قرار بود سی روز هر روز بنویسم!!!

تعداد شکست ها پیروزی های بعد از اونو ارزشمند تر میکنه:)
منتظر پست های بعدیتون هستیم:)

🙂 یادمه همیشه بهم مامانم وقتی کوچیک بودم می گفت سنگ بزرگ نشونه نزدنه اما من همیشه می خواستم بزرگترین سنگ ممکن جهان رو پیدا کنم و ادعا کنم می تونم 🙂 یه جورایی ایده آل گرایی ذاتی بود 🙂
کم کم زندگی بهم نشون داد که لازم نیست بزرگترین سنگ رو جابه جا کنم تا قهرمان زندگی و دنیا بشم
گاهی می تونی تنها با جابه جا کردن یک سنگریزه ولی مداومت در این کار یک کوه از سنگریزه ها بسازی که همه از دیدنش و البته خودت از دیدنش موجب موباهات بشی 🙂 دوست داشتم متن تون رو مرسی امیدوارم وبلاگت هروز بهتر از دیروز بشه