مراقبت از سلامت روان در این شرایط بحرانی

سلام

این پست برگرفته از صفحه اینستاگرام “نبرد با روانشناسی کم‌عمق” است.

هنگام بحران های اجتماعی مهم ترین کاری که باید بکنیم، افزایش مراقبت از خود و فعالیت‌های مرتبط با خودمراقبتی هست

یعنی حتما باید غذای خوب بخوریم، ورزش و تفریح کنیم و ملاقات با دوستانی که دوست داریم رو تو برناممون بگنجونیم؛ این ها کمترین کارهایی هستند که می تونیم برای سلامت روانمون انجام بدیم‌.

این تصور اشتباهه که خودمراقبتی یا تلاش برای حال خوب به معنای عدم ناراحتی و بی احترامی به آسیب دیدگان است..

دومین کار اینه که تکلیفمون رو با خودمون و نسبت مون رو با وقایع مشخص کنیم،مثلا می خواهیم آدم مبارزی باشیم یا می خواهیم بی تفاوت باشیم یا چیزی بین این دو..
اگر می خواهیم مقابله کنیم،تا چه حد،چطور و چگونه…
این به نظر من مهم ترین گام در مرحله پسابحرانه،این یک انتخاب شخصی هست و شما خودتون باید بر اساس ملاحظات شخصی و نوع روحیه ای که دارید،انتخاب گر باشید..

سومین مسأله اینه که رابطه خودمون با واقعیت رو قطع نکنیم؛مثلا نگیم من خودمو از وقایع دور می کنم و نمیشنوم، چون حالمو بد می کنه؛
انسان باید پوست عاطفی داشته باشه، یعنی بتونه تحمل دیدن واقعیت رو داشته باشه و هم زمان توانایی زندگی کردن.کسی که توان دیدن واقعیت رو نداره، متوجه واقعیت های زندگی شخصیش هم نمیشه و مثلا ممکنه همسر خیانت کار و سادیستیک رو هم مهربانی دمدمی مزاج تصور کند.
چیزی در جهان زیباتر از واقعیت نیست، حتی اگر دردآور باشد..

چهارم : نیاز نیست که خودمون رو بیست و چهار ساعته غرق خبرها و فجایع کنیم باید زمان بندی داشته باشیم و یک تایم رو در طول روز به اون اختصاص بدیم.
رنج کشیدن مرتب،فضیلت نیست و نباید خودآگاهانه هم رنج رو طلب کنیم.امیدارم تمایز بین گزینه های سه و چهار آشکار باشد.

پنجم : به نظر من مهم ترین کار برای کسی که اکت سیاسی مستقیم نمی تواند داشته باشد، این است که تلاش کند بهترین خودش شود…تلاش برای بهبود زندگی خودتون یک اکت کاملا سیاسیه.دختری که تلاش می کند از یوغ دیکتاتوری پدرش خارج شود،تلاشی که می کند پایه های فکری یک سیستم را هدف قرار می دهد.

ششم : سکوت و پرهیز از بیان کلیشه های تکراری…اگر واقعا انتخاب کردیم، نسبت به وقایع بی تفاوت باشیم، حداقل کاری که می تونیم بکنیم اینه که به افرادی که خلاف ما عمل می کنند، حمله نکنیم،
حمله ما به اون ها نشانگر آسیب و رنجی است که خودپنداره مان از رفتاری که کرده ایم، خورده و تلاش می کند از طریق حمله به دیگری که آرزو داشتیم،جایش باشیم را جبران کند.
وقتی راجع مسأله ای اطلاع نداریم بهتره فقط سکوت کنیم و در بحث ها فقط هم دردی کنیم تا بخوایم کلیشه های تکراری بیان کنیم..
حمید فرزین

– – –

سال ۲۰۲۰، این بود قولی که دادی؟!!!!