این پست رو اختصاص می‌دم به چک‌لیست سفارت و با جزییات بیشتری، هر مورد رو توضیح می‌دم.

۱- فرم درخواست

برای این فرم عجله نکنید، برای روزهای آخر قبل از مصاحبه، این فرم رو پر می‌کنیم.

۲- عکس گذرنامه‌ای

این عکس رو هم، همون ماه یا هفته آخر قبل از مصاحبه بگیرید. چون باید عکس جدید باشه، به عکس بیومتریک معروفه، سایز ۳۵ در ۴۵ میلیمتر. در انتخاب عکاسی هم دقت کنین.

۳- مدارک تحصیلی ایران

در پست قبلی هم به طور خلاصه توضیح دادم که در راستای مدرک تحصیلی، چه کارهایی رو باید انجام بدین، آزاد کردن مدرک و گرفتن دانشنامه، تایید وزارت علوم و ترجمه. در مرحله آخر هم تایید سفارت. در این مورد یک پست مجزا خواهم نوشت.

۴- تاییدیه اعتبار مدرک تحصیلی در آلمان

در پست قبلی اشاره کوتاهی به بررسی و اعتبارسنجی کردم. و البته در پست مجزا در مورد این موضوع خواهم نوشت. تو این پست با کلمات آنابین و زاب آشنا بشید که از این به بعد احتمالاً خیلی بیشتر می‌شنوید.

۵- مدرک محل اقامت پس از ورود به آلمان

این هم که مربوط می‌شه به هفته قبل از مصاحبه، که یا رزرو هتل ارائه می‌دین یا اگر اقوام یا دوستی دارین که میزبان شما می‌شن، دعوتنامه رو ارائه میدین.
در مورد هتل، و اینکه چه تاریخی رو انتخاب کنید، بستگی به نظر خود شما داره، طبق گفته سفارت، بررسی پرونده حداقل ۴ هفته زمان لازم داره، پس شما اولین تاریخ ورود رو حداقل باید بعد از مدت زمان بررسی پرونده انتخاب کنید و هتل رو بر اساس اون تاریخ رزرو کنید.
آخرین تاریخ ممکن (طبق شنیده‌ها) ۳ ماه بعد از تاریخ مصاحبه است.
البته این رزرو فقط برای اینه که شما به سفارت نشون بدین که در مورد شرایط و هزینه‌های اقامت اولیه اطلاعات دارین و تحقیق کردین.
مدت زمان ۲ هفته هم برای رزرو اولیه کافیه.
تقریباً هیچ کسی از این رزرو استفاده نمی‌کنه.
چطوری رزرو بگیریم؟ یا از سایت‌هایی رزرو هتل، یا از آژانس‌ها، اگر خواستید می‌تونم بهتون معرفی کنم.

۶- گواهی مبنی بر معلومات زبان آلمانی یا انگلیسی

در چک‌لیست سفارت هم تاکید شده، در صورت وجود! یعنی چی؟ اگر مدرک زبان دارید ارائه بدین، چیزی که برای سفارت آلمان مهمه، دانش زبانه، نه مدرک. شما باید بتونین به زبانی که ادعا کردین بلدین، صحبت کنین. تو روز مصاحبه سفارت، به همان زبانی که ادعا کردین، با شما مصاحبه می‌کنن.

۷- مدارک مربوط به سوابق کاری و فعالیت‌های شغلی

این مورد هم اونقدر اهمیت داره که در یک پست جداگانه در موردش خواهم نوشت. سوالات زیادی هم برای این مورد ازم پرسیدن که حتماً جواب همه اونا رو هم می‌نویسم. شما هم اگر سوالی به ذهن‌تون می‌رسه، بپرسید.

۸- رزومه

رزومه خودش دنیای بزرگی داره، حتماً یک پست مفصل در مورد رزومه آلمانی می‌نویسم. توی این ۱۲ ماه به نظرم یکی از مهم‌ترین کارهای شما همین رزومه است.

۹- انگیزه‌نامه

انگیزه‌نامه همون‌طوری که از اسمش پیداست یک نامه مکتوبه که انگیزه شما رو نشون می‌ده. در توضیح این مورد، متن توضیحی خود سفارت، بهترین تعریفه:

متن تشریحی تهیه شده توسط خود شخص در خصوص انگیزه از این جستجوی کار. در متن باید مشخص شده باشد که به دنبال چه نوع کار و سمتی هستید، نزد چه کارفرماهایی قصد اقدام و معرفی خود را دارید و محل اقامت شما کجا خواهد بود. لطفاً معلومات زبانی خود را نیز ذکر و مدارک مربوطه را پیوست نمائید و در صورتی که با زبان آلمانی آشنایی ندارید، دلایل عدم نیاز به زبان آلمانی را شرح دهید.
در صورتی که با شرکت هایی در آلمان ارتباط برقرار نموده اید، مدارک مربوطه نیز مورد نیاز می باشند.

این نامه به زبان آلمانی یا انگلیسی بایستی فراهم بشه.

۱۰- تمکن مالی

شما باید یک تمکن مالی به روز (بهترین زمان روز قبل از مصاحبه سفارته) از بانک به زبان انگلیسی با معادل ارزی یورو بگیرید. یا اگر حساب ارزی دارین تمکن حساب ارزی رو بگیرید.
چقدر موجودی داشته باشه؟ معادل ۴۳۲۰ یورو حداقل. یورو چطوری حساب می‌شه؟ بازار آزاد. پس اگر یورو ۱۵ هزار تومن باشه، تمکن مالی شما باید حداقل موجودی ۶۵ میلیونی داشته باشه.
البته قابل درکه که هزینه بلیط پرواز، اقامت اولیه همون هتلی که رزرو کردین هم باید تو این تمکن دیده بشه.
تو چک‌لیست سفارت نوشته شده این مبلغ بعد از ورود شما به آلمان در یک حساب بانکی باید بلوکه بشه، تا امروز حساب کسی بلوکه نشده.
تو چک‌لیست سفارت نوشته شده این مبلغ لحظه ورود شما به آلمان چک می‌شه. شنیده شده برای بعضی‌ها چک کردن. پس احتیاط شرط عقله.

اگر هم کسی می‌خواد هزینه‌های شما رو متقبل بشه، باید دعوتنامه رسمی برای شما بفرسته.

۱۱- شناسنامه

اگر شناسنامه‌تون قدیمیه و می‌خواین شناسنامه جدید بگیرین، الآن وقتشه. اگر هم که نه، دنبال ترجمه و تایید سفارت باشید.

۱۲- گذرنامه معتبر

در پست اول نوشته بودم که اگر اعتبار گذرنامه‌تون تموم شده یا رو به اتمامه، می‌تونین وقت سفارت بگیرین و نزدیک به زمان مصاحبه، پاسپورت جدید بگیرید. نکته‌ای رو که در نظر داشته باشید اینه که پاسپورت رو برای ترجمه مدارک و تایید مدارک توسط سفارت نیاز دارید. پس اعتبار گذرنامه رو حتماً چک کنید. نحوه نوشتار اسم شما (اسپل اسم) خیلی خیلی مهمه. تو این مورد برای تعویض و تمدید پاسپورت خیلی دقت کنید.

۱۳- بیمه مسافرتی

این مورد برای روز مصاحبه نیست. پس الآن نگرانش نباشید، برای روز دریافت ویزا، یک بیمه مسافرتی ۶ ماهه باید ارائه بدین. در انتخاب شرکت بیمه هم دقت کنین. بعضی از بیمه‌ها رو سفارت قبول نمی‌کنه.

– – –

تا اینجا تقریباً مدارک به دو مرحله تقسیم شد. مدارکی که باید از روز اول که تصمیم به مهاجرت گرفتیم برای فراهم کردنشون دست به کار شیم، مدارکی که ماه آخر قبل از روز مصاحبه می‌شه آماده کرد.

در مورد مدارکی که توضیحات مفصل‌تر دارن، در پست‌های بعدی می‌نویسم.

– – –

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت اول

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت سوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت چهارم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت پنجم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت ششم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هفتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هشتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت نهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت یازدهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوازدهم

آلمان – اقامت بلند مدت – بلوکارت

آلمان – اقامت بلند مدت – مصاحبه سفارت

– – –

پی‌نوشت ۱: سعی کنید همیشه سایت سفارت رو چک کنید، اگر تغییری در مدارک مورد نیاز بدن، حتماً و حتماً تو سایت‌شون اعلام می‌کنن.

پی‌نوشت ۲: تجربه‌های من تا امروز که ۲۸ اسفند ۱۳۹۷ هستش به روز رسانی شده، پس اگر تغییری در موارد مربوطه دیدین، از اعتبار این پست کم نمی‌کنه، تغییرات رو بگین تا به‌روزرسانی‌های سفارت اضافه بشه.

پی‌نوشت ۳: امیدوارم این مطالب، براتون مفید باشه.

پی‌نوشت ۴: حتماً توضیحات چک‌لیست سفارت رو بخونید، بهترین توضیحات رو توی همون فایل می‌تونین پیدا کنین.

پی‌نوشت ۵: یکی از سوال‌هایی که زیاد می‌شنوم، ترجمه مدارک انگلیسی باشه یا آلمانی؟ تفاوتی نداره، به نظر شخصی من یکپارچگی رو حفظ کنید. من شخصاً چون خودم انگلیسی زبان بودم و می‌خواستم با مدارکم هم این مورد رو نشون بدم، تمام مدارک رو به زبان انگلیسی ارائه دادم. البته این نظر شخصی منه.

تصمیم داشتم هفته‌ای یک پست در مورد ویزای جستجوی کار و بلوکارت آلمان بنویسم، اما بهتره مطالب رو سریع‌تر بنویسم و منتشر کنم. شاید راه‌گشای افراد زیادی بشه.

در قسمت اول، قدم اول رو گفتم و در این پست می‌خوام در مورد قدم‌های بعدی تا پیش از دریافت ایمیل دوم از سفارت که تاریخ مصاحبه رو مشخص کرده بنویسم.

شما زمانی که در سایت سفار آلمان در تهران، برای اقامت بلند مدت، درخواست وقت مصاحبه رو ثبت می‌کنید، یک ایمیل دریافت می‌کنید که در گروه‌های مهاجرتی آلمان به “ایمیل اول” معروفه. معمولاً ۳۰ دقیقه بعد از ثبت‌نام این ایمیل برای شما میاد.

اگر چنین ایمیلی رو تا چند روز بعد دریافت نکردین چی؟ پوشه اسپم ایمیلتون رو هم چک کنید و باز هم اگر پیدا نشد، یک ایمیل به سفارت ارسال کنید، اسکن پاسپورت رو ضمیمه کنید و بگید ایمیل رو دریافت نکردین. حالا چرا این ایمیل مهمه؟ اول که تاریخ ثبت‌نام شما رو داره و هم‌چنین یک شماره پرونده که اگر نیاز به مکاتبه با سفارت داشته باشین، داشتن اون شماره پرونده به شما کمک میکنه.

شما حداقل ۱۲ ماه تا روز مصاحبه فرصت دارین، تو این ۱۲ ماه چی کار کنیم؟

پیش‌نیاز:

این چک‌لیست رو دانلود کنید و بذارین یه جایی که همیشه ببینیدش. این لیست رو خود سفارت آلمان در سایتش منتشر کرده و موثق‌ترین منبع و لیست برای مدارک لازم محسوب می‌شه. من هم که الآن می‌خوام این پست رو بنویسم، چک‌لیست رو باز کردم و می‌خونم.

قدم اول – زبان:

• شروع یادگیری زبان آلمانی
• بهبود زبان انگلیسی

قدم دوم – مدارک تحصیلی:

مدارک دانشگاهی و پیش دانشگاهی و دیپلم

با توجه به اینکه ویزای جاب سیکر، برای فارغ‌التحصیل دانشگاهی و سابقه کار بر اساس رشته تحصیلی تعریف شده، پس شما حداقل مدرک کارشناسی رو دارید. در مورد پیش‌دانشگاهی و دیپلم، بهتره پیداشون کنید، ممکنه لازم بشه.

حالا چه آماده سازی خاصی لازم داره این مدرک؟

اول گرفتن دانشنامه یا به عبارتی آزاد کردن مدرک دانشگاهه، اگر دانشگاه روزانه تحصیل کرده باشین، یا باید سابقه کار و سابقه بیمه به دانشگاه ارائه بدین، یا هزینه دوران تحصیل‌تون رو پرداخت کنین. در مورد فرایند داخلی دانشگاه‌ها اطلاعاتی ندارم، من مدرک کارشناسی خودم رو از دانشگاه صنعتی شیراز گرفتم و مدرک کارشناسی ارشد رو هم از دانشگاه شیراز. من حدوداً ۴ سال پیش، اولین لحظاتی که تصمیم گرفتم برای مهاجرت آماده بشم، مدارک دانشگاهی رو آزاد کردم.

بعد از این، مرحله بعد تایید مدرک دانشگاهیه. من این مورد رو بلد نبودم، زمانی که مدرک دانشگاهی رو برای ترجمه فرستادم، دارالترجمه به من گفت باید تاییدیه وزارت علوم رو بگیری.

سامانه خدمات آموزشی

در مورد روش آپلود مدارک و روال اداری تایید مدرک دانشگاهی، خود سامانه یک راهنما داره که با دقت بخونید. یادتون باشه اگه مدرک ارشد دارین، همزمان مدرک کارشناسی رو هم آپلود کنین و تاییدیه هر دو رو بگیرید. من متاسفانه دیر متوجه شدم و بعد از اون سیستم روی مدرک ارشد من باقی مونده و نتونستم دیگه مدرک کارشناسی رو آپلود کنم برای گرفتن تایید وزارت علوم.

بعد از اینکه تاییدیه رو هم گرفتین، باید مدرک رو ترجمه کنید، ترجمه رسمی و به اصطلاح ترجمه سه مهر.

مرحله بعدی بررسی اعتبار مدرک شما در آلمان هستش که از طریق وب‌سایت آنابین باید این بررسی رو انجام بدین. هم رشته تحصیلی و هم دانشگاه رو باید به طور جداگانه در این سایت بررسی کنید.

در پست بعدی، در مورد آنابین با جزییات بیشتری توضیح می‌دم چون در صورتی که مدرک شما مورد تایید نباشه، شما باید برای سازمانی در آلمان مدرک‌تون رو برای اعتبارسنجی ارسال کنید. توضیحات این مطلب در قالب این پست نمی‌گنجه.

قدم سوم – مدارک شناسایی:

پاسپورت‌تون اعتبار کافی داره؟ شناسنامه رو نیاز به تعویض ندارین؟ سند ازدواج برای متاهل‌ها کجاست؟

قدم چهارم – سوابق کاری:

شما احتیاج دارین سوابق کاری رو مرتب کنید، برای هر سابقه کار گواهی اشتغال به کار فراهم کنید، اگر در جاهای مختلفی کار کردین، خب وقتشه پیگیرش باشید و گواهی اشتغال به کار رو بگیرید. اگر شرکت و سازمان‌ها موافقت کنن گواهی رو به زبان انگلیسی یا آلمانی به شما بدن، قطعاً خیلی بهتره. اگر هم فارسی دادن، باید برای ترجمه به دارالترجمه ارائه بدین.

اینکه گواهی اشتغال به کار چطوری باشه یا چی بنویسن، باید خیلی بهش توجه کنین. چون علاوه بر مدارک شغلی، شما یک رزومه هم باید آماده کنین که با گواهی اشتغال به کار باید هم‌خوانی داشته باشه.

در این مورد هم در پست‌های بعدی مفصل‌تر توضیح میدم.

در مورد سابقه بیمه، چک لیست سفارت رو ببینید، اصلاً حرفی از بیمه زده نشده، چون بیمه مهم نیست، سابقه کار مهمه، خیلی‌ها کار می‌کنن و بیمه براشون رد نمی‌شه، خیلی‌ها هم بیمه براشون رد می‌شه ولی کار نمی‌کنن. سفارت آلمان هم این چیزا رو می‌دونه! بردن سابقه بیمه صرفاً باعث می‌شه مدرک اضافه برده باشین و تاثیر منفی داره.

– – –

مدرک دانشگاهی و شناسنامه، بعد از ترجمه، باید به تایید سفارت آلمان برسن. گرفتن وقت تایید مدارک و انجام این فرایند هم خودش یکی از کارهایی هستش که قبل از مصاحبه باید انجام بدین.

– – –

خب دوباره شما رو ارجاع میدم به چک‌لیست مدارک مورد نیاز که توسط سفارت منتشر شده. توضیحات این لیست به اندازه کافی شفاف و واضحه.

۱- فرم درخواست
۲- عکس گذرنامه‌ای
۳- مدارک تحصیلی ایران
۴- تاییدیه اعتبار مدرک تحصیلی در آلمان
۵- مدرک محل اقامت پس از ورود به آلمان
۶- گواهی مبنی بر معلومات زبان آلمانی یا انگلیسی
۷- مدارک مربوط به سوابق کاری و فعالیت‌های شغلی
۸- رزومه
۹- انگیزه‌نامه
۱۰- تمکن مالی
۱۱- شناسنامه
۱۲- گذرنامه معتبر
۱۳- بیمه مسافرتی

در پست‌های بعدی، با جزییات بیشتری در مورد تمام این موارد توضیح میدم.

– – –

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت اول

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت سوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت چهارم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت پنجم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت ششم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هفتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هشتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت نهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت یازدهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوازدهم

آلمان – اقامت بلند مدت – بلوکارت

آلمان – اقامت بلند مدت – مصاحبه سفارت

– – –

پی‌نوشت ۱: مدارک لازم برای ویزای جاب سیکر و بلوکارت، مدارک مشترک زیادی دارن، پس این پست‌ها به هر دو مربوط می‌شه.

پی‌نوشت ۲: ترجمه به انگلیسی بهتره یا آلمانی؟ تفاوتی نداره، سفارت هر دو رو قبول می‌کنه. فقط در انتخاب دارالترجمه خیلی دقت کنین. من سال ۹۷، روزهای زیادی رو جلوی سفارت آلمان بودم، افرادی میومدن که سفارت مدارکشون رو به علت اشتباه در ترجمه تایید نمی‌کرد. حتی موردی رو دیدم که بعد از ۵ بار ترجمه همچنان هم مشکل داشت.

یه ویزا (البته از نوع اقامتی) برای آلمان وجود داره به اسم ویزای جستجوی کار. یک ویزای ۶ ماهه که به شما فرصت اقامت در آلمان مثل یک شهروند، شرکت در مصاحبه‌های کاری و عقد قرارداد کاری رو میده. البته با این نوع ویزا شما اجازه کار ندارید. بعد از عقد قرارداد، باید به اداره مهاجرت مراجعه کنید و امور اداری مربوطه رو پیگیری کنید.

صحبت‌هایی هم در مورد تمدید این ویزا تا یک سال وجود داره که از طرف سازمان مهاجرت رد شده و قانون کلی در این رابطه وجود نداره، کاملاً فرد به فرد، پرونده به پرونده این شرایط و برخورد اداره مهاجرت (آسلندر) متفاوت بوده.

خب این ویزا از کجا شروع می‌شه و چطوری می‌شه برای این ویزا اقدام کرد؟

از گرفتن نوبت مصاحبه از سفارت آلمان در کشوری که در اون اقامت دارید.

حالا چرا این رو گفتم، خیلی زیاد دیده شده این سوال که بریم از سفارت آلمان در ترکیه اقدام کنیم، در صورتی که اقامت ترکیه رو داشته باشید شدنیه. در غیر این صورت خیر.

گرفتن این ویزا چقدر طول می‌کشه؟

دو زمان انتظار برای این ویزا وجود داره،

• انتظار اول، انتظار برای نوبت مصاحبه توسط سفارت آلمان.
• انتظار دوم بعد از مصاحبه تا دریافت ویزا.

در مورد اول، خود سفارت آلمان یک فایل رو روی سایتش گذاشته، زمان احتمالی وقت سفارت رو مشخص می‌کنه. که البته “بیش از ۱۲ ماه” تقریب درستی به ما نمیده، می‌تونه ۱۲ ماه و ۱ روز باشه، می‌تونه ۱۲ ماه و چند سال باشه! هیچ تقریبی هم در دست نیست.

زمان مصاحبه کی مشخص می‌شه؟ حدوداً یک ماه قبل از روز مصاحبه شما، به شما ایمیل می‌شه.

نکته مهم:

فقط و فقط و فقط، ویزای شنگن به ویزامتریک منتقل شده، سایر اقامت‌های کاری، تحصیلی، پیوست خانواده منحصراً توسط خود سفارت مدیریت می‌شه.

نکته مهم بعدی:

هیچ راهی برای دور زدن سفارت وجود نداره واقعاً، شما نمی‌تونین وقت شنگن بگیرید و مدارک اقامت کاری ببرید. با این کار موقعیت رو برای همه ایرانی‌ها تحت تاثیر قرار میدین.

نکته مهم‌تر بعدی:

دعوتنامه کاری برای شرکت در جلسه کاری یا کنفرانس، جز ویزای شنگن هست و ویزای اقامتی محسوب نمی‌شه و نمی‌تونید با ویزای شنگن وارد آلمان بشید و به اقامت دائم یا اجازه کار تبدیل کنید.

بریم سراغ نحوه گرفتن وقت سفارت:

وقتی لینک تعیین وقت سفارت آلمان رو باز کنید، هم زبان آلمانی، هم انگلیسی و هم فارسی رو خواهید دید. پس پیدا کردن قسمتی که مربوط به گرفتن وقت مصاحبه است راحته.

Visa-Termine – langfristige Aufenthalte

Visa-appointments – long term stays

سیستم تعیین وقت آنلاین سفارت آلمان

من همیشه زبان انگلیسی رو انتخاب می‌کنم، چون متاسفانه هنوز آلمانی رو خوب یاد نگرفتم.*

روی لینک مربوطه که کلیک کنید، سه گزینه خواهید داشت که البته این صفحه به زبان فارسی موجود نیست. من حالت انگلیسی رو انتخاب کردم و هر سه گزینه رو برای شما شرح میدم.

گزینه اول مربوط به ویزای پیوست خانواده است، یعنی همسر و فرزند کسی که در آلمان ساکنه.

گزینه دوم، مشخصه! مربوط به ویزای دانشجویی و فرصت مطالعاتیه.

می‌رسیم به گزینه سوم، اون صف انتظار عجیب برای ویزای جستجوی کار، ویزای کار، بلوکارت و ….

صحبت ما در مورد ویزای جستجوی کار بود، پس میشه همین گزینه سوم، البته اگر وقتی شما سایت رو باز کردین ترتیب با این عکس متفاوت بود، من تعیین‌کننده ترتیب نیستم، دنبال کلمه job seeker یا blue card باشید.

همونطوری که می‌بینید، اطلاعات مورد نیاز هم ساده است. اسم و فامیل بر اساس پاسپورت، آدرس ایمیل معتبر که بتونین همیشه بهش دسترسی داشته باشید و خیالتون ازش راحت باشه. شماره پاسپورت، شماره موبایل

اگر تو این فاصله که نوبت مصاحبه‌تون رسید، پاسپورت رو عوض کردین چی می‌شه؟ هیچ مشکلی نیست، با هر دو پاسپورت برای مصاحبه حاضر می‌شید. پاسپورت قدیمی برای مطابفت دادن اطلاعات برای ورود شما به سفارت و پاسپورت جدید برای بقیه موارد.

– – –

* من از اینکه ایران آلمانی یاد نگرفتم، واقعاً پشیمونم. جدا از اینکه وقتی تو آلمان درگیر کار و زندگی بشید، زمان کمتری برای یادگیری زبان پیدا می‌کنید، دونستن زبان آلمانی برای پیش بردن کارای اداری خیلی مهمه. مورد بعدی اینکه هزینه یادگیری زبان در ایران به مراتب کمتر از آلمانه. اشتباه من رو شما تکرار نکنید، حتی اگر رشته کامپیوتر و IT هستید. دونستن زبان آلمانی حتی فرصت‌های شغلی شما رو چند برابر می‌کنه. بالاخره شما دارید وارد کشور آلمانی زبان می‌شید و زبان رسمی کشور آلمانیه!

– – –

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت اول

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت سوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت چهارم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت پنجم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت ششم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هفتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هشتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت نهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت یازدهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوازدهم

آلمان – اقامت بلند مدت – بلوکارت

آلمان – اقامت بلند مدت – مصاحبه سفارت

– – –

پی‌نوشت ۱: قطعاً همش همین نبود، این صورت پست‌ها دنباله‌دار خواهند بود. تا روز مصاحبه و حتی بعد از ورود به آلمان.

پی‌نوشت ۲: همه جا می‌گن رشته کامپیوتر و فناوری اطلاعات، با زبان انگلیسی پذیرفته می‌شن، ولی هیچ‌کسی به شما نمی‌گه منظور از رشته کامپیوتر و IT تخصص‌های برنامه‌نویسی و گاهی هم شبکه است. علاوه بر این، کسی به شما نمی‌گه همون‌قدر که بازار کار برای انگلیسی زبان‌ها خوبه، همونقدر هم رقابت شدیدتره. از تمام کشورهای دنیا، حتی همین کشورهای همسایه آلمان، با ویزای جستجوی کار و با زبان انگلیسی برای تخصص‌های برنامه‌نویسی میان. به خصوص هندی‌ها که عجیب بازار آلمان رو پر کردن و نیروهای زبده‌ای هم هستن.

پی‌نوشت ۳: مدرک زبان مهم نیست، دانش زبان مهمه، توی سفارت با زبانی که ادعا کردین بلدین، باهاتون مصاحبه می‌کنن. البته بعداً در مورد مصاحبه سفارت بیشتر می‌نویسم.

تو پست‌های قبلی هم به صورت ضمنی در مورد این مورد نوشتم. حالا چرا اینقدر به این نکته تاکید دارم. کاملاً واضح و مشخصه، چون هدف، مسیر رو تعیین می‌کنه و حتی آماده کردن مدارک در راستای این اهداف هم فرق داره.

این پست رو با چند تا مثال پیش می‌برم.

فرض کنید شما قصد دارید تحصیلی برید کانادا، در مورد امتحان‌های زبان که باید شرکت کنید با مهاجرت کاری به کانادا تفاوت وجود داره. [من فقط تفاوت آزمون آکادمیک و جنرال آیلتس رو می‌دونم، اطلاعات زیادی در مورد مدارک لازم برای ویزای دانشجویی ندارم. *]

هدف شما هر کشوری که باشه، در راستای مدرک زبان وضعیت متفاوته. به عنوان مثال برای مهاجرت کاری به آلمان، شما دانش زبان نیاز دارید و نه مدرک. مصاحبه سفارت به زبانی که ادعا کردین بلدین انجام میشه و ارائه مدرک اهمیت چندانی نداره. در مورد مهاجرت تحصیلی به آلمان، در مقطع ارشد، برای ثبت‌نام در دانشگاه نیاز به مدرک دارین و برای مقطع دکترا، طبق چیزی که شنیدم، کافیه استاد قانع بشه که شما توانایی مکالمه و نوشتن مقاله رو دارین و می‌شه امتحان زبان رو از مدارک لازم کنار گذاشت. [تحقیق کنید و به شنیده‌های من اعتماد نکنید.]

اینکه چه مدارکی رو باید حاضر کنید کاملاً وابسته به هدف شما از مهاجرته.

نکته بعدی که دوست داشتم در موردش بنویسم. صف گرفتن نوبت سفارت برای اقامت آلمان، تقریباً به حدود ۳ سال رسیده، علتش اینه که خیلی از افراد، فقط دنبال مهاجرتن و هم برای ویزای تحصیلی و هم برای ویزای اقامت کاری ثبت‌نام می‌کنن.

ولی این از نظر من اشتباهه، به چند دلیل، اولین دلیلش اینه که این وقت‌های دوبله و سوبله، باعث همین صف طولانی سفارت شده، از طرف دیگه هم، اینکه باید مدارک رو برای هر دو هدف فراهم کنید، هم چند بار کاری و هم چند برابر هزینه خواهد داشت.

در ادامه هم قبلاً گفتم، هدف خروج از کشور، هدف مناسبی نیست، بعد از خروج لحظه‌هایی پیش میاد که آدم خسته می‌شه، هدف باید خیلی خیلی محکم‌تر از این باشه تا آدم دووم بیاره.

خلاصه مطلب اینکه: هدف شما از مهاجرت، مسیر شما رو مشخص می‌کنه.

– – –

* سایر امتحان‌هایی که من اسمشون رو شنیدم: GRE، تافل، PTE

– – –

پی‌نوشت: این متن‌ها برداشت‌های من از مهاجرته، تو مسیری که من طی کردم و بر اساس زندگی من و تجربه‌های من بوده. حتی خیلی‌ها رو می‌شناسم که با ویزای مشابه من از کشور خارج شدن و حتی یک تجربه مشترک نداشتیم. پس، وضعیت رو بر اساس شرایط خودتون بشناسید و قدم‌ها و بردارید و پله‌های بعدی زندگی رو بسازید.

یکی از مهم‌ترین مواردی که پیش از مهاجرت باید بهش فکر کنین، آماده کردن یک رزومه قوی، صادقانه و تاثیرگذاره! اینکه چطور می‌شه یک رزومه خوب تهیه کرد، چیزی نیست که یک به دو اتفاق بیفته. مثل مدل حلزونی در توسعه نرم‌افزار شاید باشه.

علاوه بر رزومه، این موارد رو هم در نظر داشته باشید:

Cover Letter

Motivation Letter

Portfolio

– – –

پی‌نوشت: این یک پست آموزشی نبود، فقط یک نکته اولیه که بهش فکر کنین. به نظر خودم در بحث درست کردن رزومه توانایی چندانی ندارم و بهتره از متخصص‌ها و مراجعی که با گوگل کردن پیدا می‌کنین استفاده کنین.

تا امروز شاید فقط از پیش‌نیازها و خوبی‌های مهاجرت گفته باشم، اما مهاجرت روی ناخوش هم داره و همه لحظات خوشی نیست.

برمی‌گردم به سه سال زندگی در تهران و تجربه مهاجرت شهر به شهر. تو اون سه سال، خودم هر وقت مریض می‌شدم، تلاش می‌کردم خانواده نفهمن، بالاخره راهشون دور بود و نگران می‌شدن. این یک بخش ماجراست. به طور متقابل هم خانواده یه سری مسائل رو به من نمی‌گفتن، مثلاً یک بار زنبور پدرم رو نیش زده بود و ایشون حساسیت دارن و حالشون خیلی بد شده بود و من خبر نداشتم. مدت‌ها ناراحت بودم به خاطر این مسئله.

حالا می‌رسیم به وقتایی که خبر داشتم که بالاخره یک مسئله درمانی رو دارن یا جراحی یا آزمایش و امثالهم. خیلی وقتا شرایطش نبوده و خیلی وقتا از روی تمرین نبودن، نمی‌رفتم شیراز. همه شاید به نظرشون می‌رسید من چقدر قصی‌القلبم و به خانواده توجهی ندارم و مشابه. این قضاوت‌ها همیشه هست ولی من برای خودم چند تا دلیل داشتم.

من از روزی که از شیراز به تهران مهاجرت کردم، می‌خواستم خودم رو برای مهاجرت خارجی آماده کنم، می‌خواستم خانواده رو هم به نبودن‌هام عادت بدم! می‌دونم شاید خیلی راحت قضاوت کنید، ولی هر چیزی یک به دو نیست و باید براش برنامه‌ریزی کرد.

هر وقت خانواده درگیر یک مسئله درمانی بودن، من مزاحمتم برای دوستان پزشکم بود، ذره ذره در مورد مسئله پزشکی بپرسم و بدونم الآن شرایط چطوریه و پیگیر بودم که خب از نظر خانواده و نگاه بیرونی، شاید این کار هم در دسته قصی‌القلبی قرار بگیره.

نکته مهم اینه، که مهاجرت همینه، دقیقاً همینه!

شما از عزیزانتون دور می‌شید و از راه دور هیچ کاری ازتون ساخته نیست. همیشه به گل فرستادن و هدیه فرستادن نیست، گاهی دچار عذاب وجدان می‌شید که کاش بودم و کاش بودن اینجا

تقابل احساس و منطق! جنگ درونی

و این حس تا ابد و آباد با شما خواهد بود.

پس خودتون رو به چنین روحیه و صبوری مجهز کنین، پیش از مهاجرت!

برای بدست آوردن یه سری اهداف، باید از یه سری چیزای دیگه گذشت. سوالی که گاهی پیش میاد اینه: آیا واقعاً ارزشش رو داشت؟

– – –

پی‌نوشت: این روحیه، خودش پیش‌نیازی هست برای مهاجرت، بهش فکر کنین، خیلی مهمه!

به تعداد آدم‌های روی زمین، راه و روش هست برای مهاجرت، به تعداد آدم‌های روی زمین هم دلیل وجود داره برای مهاجرت. این نوشته صرفاً برگرفته از تجربیات شخص من، با درس‌های زندگی از گذشته من، عواطف من، روحیات من و هر چیزی وابسته به منه! پس اگر با تجربه و استنباط شخص دیگه‌ای مغایرت داره یا تناقضی داره، دلیل بر بد بودن من یا بد بودن شخص دیگه نیست. هر کسی برداشت و استنباط خودش رو داره از زندگی و هر کسی هدف متفاوتی داره.

من چند وقت پیش، بعد از یه مهاجرت کوتاه از شیراز به تهران، این مجموعه نوشته “مهاجرت کهکشانی” رو از تجربیات خودم شروع کردم:

قصه رو از اون‌جایی شروع کردم که گذشتن از ساحل امن و زدن به دل دریا و اقیانوس مواج با هر فاصله‌ای “مهاجرت کهکشانی” به حساب میاد. این دیدگاه منه. این تصمیم برای خروج از ساحل امن، عواقبی داره که شاید بد نباشه پیش از قدم گذاشتن در این مسیر بهش فکر کنیم.

این‌ها تجربه منه، به عنوان یک دختر مجرد، در جامعه ایرانی، که جدا شدن دختر از خانواده خلاف عرفه و جامعه هنوز آنچنان که باید و شاید به پذیرش این مسئله نرسیده. شاید یکی از دلایلی که باعث شد من به مهاجرت دورتری فکر کنم، همین عرف و تضادهایی که با یک دختر مجرد و مستقل مقابله می‌کرد بود. گاهی آدم از اثبات کردن خودش خسته می‌شه و ترجیح می‌ده تو فضایی زندگی کنه که نگاه سنگین آدم‌ها و قضاوت‌هاشون بهش آسیب نزنه.

بالاتر هم گفتم، به تعداد همه آدم‌های روی زمین دلیل وجود داره برای مهاجرت، اینکه اول قصه من کجا بود و قصه مهاجرت من چیه و چی شد که تصمیم گرفتم مهاجرت کنم و از ساحل امن به دریای مواج و بعد از اون به اقیانوس پا بذارم، با دلیل دیگری فرق داره. برای همه همین‌طوره. به نظر من فقط یک نقطه اشتراک وجود داره، دلیل و هدف از مهاجرت باید اون‌قدر محکم و مستدل و دنباله‌دار باشه که زمان سختی و تنهایی، اون دلیل و هدف، روشن‌تر از همیشه، پا به پای آدم باشه.

دلایل زیادی برای مهاجرت من وجود داره، یکی از اون دلیل‌ها حفظ حریم شخصی بود که تو ایران کاملاً انکار شده است. پس اگر از دلایل و اهداف شخصی‌ام برای مهاجرت نمی‌گم علتش همینه.

قبل از هر چیز باید راه و روش صحیح و مناسب برای مهاجرت رو پیدا کنیم، مثلاً یکی به دنبال تحصیله، یکی به دنبال کار و یکی دنبال ازدواج و امثالهم. اینکه از کجا شروع کنیم خیلی مهمه. توی این مورد من در مورد ویزای کاری و ویزای جستجوی کار و کشور آلمان اطلاعات دارم. پس هر سوالی دارید می‌تونین بپرسید.

مهم‌ترین نکته اینجا مطالعه است، سعی کنید سایت‌های مرتبط با دولت کشور انتخابی در مورد مهاجرت کاری رو بخونید، بهترین اطلاعات و موثق‌ترین اطلاعات رو از همون کشور می‌تونید بدست بیارید. بهترین جواب‌ها در گوگل پیدا می‌شن. گروه‌های تلگرامی زیادی هم هستن، اما با توجه به اینکه هر کسی تجربه شخصی خودش رو می‌نویسه، پس در نهایت موثق‌ترین منبع سایت دولت کشور مربوطه، سایت سفارت کشور مربوطه در ایرانه. (در مورد دانشجویی واقعاً هیچ اطلاعاتی ندارم)

سبک زندگی بعد از مهاجرت، خیلی فرق داره با زندگی در ساحل امن. مسئولیت‌پذیری یکی از مهم‌ترین خصوصیت‌هایی هست که لازمه داشته باشیم یا بدست بیاریم.

بالاتر هم گفتم، اطلاعات من در مورد مهاجرت، محدود می‌شه به مهاجرت کاری آلمان، پس اگر سوالی دارید بپرسید.

مهاجرت داخلی (شهر به شهر) خیلی متفاوته نسبت به مهاجرت خارجی. اما تجربه مهاجرت داخلی به من کمک کرد یه سری پیش‌نیازها رو بدست بیارم.

و حالا تمام عزمم رو جزم کردم که هر آنچه از مهاجرت می‌دونم و تجربه کردم رو شفاف بنویسم. همه چیز فقط تا لحظه پرواز با بلیط یک طرفه نیست. ۹۹% قصه مهاجرت از لحظه مهر ورود زدن به کشور مقصد شروع می‌شه.

خلاصه مطلب:

دانسته‌ها و تجربیات من در راستای مهاجرت کاری به کشور آلمانه. تجربه زندگی فعلی هم زندگی در برلینه. پس اگر مغایرتی بین حرف‌های من و دیگری دیدین، دلیل به اشتباه من یا شخص دیگه نیست. هر کسی بر اساس معیارها و اهداف و شرایط زندگی خودش، تجربه‌هاش رو بیان می‌کنه.

– – –

پی‌نوشت ۱: من عبارت “ساحل امن” رو خیلی زیاد استفاده می‌کنم، این تعبیر برای من خانه مادر و پدر (پدر و مادر) محسوب می‌شه.

پی‌نوشت ۲: من از مهاجرتم راضی‌ام، خیلی هم بیشتر از چیزی که انتظار داشتم راضی‌ام. شاید چون قدم‌ها و پله‌ها رو درست چیدم و قدم قدم جلو اومدم.

سلام.

خیلی وقت پیش، بعد از مهاجرت کوتاه از شیراز به تهران، یه دسته‌بندی مطلب توی وبلاگم شروع کردم با عنوان “مهاجرت کهکشانی”

ارجاع به اولین پست مهاجرت کهکشانی:

[حالا مهاجرت می‌تونه چند صد کیلومتر باشه، می‌تونه چند صد هزار کیلومتر باشه. تو دنیایی که روحیه و فرهنگ اعضای خانواده با هم فرق داره، تفاوتی نداره فاصله مهاجرت چقدر باشه.

• محله به محله
• شهر به شهر
• کشور به کشور
• حتی سیاره به سیاره
• شاید هم کهکشان به کهکشان

دنیای همه ما آدما یه کهکشان واسه خودش داره و مهاجرت تو هر شرایطی کم از مهاجرت کهکشانی نیست.]

و حالا که مرحله بعدی از مهاجرت رو پشت سر گذاشتم، تصمیم دارم بیشتر در مورد تجربه‌هام بنویسم. این پست بیشتر دل‌نوشته است و شاید کمتر در مورد راه و روش بنویسم. ترجیح میدم تو این پست در مورد مسیر بنویسم، مسیر ذهنی خودم.

من از بچگی همیشه دوست داشتم برم خارج! دقیقاً با همین لفظ! اما زمانی که خیلی جدی به مهاجرت فکر کردم، لازم بود یه سری مقدمات رو آماده کنم.

من خونه پدر مادر زندگی می‌کردم با رفاه کامل، با رسیدگی همیشگی مادر و پدر، غذای آماده، خونه مرتب، لباسشویی و همه امکانات! یه لحظه حس کردم با این حجم وابستگی و عدم مسئولیت‌پذیری برای جزییات زندگی خودم، هیچ‌وقت نمی‌تونم مهاجرت کنم.

تصمیم گرفتم قدم اول رو کوتاه‌تر بردارم، مهاجرت از شیراز به تهران با حمایت اولیه خانواده برای تهیه محل زندگی. مدت زیادی رو مهمان خانه عمه جان بودم که با صلاحدید مادر و پدرم و حمایت مالی‌شون، تصمیم به این شد که به جای اینکه خوابگاه اجاره کنم، خونه مستقل بگیرم. بعد از این، تلاش کردم از لحاظ مالی کاملاً مستقل باشم تا آمادگی برای آینده رو پیدا کنم.

مسئولیت زندگی ساده نبود، عصر / شب خسته از کار برمی‌گشتم خونه، ظرف‌های کثیف، غذا نداشتم، یه مدت از رستوران غذا می‌گرفتم که دیدم هزینه زندگی زیاد می‌شه، سعی کردم بیشتر آشپزی کنم. شاید خنده‌دار به نظر برسه، ولی ساده‌ترین مسئولیت‌های زندگی هم به نظر سخت میاد.

• ظرف شستن
• خرید کردن
• آشپزی کردن
• جارو کردن
• شستن سرویس بهداشتی
• مرتب کردن خونه
• شستن آشپزخونه
• گردگیری
• بیرون بردن سطل زباله
• لباس شستن
• اتو کردن
• جا دادن لباس‌ها توی کمد
• ….

من باید یاد می‌گرفتم واسه مسئولیت‌های همین‌قدر ساده، در کنار شاغل بودن آماده بشم.

سخت‌ترین تجربه، زمان مریضیه! تنها دکتر رفتن، خودت باید از خودت پرستاری کنی.

مهم‌ترین چیزی که باید براش آماده می‌شدم و قطعاً تلاش می‌کردم خانواده رو هم آماده کنم، همین دوری بود. خیلی از اطرافیان فکر می‌کنن من از نظر عاطفی کاملاً مستقل هستم و دوری از خانواده برام راحته، نکته همین‌جاست، برای همین آمادگی روحی، من از شیراز رفتم تهران. تا وابستگی و دلبستگی رو کم‌رنگ‌تر کنم.

در نهایت اینکه هدف از مهاجرت باید خیلی خیلی محکم و استوار باشه. خارج شدن از شرایط اقتصادی و اجتماعی به نظر من هدف محکمی نیست، چون با اولین سختی در کشور مقصد، آدم دچار استیصال می‌شه.

شاید اگر اینقدر تعارفات و مناسبات و حرف مردم توی ایران نبود و کسایی که برگشتن ایران، می‌گفتن چرا برگشتن، می‌شد یه کتاب خیلی خوب نوشت تا راهنمایی باشه برای تمام روحیه‌ها و حتی اعتقادات.

من فقط ۷۵ روزه از کشور خارج شدم. هنوز دچار غربت و تنهایی نشدم. تقریباً هر روز با خانواده حرف می‌زنم و دلتنگی آنچنان که باید و شاید (در گفته‌ها و شنیده‌ها و فیلم‌ها حتی) سراغم نیومده. پس شاید در این یک مورد هنوز نتونم نظری بدم.

خلاصه این مطلب: پیش‌نیازهای مهاجرت و اولین قدم‌ها

• مسئولیت‌پذیری در زندگی فردی
• آمادگی روحی
• هدف محکم

– – –

۲ تجربه از درس‌های قبلی و کاربرد در زندگی جدید: 

روز اولی که وارد آلمان شدم، شدید سرما خورده بودم. تا تهران بودم تلاش می‌کردم کسی نفهمه که مریض شدم. اینجا بود که فقط خودم بودم و خودم. با آب جوش و لیمو و قرص سرماخوردگی و بالا بردن درجه شوفاژ و حتی پاشویه، تلاش کردم حالم خوب شه، در نهایت هم روز دوم رفتم رستوران ایرانی ریواس و سوپ و کباب کنجه (ما شیرازی‌ها به چنجه شما می‌گیم کنجه) از خودم پذیرایی کردم و البته آقای گارسون هم اینقدر آدم خوبی بود که وقتی دید سرما خوردم برام یه معجون درست حسابی آورد و بعدش دیگه حالم کاملاً خوب شد.

معجون: آب جوش، دارچین، نعنا، عسل و لیمو

من ایران خونه مستقل داشتم، از وقتی اومدم آلمان متوجه شدم اینجا داشتن یه خونه ۵۰ متری مثل ایران آنچنان هم ارزون نیست و با قصدی که من برای پس‌انداز دارم، واقعاً شدنی نیست حداقل نصف درآمد رو برای اجاره خونه کنار بذارم. نتیجه این شد که به سبک خود آلمانی‌ها دنبال خونه‌های اشتراکی (وگه) باشم. هراس داشتم از اینکه بتونم با کسی دیگه تو یک خونه زندگی کنم یا نه. من به خلوت خودم و اختیاز زندگی خودم عادت کرده بودم. با توجه به اینکه خیلی خوش‌شانس بودم، حدود ۴۰ روز در یک خوابگاه بودم. اتاق خصوصی، سرویس بهداشتی و آشپزخانه مشترک. همین باعث شد آمادگی پیدا کنم برای خانه فعلی. من یک اتاق دارم از یک خانه که خود صاحبخانه هم اینجا ساکنه و آشپزخونه مشترک داریم. تجربه جالبیه.

– – –

پی‌نوشت ۱: در آینده، بیشتر در مورد آلمان و مهاجرت به آلمان می‌نویسم.

پی‌نوشت ۲: به نظرتون، در مسیر مهاجرت، چه چالش‌هایی منتظر شماست؟

پی‌نوشت ۳: پیش‌نیازهای و قدم‌های اول مهاجرت به نظر شما چیا هستن؟

پی‌نوشت ۴: شاید بد نباشه علت انتخاب عکس این پست رو توضیح بدم. مهاجرت همینه، شاید کسی رفته باشه ولی رد و یاد و خاطره‌ها همین‌طور تو ذهن نقش می‌بنده، چه برای خود شخص مهاجر و چه کسایی که ازشون دور شده.

دو ماه از روزی که از وطن و ساحل امن خارج شدم گذشت. ۹ آذر ۹۷، روز عجیبی بود و امروز، دو ماه از اون روز گذشته!

دو ماهی که هر روزش یک چالش جدید بود و یادگیری

دو ماهی که هر روزش یک مسئله جدید بود و یادگیری

دو ماهی که هر روزش یک خوشی جدید بود و یادگیری

دو ماهی که …..

هنوز خیلی زوده بخوام تجربه مهاجرت بنویسم انگار، هنوز مسائل زیادی رو باید یاد بگیرم. فقط دوست داشتم حالا که این ماهگرد رسیده، بخشی از حسی که دارم رو بنویسم تا به یادگار بمونه.

سلام

سلام با کلی انرژی و دل خوش

میون پست‌های سفرنامه اروپا، با توجه به اینکه بازار مهاجرت حسابی داغه، دوست داشتم من هم در این مورد بنویسم. به واسطه شغلم و فرصتی که برام پیش اومده، اطلاعاتی تو زمینه مهاجرت دارم که دوست دارم در مورد چند تا از روش‌ها بنویسم.

احتمال زیاد در مورد موارد مهاجرتی کانادا و استرالیا زیاد شنیده باشین. خود دولت این کشور اقامت میده برای نیروی متخصص، خب از اسمش پیداست، نیروی متخصص، پس لازمه سابقه کار و تجربه داشته باشید و مهم‌تر اینکه زبان بلد باشین و نمره آزمون مربوطه رو هم داشته باشید.

من در مورد استرالیا و کانادا، اطلاعات خیلی کمی دارم، پیشنهاد می‌کنم سایت‌های خودشون رو بخونین:

مهاجرت به کانادا

مهاجرت به استرالیا

اگر هم حوصله ندارید خودتون پروسه مهاجرت‌تون رو پیش ببرید می‌تونید وکیل بگیرید.

بریم سراغ کشورهای دیگه، شما برای هر کشوری می‌تونید وکیل بگیرید از همون کشور که پرونده شما رو بررسی کنید، نوع اقامت مناسب برای شما رو پیشنهاد بده و در ادامه با پرداخت هزینه می‌تونید پیگیر این کار بشید.

راه بعدی پیدا کردن کار توی اون کشور و متقاعد کردن سفارت اون کشور برای دادن ویزای کاری به شماست. مثلاً شما هلند کار پیدا می‌کنید، قرارداد می‌گیرید و می‌رید سفارت و پیگیر می‌شید.

تو این حالت، من در مورد ویزای جستجوی کار آلمان رو باهاش آشنایی بیشتری دارم. یه گروه توی تلگرام هستن که در این زمینه خیلی راهنمایی‌های خوبی دارن.

گروه تلگرام مهاجرت کاری به آلمان

کانال تلگرام مهاجرت کاری به آلمان 

لینک سایت مهاجرت کاری به آلمان

توییتر مهاجرت کاری به آلمان

اینستاگرام مهاجرت کاری به آلمان

خب، البته مهم‌ترین منبع رو فراموش کردم بذارم که می‌شه سایت خود سفارت، تمامی فایل‌ها و راهنماهای موجود رو بخونید، اطلاعیه‌ها و هر چی خود سفارت گفته، موثق‌ترین منبعه.

سفارت آلمان در ایران

مهم‌ترین چیزی که باید بگم، ویزاهای این چنینی برای نیروی متخصص داده می‌شه، پس طبیعیه شما باید سابقه کار داشته باشید و صفر کیلومتر نباشید، پس دنبال کسب تجربه باشید، مدرک دانشگاهی به تنهایی کافی نیست.

مورد بعدی اینکه، زبان زبان زبان! زبان بین‌المللی یا زبان اون کشور رو باید بلد باشین. مثلاً برای کانادا بعضی ایالت‌ها فرانسوی زبان هستن و بعضی دیگه انگلیسی زبان، برای آلمان رشته‌های کامپیوتر و فناوری اطلاعات با زبان انگلیسی پذیرفته می‌شن و سایر رشته‌ها با زبان آلمانی

مهم‌ترین قدم‌ها برای مهاجرت از نظر من:

• تصمیم قاطع و کفش آهنین برای مسیر سخت
• تلاش تلاش و باز هم تلاش برای فراهم کردن مقدمات
• هیچ راه ساده و ارزونی برای مهاجرت وجود نداره، نه فقط برای ما، حتی برای ساکنین بقیه کشورها هم همین روال‌ها برای جذب نیروی متخصص وجود داره.
• کشور مورد نظرتون رو قطعی انتخاب کنید، نگید هر جا شد، برای همون یک کشور اقدام کنید.
• روش مهاجرت مورد نظرتون رو قطعی انتخاب کنید، یا تحصیلی یا کاری، همزمان برای هر دو روش اقدام نکنید، به چند دلیل، یکی گرفتن وقت مصاحبه برای هر دو حالت، حق افراد دیگه رو که تصمیم قطعی دارن زایل می‌کنه، دوم تمرکز نداشتن اصلاً خوب نیست، تصمیم بگیرید می‌خواید ادامه زندگی‌تون چه شکلی باشه
• زبان زبان و باز هم زبان، ساکنین کشور دیگه قرار نیست فارسی یاد بگیرن، در بهترین حالت شما یک زبان (انگلیسی) و در حالت‌های دیگه یک زبان بومی اون کشور رو باید یاد بگیرید.
• هزینه‌های اولیه فراهم کردن مدارک برای مهاجرت
• پس انداز و هزینه‌های اولیه زندگی در یک کشور خارجی
• باز هم کفش آهنین
• تلاش و تلاش و تلاش
• تمرکز کلید موفقیته

– – –

پی‌نوشت ۱: در آینده نه چندان دور، در مورد تجربه خودم از ویزای جاب سیکر آلمان خواهم نوشت.

پی‌نوشت ۲: سوالی داشتید بپرسید.

پی‌نوشت ۳: به نظر شما مهاجرت چه قدم‌هایی داره؟

– – –

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت اول

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت سوم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت چهارم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت پنجم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت ششم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هفتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت هشتم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت نهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت یازدهم

آلمان – ویزای جستجوی کار – قسمت دوازدهم

آلمان – اقامت بلند مدت – بلوکارت

آلمان – اقامت بلند مدت – مصاحبه سفارت