سلام

هر چی بیشتر می‌گذره، بیشتر با حجم اقیانوس علم روبه‌رو می‌شم و هی بیشتر می‌فهمم که هیچی نمی‌دونم. برای شما نمی‌دونم چطوریه، ولی من از این همه ندانستن، دچار هراس می‌شم.

هراس اینکه وقت کم بیارم! هراس اینکه نتونم همه چیز رو یاد بگیرم.

روی صحبتم به همه علوم دنیا نیست، به همین شاخه تخصصی شغل خودمه که هر چی بیشتر می‌گذره، بیشتر حس می‌کنم موضوعات بیشتری برای یادگیری هست و من وقت کم میارم.

– – –

حالا اگر کمی این رو تعمیم بدم به علوم دیگه، من در مورد علوم دیگه چیزی نمی‌دونم، چه لزومی داره وقتی چیزی نمی‌دونم اظهار نظر کنم؟

من در مورد اقتصاد چیزی نمی‌دونم!

من در مورد سیاست چیزی نمی‌دونم!

من در مورد صنعت هوا و فضا چیزی نمی‌دونم!

من در مورد مکانیک و خودروها چیزی نمی‌دونم!

من فرصت ندارم همه چیز رو یاد بگیرم، پس وقت رو می‌ذارم رو روی یک علم و تخصص تمرکز می‌کنم و در همون حوزه می‌تونم یادگیری‌های خودم رو به اشتراک بذارم، چه بسا تجربه من، برای دیگری مناسب نباشه. خاصیت علم مارکتینگ همینه!

هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد!

سلام

امروز روز دانشجو نام‌گذاری شده، چرا و به چه علت؟ الآن مهم نیست، چیزی که مهمه اینه:

اگر دانشجو هستی، روزت مبارک!

دانشجویی فقط به قبولی در دانشگاه یا حتی محصل بودن در دانشگاه نیست!

دانشجو!

دانش جو!

جوینده دانش!

فکر کنم مشخص باشه، هر کسی که در جستجوی دانش باشه، دانشجو محسوب می‌شه.

و البته:

ز گهواره تا گور دانش بجوی!

روزتون مبارک دانشجوهای عزیز!

حتی اگر دانشگاه خوب نیست، حتی اگر استاد خوب نیست، حتی اگر هزار تا دلیل و بهونه دیگه دارین، یادتون باشه پدیده‌ای تو دنیا وجود داره که جواب تمام سوال‌های شما رو می‌دونه:

گوگل

پس دانش را در هر شرایطی بجویید!

سلام

یه روزی که ۲۰ اکتبر هم باشه وجود داره به اسم Information Overload Day. کاری ندارم که علت نام‌گذاریش چی بوده، فقط از اسم امروز ایده گرفتم برای نوشتن این پست.

روزانه اطلاعات زیادی در سطح دنیا ایجاد و منتشر می‌شه. حالا بیاین این اطلاعات رو مثلاً عکس‌های اینستاگرام در نظر بگیریم یا توییت‌ها.

روزانه چقدر وقتمون رو برای دیدن عکس‌ها و خوندن توییت‌ها صرف می‌کنیم؟ نمی‌گم تلف، چون آدم به استراحت و تفریح هم نیاز داره.

وقت رو بذاریم کنار، هر کدوم از این اطلاعات یه بخشی از حافظه و ذهن ما رو به خودشون اختصاص می‌دن. به نظرتون ظرفیت مغز و ذهن ما چقدره؟

من از یه جایی به بعد تصمیم گرفتم یه سری اطلاعات رو به ذهنم اضافه نکنم. ذهنم پر شده بود از اطلاعات اضافی که به هیچ دردی نمی‌خوردن.

سال‌های طولانی، اسم و اطلاعات فوتبالیست‌ها رو بلد بودم، وقتی فیلم و سریالی می‌دیدم، در مورد بازیگرهاش و نقدهای اون فیلم و سریال می‌خوندم و یه عالمه اطلاعات وارد مغزم می‌شد که هیچ جا کاربردی نداشت و انگار فقط ذهنم رو شلوغ کرده بود.

یه خونه‌تکونی اساسی کردم و اطلاعات اضافی رو دور ریختم.

یه سری دیگه از این اطلاعات، تو فرهنگ ما به “خاله‌زنکی” شناخته می‌شه، اینکه جزییات زندگی بقیه رو بدونی و آمار همه رو داشته باشی و پیگیر باشی کی چی کار کرد، چی خرید؟ دانشگاه رفت؟ کارش چیه؟ خواستگار داره؟ عروسی‌اش غذا چی داده و امثالهم.

باید بهتون بگم به صورت عجیبی آرامش ذهن آدم بیشتر می‌شه. چیه اون همه اطلاعات اضافی؟

سلام

آدمیزادِ دیگه، گاهی دچار تردید می‌شه و فکرش درگیر می‌شه! حالا چرا؟

آدم وقتی چیزی رو نمی‌دونه یا بلد نیست بهتر هستش که بگه یا نگه؟ شما چی کار می‌کنید؟

به طور معمول، وقتی کسی چیزی می‌گه و من نمی‌دونم در مورد چی داره صحبت می‌کنه، اگه شرایطش باشه حتماً از گوگل جان می‌پرسم که این کلمه یا عبارت یا کلمه اختصاری یا …. معنی‌اش چیه. گوگل هم خب همیشه با روی گشاده جواب می‌ده.

فرض کنید در جایی هستم که امکان گوگل کردن ندارم، اینجا چه باید کرد؟

اینجاست که دچار تردید شدم، بپرسم یا یادداشت کنم و بعداً جستجو کنم؟

پیشنهاد شما چیه؟

– – –

پی‌نوشت: دوره راهنمایی، یه معلم ریاضی داشتیم که می‌گفت: پرسیدن عیب نیست، ندانستن عیب است.

این پست در واقع باید در دسته “مهاجرت کهکشانی” قرار می‌گرفت، ولی به دسته “معرفی نرم‌افزار” رسید، چون فقط در راستای مهاجرت نیست که این نرم‌افزار لازم می‌شه، کاربردهای اکسل فراتر از خیلی امور ساده است.

چرا نرم‌افزار اکسل؟

و البته چرا نرم‌افزار اکسل نه؟

اصلاً چه دلیلی داره اکسل رو یاد بگیریم؟

بابا حالا دو تا دونه جدوله، تو ورد درستش می‌کنیم.

من خودم یکی از کسایی بودم که از درجه اهمیت و البته کاربردی بودن اکسل کاملاً بی اطلاع و بی‌خبر بودم. البته مقصر هم خودم هستم که هیچ‌وقت پای این نرم‌افزار ننشستم تا بفهمم چقدر قدرتمنده. در واقع تا همین چند وقت پیش ازش فرار می‌کردم.

من هم به علت بی‌توجهی و عدم مطالعه، شاید مثل یه درصد کمی از افراد، فکر می‌کردم اکسل منحصر شده به ساخت جدول و چند تا نمودار. حداقل من در همین حد تو کل زندگی و دوران تحصیل و دوران کاری ازش استفاده کرده بودم. اما اخیراً خیلی بیشتر و جدی‌تر اکسل رو یاد گرفتم و باید اعتراف کنم که تا حالا تو تاریکی بدی به سر می‌بردم.

برای تحلیل و آنالیز، ابزارهایی که اکسل داره، به‌شدت قوی و کاربردی هستن و شما خیلی راحت می‌تونین برای یک گزارش از اکسل استفاده کنین.

حداقل تو مشاغلی که من می‌شناسم، همه به نوعی با داده و تحلیل داده درگیرن. اکسل بهترین ابزاره.

برای یاد گرفتن هیچ‌وقت دیر نیست. همین حالا شروع کنید.

– – –

پی‌نوشت ۱: من برای یادگیری از ویدیوهای یوتیوب استفاده می‌کنم.

پی‌نوشت ۲: مفاهمیم Pivot Table به شدت جذابن.

پی‌نوشت ۳: فرمول‌ها رو حتماً یاد بگیرین.