بلال ذرت vs خاطره

سلام

یه روزایی پیدا کردن موضوع برای نوشتن سخت می‌شه! مثل همین روزا! سایت Days of the Year رو باز می‌کنم و دنبال موضوعی می‌گردم برای نوشتن. امروز Corn On The Cob Day نام‌گذاری شده!

همین نام‌گذاری آدم رو پرت می‌کنه به دنیای خاطرات، به روزایی که از پله‌های مترو حسن‌آباد تهران، بالا میومدم و یه گاری ایستاده بود و بلال درست می‌کرد.

شاید بلال هیچ‌وقت جز خوردنی‌های مورد علاقه‌ام نبود، آخه بین دندونام گیر می‌کرد و خیلی اذیتم می‌کرد (نکته: مسواک بزنید تو رو خدا، دندوناتون مثل دندونای من نشه / البته احتمالاً از سن خودتون گذشته، واسه بچه‌هاتون می‌گم)، اما یهویی بالاخره وقتی خسته از سر کار میای خونه و بوی بلال توی محله پیچیده، آدم هوس می‌کنه دیگه!

چاره درد دندون هم، یه نخ دندون کشیدنه!

این‌جور خاطره‌ها و این گاری‌هایی که ذرت و باقالی و لبو دارن، خاصِ ایرانه! آدم واسه همین خاص‌ها گاهی دلش تنگ می‌شه!