سریال ۲۴، به نظر من یکی از بهترین سریال هایی هست که میتونه کسایی که دنبال هیجان هستن رو جذب کنه و خیلی زیاد توانایی ایجاد همزادپنداری رو داره، همینطور اینکه در طول هر سیزن فیلم حس میکنی داری لحظه لحظه فیلم رو با شخصیت های فیلم زندگی میکنی.

سریال ۲۴ همونطوری که شاید از اسمش مشخص باشه، حوادث واقع در ۲۴ ساعت پیاپی هست. از یک ساعت در یک روز مشخص شروع میشه و هر قسمت ۱ ساعت از اون روز هست.

این سریال در سال ۲۰۰۱ شروع به ساخت کرد، ۸ فصل به صورت سریال داره و همینطور یک فیلم سینمایی.

معرفی سریال در سایت imdb

معرفی سریال در ویکی پدیا

در هر فصل این سریال شخصیت های جدیدی اضافه میشن یا شخصیت هایی از فصل های قبل باز برگردونده میشن. شخصیت اصلی جک باور هست که در همه فصل ها هست.

من خودم این سریال رو تا سیزن ۴ دیدم و واقعاً این سریال رو دوست دارم، هیجان و استرس و حس هایی که القا میکنه برای روحیه من یه حالت ایده آل داره.

اگه هیجان رو دوست دارین این سریال رو ببینید.

جوهان سباستین باخ آهنگساز و نوازنده آلمانی دوره باروک هست. اثرهای این نوازنده رو مرتب شنیدین ولی به احتمال زیاد آهنگسازش رو نمیشناسید. از آثار این هنرمند برای آهنگ زمینه بیشتر برنامه ها استفاده می شه.

یک مجموعه از آهنگ های این آهنگساز رو میتونید در این لینک ببینید.

سایت اختصاصی که برای این نوازنده ساختن هم در این لینک موجود هست.

علاوه بر این، در سایت هایی مثل last.fm میتونید آثار این نوازنده رو گوش کنید و لذت ببرید.

یکی از آثار این آهنگساز گرانقدر که من خیلی بهش علاقه دارم رو میتونید در این لینک گوش کنید.

سه شنبه است و روز معرفی فیلم، دلم میخواد فیلم هایی که دیدم، فیلم هایی که به نظرم قشنگ بوده رو معرفی کنم.

لینک فیلم در ویکی پدیا

لینک فیلم در imdb

این فیلم ساخته سال 1946 و قاعدتاً سیاه و سفید هست. بازیگرانش جیمز استوارت، دانا رید، لیونل بریمور و … هستند. فیلم 130 دقیقه و در ژانر درام و خانوادگی هست.

یکی از فیلم های قشنگ اون زمان به حساب میاد که حتی این روزا هم دیدنش قشنگه، از سری قصه هایی هست که کهنه نمیشن و همیشه با قلب آدم بازی می کنن.

—

پی نوشت: سایت imdb واقعاً سایت خیلی خوب و قوی ای هست.

دوشنبه ای دیگر، سریالی دیگر

ترجیح دادم با سریال هایی که همه فصل هاشون پخش شده شروع کنم.

فرینج یکی از سریال هایی هست که خوب شروع شد از همون ۱۰ ثانیه اول قسمت اول فصل اول به شدت جذب سریال شدم و واقعاً با علاقه زیاد تا آخر سریال رو دنبال میکردم

حالا اینکه روند فیلم چه تاثیری توی جذابیتش داره رو خودتون باید ببینید.

تا جایی که شنیدم و از نقدهاش خوندم، تا حدودی این سریال بر اساس تئوری های موجود در علوم ساخته شده که البته فقط تئوری هستن، و اثبات نشدن.

دیدن این سریال ذهن رو باز میکنه و یه سری چیزایی رو که فکر میکردیم بدیهی هست برامون عجیب میشه و برعکس یه سری اتفاقای عجیب دلیل پیدا میکنن.

فرینج در ویکی پدیا

فرینج در imdb

این سریال از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ ساخته و پخش شد، ماهایی که دنبالش میکردیم واسه قسمت آخرش خیلی لحظه شماری میکردیم و من طوری بودم که تا ۵ دقیقه آخر فیلم میگفتم این چطوری قراره تموم بشه.

ولی خب غیرمنتظره و عجیب تموم شد.

—

پی نوشت: شخصیت پیتر توی سریال خیلی زیاد دوست داشتنی هست. همینطور شخصیت والتر، کلاً همشون دوست داشتنی هستن.

موتزارت موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده دوران کلاسیک، در طی سال های 1756 تا 1791 هست.

واقعاً نمیدونم بیشتر از این چی میتونم بنویسم که موسیقی های این هنرمند محشر هستن، واقعاً عالی هستن.

جایی خوندم که طی تحقیقاتی گوش دادن به موسیقی های موتزارت در حین عمل های جراحی برای جراح ها آزمایش شده و نتیجه عمل خیلی بهتر گزارش شده.

واقعاً آرامشی که توی آهنگ های این موسیقیدان هست، برای تمرکز و انرژی بخشی تاثیر ویژه ای دارن.

سمفونی شماره 40 و 41 این هنرمند رو میتونید از این لینک دانلود کنید.

لاست یا گمشدگان یه سریال ماجراجویی هیجانی و رمزآلود هست که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ در ۶ فصل ساخته و پخش شد.

این سریال با باز شدن چشم یه شخصیت به نام جک شروع میشه و جریان از یه سقوط هواپیماست و در ادامه ماجرا زندگی هایی که هر کدوم از شخصیت هایی فیلم داشتن بررسی میشه و اینکه چی شده که سوار اون هواپیما شدن و به اون روز سقوط رسیدن.

تا جایی که من شنیدم و خوندم میگن این سریال پرهزینه ترین سریال دوران خودش بوده و هم اینکه فیلمنامه این سریال به خاطر نوشته شدن زندگینامه هر شخصیت خیلی خاص بوده.

یه انتقادی که من نسبت به این سریال دارم این هست که چرا تعداد قسمت های هر سیزن یکسان نیست و به این صورت هست:

فصل۱: ۲۵

فصل ۲: ۲۴

فصل۳: ۲۳

فصل۴ :۱۴

فصل۵: ۱۷

فصل۶: ۱۸

هر قسمت سریال با یه آهنگ دلهره آور شروع میشه که من به شخصه با شروعش استرس میگرفتم.

یه نکته خیلی مثبت تو این سریال منظره های بسیار قشنگش هست که واقعاً میشه ازشون لذت برد.

من تا فصل ۴ سریال رو خیلی دوست داشتم و واقعاً جالب بود، از فصل ۴ به بعد یه جورایی مبهم و گنگ میشه و چند تا برداشت مختلف میشه ازش داشت.

بیشتر توضیح نمیدم، خودتون سریال رو ببینید و لذت ببرید چون واقعاً ارزشش رو داره که ببینید.

حتماً با آهنگ Eyes Wide Shut آشنا هستید. آهنگساز این اثر فوق‌العاده یکی از بهترین موسیقیدانان روسی قرن بیستم میلادی به نام دیمیتری شوستاکوویچ است. این آهنگساز و پیانیست یکی از برترین چهره‌های موسیقی دوره نئوکلاسیک هست.

این موسیقیدان آثار خود را با سبکی خاص که ترکیبی از “دوره نئوکلاسیک” و “دوره پس از رمانتیک” است آهنگسازی کرده است. برخی از آثار این موسیقیدان در دوره جنگ جهانی دوم ساخته شده است که با گوش دادن به آنها حس مردم روسیه آن زمان و درد و رنج ناشی از جنگ رو میشه حس کرد.

تصمیم گرفتم که از این به بعد هفته ای یک سریال رو معرفی کنم، روز دوشنبه رو برای معرفی سریال در نظر گرفتم و سعی میکنم سریال ها رو تا جای ممکن معرفی کنم.

اولین سریالی که میخوام معرفیش کنم سریال Friends هست که یه سریال کمدی به حساب میاد ، در ۱۰ فصل که هر فصل ۲۴ قسمت هر در طول سال های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ ساخته شده. اطلاعات سایت IMDB در مورد این سریال بخونید.

این سریال حول زندگی ۶ تا دوست میگرده و اتفاقاتی که در طول زندگی براشون میفته، هر قسمت ۲۰ دقیقه است و با خنده همراه هست.

توصیه میشه این سریال رو ببینید، کسایی که این سریال رو دیدن حتی بیشتر از ۱ بار دیدن، کسایی رو میشناسم که ۱۱ بار کامل این سریال رو دیدن، با اینکه سال ساخت و شروعش از ۲۰ سال پیش تا ۹ سال پیش هست، اما هیچ وقت قدیمی نمیشه

در طی ۱۰ فصل این سریال خیلی راحت میشه پیشرفت تکنولوژی  و تغییرات دنیای مدرن رو دید.

امیدوارم از این سریال لذت ببرید

کمیتاس یه آهنگساز و نوازنده ارمنی تبار هست که یه کوراتت با 11 موومان با نام مینیاتور داره که من عاشق این کوارتت هستم، واقعاً محشره، تو نوازندگی ویلن واسه سطحی که الآن هستم نواختن یه قطعه از این کوارتت مثل اوج میمونه برای من

لینک این کوارتت رو براتون میذارم، امیدوارم لذت ببرید.

لازم به ذکره که اگه در مورد کوراتت اطلاعی ندارین، میتونین لینک رو مطالعه کنید.

پی نوشت: هر شنبه با معرفی یک مجموعه موسیقی، آهنگساز، یا ساز 🙂

امروز بالاخره فرصتی پیش اومد و طبق سه شنبه های ماه های گذشته، رفتیم سینما، فیلم “گذشته” آخرین ساخته اصغر فرهادی.

اول از همه اینکه بگم سینما واقعاً شلوغ بود و اگه بگن پرفروش‌ترین شده کاملاً طبیعیه، حالا اینکه مردم رو چه حسابی اومدن دست خودشونه، اما به نظر من هر فیلمی ارزش یه بار دیده شدن رو داره، فیلمی هم که کارگردانش “اصغر فرهادی” باشه خب حسابش جداست.

بعد از فیلم پر تنش “جدایی نادر از سیمین” مسلماً نباید انتظار میداشتم که فیلم آروم پیش بره، سکانس های شلوغ توی فیلم‌های اصغر فرهادی یکی از اجزای جدایی ناپذیره. بعضی از این شلوغی‌ها من رو عصبی می‌کنه که خب با پیش رفتن تم فیلم و آرامش بازیگرا آدم احساس آرامش می‌کنه.

فیلم “گذشته” علی رغم تمام ابهام هایی که تو ذهن به جا میذاره، فیلم قشنگی بود، این فرصت رو به ذهن میده که با موضوع داستان درگیر بشه، همزاد پنداری کنه و بخواد یه سری از قسمت ها رو خودش بسازه. فقط یه نکته بود اینکه فیلم تماماً زبان فرانسوی بود و حتی یه ثانیه نمیشد از اسکرین چشم برداشت، مبادا زیرنویسی از دست بره، امیدوارم در عرضه خانگی با دوبله فارسی ارائه بشه، مطمئنم یه بار دیگه می‌بینمش.

پیشنهاد میکنم این فیلم رو ببینین.