معرفی سریال: ممنوعه

سریال ممنوعه

کارگردان: امیر پورکیان – محصول سال ۱۳۹۷

بازیگران: امیر جعفری، میلاد کی مرام، بهاره افشاری، نیکی کریمی، بهاره افشاری، الهه حصاری، هادی حجازی فر

آهنگ پایانی فصل اول: نالوتی – آرش و مسیح عدل پرور

آهنگ پایانی فصل دوم: مو به مو – رضا بهرام

سریال ممنوعه، روزهای دوشنبه، در سطح کشور پخش می‌شه، البته می‌تونین از شبکه‌های آنلاین مثل فیلیمو هم آنلاین تماشا کنید.

البته این پست صرفاً معرفی این سریال نیست، اگر قصد تماشای این سریال رو دارین، ادامه این پست رو نخونین.

جا داره مثل همیشه، از بازی بسیار خوب امیر جعفری تشکر کردم، مرسی که هستی.

آهنگ‌های سریال هم خیلی خوبه که لینک دو تا از آهنگ‌ها رو بالاتر گذاشتم.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – –   Spoiler Alert – – – – – – – – – – – – – – – – – – – 

چرا این سریال رو می‌بینم؟ خب سریالی که موضوع متفاوتی نسبت به بقیه سریال‌ها داره فرقی نداره محصول کدوم کشور باشه، ایرانی باشه چه بهتر حتی!

گرچه، بعد از پخش سه قسمت، پخش سریال متوقف شد و سریال دستخوش سانسورهای زیادی شده که کاش نشده بود! این سریال می‌تونست خیلی بهتر از این باشه.

قصه زندگی خیلی از ماها، خیلی از بقیه، احساسات درونی، چیزایی که نسل جوان باهاش مقابله می‌کنن و خیلی اتفاق‌های واقعی به تصویر کشیده شده بود، حتی با وجود مناسبات فرهنگی و سانسورهایی که وجود داره، باز هم، می‌شه واقعیت و حقیقت رو از قصه این سریال درک کرد و فهمید.

البته باید اعتراف کنم یه بخش‌هایی از داستان مزخرفه، مثل همین ۳ ۴ قسمت آخر که توهین بزرگی به مردم کشور دوست و همسایه‌مون (افغانستان) داره که من به جای تهیه‌کننده و نویسنده و همه دست‌اندرکاران فیلم واقعاً معذرت می‌خوام.

روابط جوون‌ها با پدر مادرشون، روابط جوون‌ها بین دوست‌هاشون، چیزایی که شاید تا حالا من ندیدم تو هیچ سریال دیگه نشون بدن. البته لازم به ذکره یه جاهایی شاید واقعاً بدآموزی داره، ولی گروه سنی مخاطب این سریال مشخصه، یه بچه ۱۰ – ۱۲ ساله مخاطب این سریال نیست، جوون‌های ۲۵ سال به بالا شاید براشون جذاب‌تر باشه.

با ساختار شنکنی عجیبی که این سریال نسبت به بقیه برنامه‌های تلویزیونی‌مون داره، یا حداقل اوایل داشت، می‌تونست قصه بهتری رقم بزنه. چالش‌های جوون‌ها رو بهتر نشون بده، شکاف بین نسل‌ها رو بهتر به تصویر بکشه.

مثلاً یه بعد از قصه، زندگی مرفه و مجلل یه خانواده است، یه بعد از قصه، زندگی معمولی یه خانواده دیگه که چون یه بچه شون رو از دست دادن، برای بچه‌ای که هنوز هست، سنگ تموم گذاشتن. یه بعد قصه خیانته، یه بعد قصه عاشقی.

پر از تناقض، پر از ابهام، پر از آشفتگی و این واقعاً زندگی اکثر ماهاست، کدوم یکی از ما درگیر آشفتگی نیستیم؟ کدوم یکی از ما درگیر شکاف بین نسل‌ها نیستیم؟ کدوم یکی از ما درگیر اختلافات خانوادگی نیستیم؟ کدوم یکی از ما درگیر تفاوت دیدگاه و عقیده نیستیم؟ کدوم یکی از ما آرزوی یک شبه پولدار شدن رو نداشتیم و نداریم؟ کدوم یکی از ما درگیر عشق و عاشقی نیستیم؟ کدوم یکی از ما ساده‌لوح نیستیم و همه جوانب رو می‌سنجیم؟ و خیلی مثال‌های دیگه از قصه‌های عجیب غریب این فیلم که انگار با زندگی چند نفر و چند خانواده داره بخش زیادی از مسائل موجود تو جامعه رو نشون میده.

همچنان میگم، کاش قصه همونطوری که می‌تونست پیش می‌رفت و سانسور نمی‌شد.