قوانین vs حریم شخصی

از دوستی که بدون اجازه من رو در گروه وایبری برای تبلیغات و بازاریابی اضافه کرده بود، درخواست کردم که بدون اجازه مخاطب این کار رو نکنه و این جوابی هست که گرفتم:
“در گروه سازی وایبر نیازی به اجازه نیست این خاصیت وایبر هست کسی که ازش استفاده میکنه باید قبول کنه، ابزار مورد استفاده به معنای اطلاع از قوانین اون هست”
واقعاً ناراحتم از اینکه قوانین اخلاقی و حریم شخصی کلاً زیر پا گذاشته شدن.

این پستی بود که من در فیسبوک منتشر کردم. در ادامه این شخص در فیسبوک این پست رو منتشر کرد:

در مرحله اول من خاطرم نیست زمانی که در وایبر عضو شده باشم قابلیت گروه وجود داشته باشه، این قابلیت اخیراً اضافه شده. گروه‌های وایبری هم با پروفایل نیست و با شماره موبایل ذخیره میشه، شماره موبایل هم حریم شخصی افراد هست که به هر کسی داده نمیشه، به خصوص در کشور ما که مزاحمت تلفنی برای دخترا غیر قابل اجتناب هست.

اضافه کردن یک نفر بدون اجازه به یک گروه وایبری نه تنها خلاف قوانین اخلاقی هست، بلکه تجاوز به حریم شخصی هم به حساب میاد.

در نهایت پاسخی که من گرفتم این بود: شماره وایبرتون رو به کسی ندین.

چنین پاسخی از کسی که متخصص امور بازاریابی، جذب و حفظ مخاطب و حفظ بازار هست، نه تنها بعیده، بلکه خلاف اخلاق حرفه‌ای هم هست.