الفبا و زبان
سلام
وقت بخیر
روز خبرنگار هم مبارک – ۱۷ مرداد
این نوشته فقط یک “آیا میدانید؟” محسوب میشه و فکر کنم حتی به ۲۰۰ کلمه هم نرسه. حالا چی شد که من خودم متوجه دانسته این پست شدم؟
چند وقت پیش یکی از همکارانم که علاقه زیادی به زبانهای مختلف داره، بهم گفت:
خیلی خوبه که تو دو رسمالخط (نمیدونم درسته یا نه) رو میتونی بخونی. هم فارسی هم انگلیسی.
همین حرفش باعث شد بفهمم چه تواناییهایی ممکنه داشته باشیم و ندونیم. ما هم خط فارسی (عربی) رو میتونیم بخونیم و هم خط هر زبان دیگهای که حروف مشابه انگلیسی داشته باشن.
منظور توان تلفظ صحیح و دونستن زبان نیست. منظور اینه که ما توانایی روخوانی از حروف الفبایی رو داریم که زبان مادری خودمون نیست.
اما برای اروپاییها که اکثراً حروف الفبای مشابه دارن، علاقه به دونستن یک زبان متفاوت و یادگیریاش رو دارن.
همین دیگه، خلاصه، مختصر و مفید.
۱۵۲ کلمه.
یک دیدگاه بگذارید