کدوم کشورها شعبه داره، اما هر جا بودین، و این رستوران شعبه داشت، حتماً تستش کنین، واقعاً ارزش یه تجربه جدید و متفاوت رو داره.

اینقدر این تجربه خوبه که برای هفته آینده که دوستانم از ایران میان، توی برنامه گذاشتم. همین الآن هم که این پست رو نوشتم، یاد و خاطره اون غذای خوشمزه در ذهنم و طعمش برام زنده شد.

– – –

تصاویر این سفر رو هم می‌تونید در هایلایت اینستاگرام ببینید.

– – –

سفرنامه درسدن – قسمت اول

سفرنامه درسدن – قسمت دوم

سفرنامه درسدن – قسمت سوم

سفرنامه درسدن – قسمت چهارم

سفرنامه درسدن – قسمت پنجم

سفرنامه درسدن – قسمت ششم

سفرنامه درسدن – قسمت هفتم

سفرنامه درسدن – قسمت هشتم

سفرنامه درسدن – قسمت آخر

اشتراک گذاری: